به گزارش خبرنگار گروه علمی و فناوری خبرگزاری برنا؛ به نقل از اسپیس، ماسیک ویلگوس اخترفیزیکدان موسسه ماکس پلانک آلمان، می‌گوید: ما فکر می‌کنیم که به حباب داغی از گاز نگاه می‌کنیم که به دور کمان‌ای در مداری شبیه به مدار سیاره عطارد می‌چرخد، با این تفاوت که در حدود ۷۰ دقیقه یک دور کامل می‌زند. این کار به سرعت شگفت‌انگیزی در حدود ۳۰٪ از سرعت نور نیاز دارد.
تلسکوپ آلما همراه با تلسکوپ‌های دیگر رصد سیاهچاله‌های پرجرم را در سال ۲۰۱۷ آغاز کرد. این فعالیت‌ها به ثبت اولین تصویر از یک سیاهچاله در سال ۲۰۱۹ منتهی شد.
آلما در آن زمان داده‌های اضافی دیگری را نیز به طور همزمان با انجام مشاهدات کمان‌ای ثبت کرد. ویلگوس و گروهش در درون آن داده‌ها سرنخ‌هایی از ماهیت کمان‌ای و محیط اطراف آن یافتند.
دانشمندان پیش از این شراره‌های این چنینی را به فعل و انفعالات مغناطیسی در حباب‌های گازی داغ که با سرعت زیاد در اطراف کمان‌ای می‌چرخند، نسبت داده بودند.
اخترشناسان و اخترفیزیکدانان با استفاده از آلما می‌توانند تابش امواج رادیویی قطبی شده از کمان‌ای را مطالعه کنند و از آن برای بررسی میدان مغناطیسی احاطه کننده ابرسیاهچاله استفاده کنند. دانشمندان امیدوارند که بررسی‌های جدید با محدود کردن بهتر شکل میدان مغناطیسی و جزئیات محیط اطراف کمان‌ای به این تحقیق کمک کند.
علاوه بر این، نتایج به دست آمده به تأیید تحقیقات قبلی انجام شده بر اساس داده‌های ابزار GRAVITY در تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در شیلی کمک می‌کند.
محققان اکنون امیدوارند که این تلسکوپ‌ها بتوانند این نقاط داغ را در طول موج‌های متعدد دنبال کنند تا شاید نقطه عطفی در درک فیزیک شراره‌های مرکز کهکشان راه‌شیری باشد.
انتهای پیام/