فصل برداشت برنج در شمال کشور و بعد از آن آتش زدن کاه‌های باقی مانده فرا رسیده درحالیکه می‌توان جشنواره مجسمه‌های کاهی و جذب گردشگر را جایگزین دود آتش کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در برخی از مناطق شمالی در اقدامی سنتی و بر اساس یک باور غلط، پس از برداشت برنج، کاه و کلش باقی مانده را می‌سوزانند و در واقع با این عمل در بلندمدت تیشه بر ریشه خاک می‌زنند.
خارج شدن عناصر غذایی موجود به شکل گاز و در نهایت فقیر شدن خاک از نظر عناصر و از بین رفتن موجودات زنده مفید خاک، از جمله آثار زیان بار این باور غلط است. همچنین بر اثر تولید گرمای بسیار و از بین رفتن ساختمان خاک، شرایط برای رشد و فعالیت گیاهان هرز مساعد میشود.
روش آتش زدن مزارع پس از برداشت محصول روشی برای از بین بردن بقایای محصول در زمین‌هاست که این روش به دلیل سادگی و کم هزینه بودن در بسیاری از اوقات توسط کشاورزان ترجیح داده میشود. اما این روش در کنار سادگی، سرعت بالا و هزینه پائین مضرات زیادی دارد. به این زیان‌های اساسی باید تبعات زیست محیطی، الودگی هوا و مشکلات تنفسی شالیکاران را نیز افزود.
جشنواره‌های مجسمه‌های کاهی
اقدام جالب و تحسین برانگیز ژاپنی‌ها در بکارگیری کاه شالیزارها پس از برداشت، می‌تواند در شمال ایران هم الگو قرارگیرد. روشی که می‌تواند پای گردشگران بسیاری را به شالیزارها باز کند و اقصاد برنجکاران را رونق بخشد.
کشاورزان کاه‌های باقی مانده برنج که «وارا» نام دارد را دور نمی‌ریزند و برای استفاده به عنوان غذای دام، غنی کردن خاک و حتی برای ساخت مجسمه‌های غول پیکر در فستیوال هنری سالانه وارا از آنها استفاده میشود. این مجسمه‌ها بسیار بزرگ هستند و نیاز به اسکلت‌های ویژه چوبی دارند تا بایستند.
هر ساله پس از برداشت برنج در ژاپن، مقدار زیادی کاه بر جای می‌ماند که برای ساختن این مجسمه‌های کاهی به کار می‌رود.
و بهترین جشنواره‌های مجسمه‌های کاهی در شهرهای کاگاوا و نیگاتا برگزار می‌شوند. این جشنواره‌ها گردشگران زیادی را به این مناطق جذب می‌کنند.
در دنیای امروز اقتصاد کشاورزی با گردشگری پیوند خورده و بر درامدهای کشاورزان افزوده است.
گزارش: عباس مهدوی
انتهای پیام/