به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از لایوساینس، حدود سه سال پیش خبرها از آتش گرفتن کلیسای نوتردام حکایت کردند. خبری که جهان را در شُک و تعجب فرو برد. یک روز بعد از آن آتش سوزی، باستان‌شناسان برای بررسی آسیب و کمک به روند مرمت فراخوانده شدند. در طی کاوش در کلیسای جامع در اوایل سال ۲۰۲۲، محققان دو تابوت سربی غیرمعمول را پیدا کردند که قدمت آن‌ها به قرن‌ها پیش برمی‌گردد و هیچ تصوری از اینکه چه کسانی در آن تابوت‌ها دفن شده بودند، وجود نداشت. تحقیقات شروع شد و اکنون محققان یافته‌های خود را اعلام کرده‌اند.
بر اساس اعلام محققان، این تابوت‌ها حاوی بقایای دو مرد ثروتمند است، یکی از این افراد روحانی و اهل کلیسا بود که احتمالاً به «بیماری پادشاهان» مبتلا بوده و دیگری جوان و نجیب‌زاده است. البته بقایای این دو، حکایت از زندگی سخت آن‌ها دارد.
اریک کروزی (استاد انسان‌شناسی زیستی در دانشگاه تولوز) که بر باز شدن تابوت‌ها نظارت کرد و استخوان‌ها را مورد مطالعه قرار داد تا درباره سن مرگ و سبک زندگی مردان بیشتر بداند، در این باره گفته است: اولین سوژه از طریق یک پلاک شناسایی روی تابوت شناسایی شد. بر روی این پلاک نام متوفا Antoine de la Porte یاد شده که در سن ۸۳ سالگی در ۲۴ دسامبر ۱۷۱۰ درگذشته است. «د لا پورت» یک مرد قانون یا یکی از اعضای روحانیون مسئول کلیسای جامع بود که از ثروت خود برای کمک به تقویت گروه کر نوتردام استفاده کرد.
طبق بیانیه منتشر شده توسط دانشگاه تولوز، بقایای د لا پورت ازجمله استخوان‌ها، موهای سر و ریش او، و برخی پارچه‌ها به خوبی حفظ شده است و سه مدال بالای تابوت او قرار داده شده است. با وجود آنکه وضعیت دندان‌های او شکل خوبی داشت اما هیچ نشانه‌ای از فعالیت بدنی در بدن او وجود نداشت، به این معنی که این فرد احتمالاً در طول زندگی خود بی‌تحرک بوده است. با این حال، استخوان شست پا این مرد نشانه‌هایی از نقرس را نشان می‌دهد. از آنجا که نقرس می‌تواند با نوشیدن و خوردن زیاد تحریک شود، اغلب به آن «بیماری پادشاهان» می‌گویند.
دومین تابوت سربی فاقد پلاک نام بود، بنابراین متوفا در حال حاضر ناشناس باقی مانده است. این مرد در هنگام مرگ بین ۲۵ تا ۴۰ سال سن داشت. باستان‌شناسان بعد از بررسی اسکلت پیدا شده متوجه شدند که متوفا بیشتر دندان‌هایش را در سال‌ها و ماه‌های منتهی به مرگش از دست داده است. همچننی نشانه‌هایی روی جمجمه و ستون فقرات مرد پیدا شده است که فرضیه مننژیت مزمن در نتیجه بیماری سل را تقویت می‌کند. البته جمجه این فرد اره شده و سینه‌اش برای انجام فرآیند مومیایی باز شده است. رویه‌ای رایج در اواسط قرن شانزدهم که برای اشراف انجام می‌شد.
تحقیقات در ماه‌های آینده بر کشف بیشتر در مورد منشاء جغرافیایی و رژیم غذایی مردان متمرکز خواهد بود و ممکن است سرنخ‌های بیشتری از شیوه زندگی و مرگ آن‌ها ارائه دهد. نتایج نهایی این تحلیل‌ها احتمالا در اوایل تا اواسط سال ۲۰۲۳ منتشر خواهد شد.
انتهای پیام/