به گزارش ایسنا، علی ربیعی در این یادداشت نوشته است:
«امروز شنیدم علی سلیمانی، بازیگر تئاتر و سینما هم با کرونا از میان ما رفت.
آخرین‌بار در مراسم افتتاح موزه جوادیه و نازی‌آباد در کنار هم بودیم. قرار بود از بچه‌های جنوب شهر که به آوازه‌ای رسیده‌اند تقدیر شود. در این مراسم از خانواده‌های شهدا و سرداران جنگ، ورزشکاران در رشته‌های مختلف، نخبگان تا سیاستمداران قرار بود تجلیل به عمل آید. اسامی را که از دهه چهل به این سو مرور می‌کنم می‌بینم به راستی چه پربرکت بود سفره‌های کارگری و خاک این محله‌ها. ناخودآگاه از هم تقدیر کردیم.
یادم آمد بچه‌های محل برای اولین فیلم سینمایی علی «سفر بخیر» چه شور و شوقی داشتند. در محله‌های قدیمی و جنوب شهر اگر یک نفر موفق شود انگار همه موفق شده‌اند، گویی همه در آن سهیم بوده‌اند همان‌طور که در شادی‌ها و غم یکدیگر شریک می‌شدند. علی هم با خصلت جنوب‌شهری‌اش آن‌چه در توان داشت برای خیر جمعی به کار می‌گرفت.
می‌دانم که کلاس‌های رایگان بازیگری برای بچه‌های جنوب شهر برگزار می‌کرد تا بچه‌های بااستعداد هم فرصت حضور در این عرصه را داشته باشند. چند وقت پیش، مرا به تماشای کار تئاترش «مکعب» دعوت کرد. علی درباره نمایش «مکعب» می‌گفت: «مکعب دغدغه‌ها، خاطرات، تفکرات و اندیشه آدم‌های خاص محله ما (جوادیه) است. این کار خاطرات زندگی‌ام از زمان تولد تا زمان فوت مادرم و رسیدن به شهرت است.»
کرونا همچنان بی‌رحمانه جان می‌گیرد و عاطفه‌کشی می‌کند و این‌بار علی عزیز را از ما گرفت. مرگ حق است اما مرگ‌هایی این‌چنین دل را می‌فشرد و جان را افسرده می‌کند. این فقدان تاثرانگیز را به همسر گرانقدرش سرکار خانم سهیلا جوادی و فرزند هنرمندش سبای عزیز، جامعه هنری و همچنین بچه‌های خوب محله جوادیه تسلیت می‌گویم.»
انتهای پیام