نکته‌ای که ایالات متحده و متحدانش باید به آن توجه داشته باشند این است که اعمال هزینه‌های سنگین بر کشوری که همچنان اهرم‌های اقتصادی قابل‌ملاحظه‌ای در دست دارد (بدون اشاره زرادخانه عظیم هسته‌ای‌اش) ممکن است عواقب سنگینی به همراه داشته باشد.
به گزارش ایلنا به نقل از فارن پالیسی، تحریم‌های بین‌المللی که برخی کشورها در نتیجه حمله روسیه به اوکراین علیه این کشور وضع کرده‌اند، دستاورد قابل‌ملاحظه‌ای در حوزه دیپلماسی چندملیتی است.
سرعت، شدت و دامنه این اقدامات تنبیهی اقتصادی و هدفشان -یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اقتصادهای جهان- همگی بی‌سابقه هستند.
ولی تداوم این تلاش‌ها برای تحت فشار قرار دادن مسکو به لحاظ اقتصادی، علی‌الخصوص با هدف قرار دادن بخش‌هایی که به شدت با اقتصاد جهانی گره خورده‌اند، رفته رفته سخت‌تر خواهند شد.
اختلال در تأمین انرژی، مواد غذایی، محصولات کشاورزی و مسیرهای تجاری منجر به بروز تنش میان کشورهای تحریم‌کننده خواهد شد.
روسیه نیز با دست زدن به اقدامات تلافی‌جویانه به این تنش‌ها دامن خواهد زد؛ البته ائتلافی که برای اعمال این تحریم‌ها به وجود آمده است، بیشتر از آنچه که روسیه انتظار دارد دوام خواهد آورد.
همزمان با تقویت احتمال به بن‌بست رسید عملیات نظامی روسیه در اوکراین، مسکو کوشش خواهد کرد تا تلاش‌هایش به منظور تشدید تنش‌ها میان کشورهای تحریم‌کننده را افزایش دهد.
ایالات متحده و متحدانش در صورتی که بخواهند از تداوم اعمال تحریم‌های مؤثر علیه روسیه اطمینان حاصل کنند باید با همکاری یکدیگر تحریم‌های بیشتری را طراحی کنند و به دنبال واکنشی دست‌جمعی به تلاش‌های روسیه برای دور زدن تحریم‌ها و اقدامات تلافی‌جویانه این کشور باشند.
کشورهایی که در برابر پوتین ایستاده‌اند، باید موازنه‌ای بسیار حساس را حفظ کنند: آن‌ها از یکسو باید به اندازه‌ای پوتین را تحت فشار قرار دهند تا از اقدامات مخرب خود دست بردارد؛ ولی از سویی دیگر، این فشارها نباید به اندازه‌ای باشند که وی را وادار به دست زدن به اقدامات تلافی‌جویانه بکنند.
پیش از حمله روسیه به اوکراین، این کشور شریک تجاری بسیاری از کشورهای جهان بود و تحریم مسکو شرایط بسیار دشواری را برای برخی از این کشورها به وجود آورده است. در نتیجه، ائتلاف کشورهای تحریم‌کننده باید به کشورهایی که در برابر اقدامات تلافی‌جویانه روسیه و یا اصل تحریم‌های اعمال شده آسیب‌پذیر هستند، کمک برسانند.
ایالات متحده البته در راستای کاهش تأثیرات این تحریم‌ها بر سایر اعضای این ائتلاف، اقداماتی را صورت داده است و از جمله این اقدامات می‌توان به یافتن منابع جایگزین انرژی برای کشورهای اروپایی اشاره کرد.
شاید مهم‌ترین جایگزین تحریم‌ها، پیشرفت دیپلماتیک در راستای پایان دادن به درگیری‌های نظامی در اوکراین است.
در صورتی که روند مذاکرات به موضوعاتی مانند اعلام آتش‌بس و خروج نیروهای روسیه از خاک اوکراین کشیده شود، رهبران روسیه به طور قطع بر تعلیق یا برچیده شدن تحریم‌ها اصرار خواهند ورزید. آن‌ها احتمالاً استدلال خواهند کرد که تحریم‌ها همزمان با خاتمه تخاصمات نظامی باید معلق شوند، حتی اگر مذاکره بر سر آتش‌بسی بلندمدت ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد. برخی از کشورهای تحریم‌کننده نیز ناگزیر خواهند بود تا به منظور کاهش قیمت حامل‌های انرژی و سایر محصولات با تعلیق تحریم‌ها موافقت کنند.
نکته‌ای که ایالات متحده و متحدانش باید به آن توجه داشته باشند این است که اعمال هزینه‌های سنگین بر کشوری که همچنان اهرم‌های اقتصادی قابل‌ملاحظه‌ای در دست دارد (بدون اشاره زرادخانه عظیم هسته‌ای‌اش) ممکن است عواقب سنگینی به همراه داشته باشد. پوتین بسیار واضح اعلام کرده است که تحریم‌های اعمال شده علیه روسیه از نظر وی نوعی جنگ اقتصادی علیه این کشور است و روسیه برای بقای خود می‌جنگد. برخلاف کشوری مانند کره شمالی یا سایر کشورهایی که تحت تحریم‌های بین‌المللی قرار دارند، روسیه می‌تواند ویرانی‌های فیزیکی و اقتصادی شدیدی در سطح جهانی به بار آورد.
انتهای پیام/