به گزارش ایسنا، در این بررسی متخصصان به مطالعه روی ۳۰۰ فرد سالمند پرداختند که قدرت حافظه و تفکر در آنان دچار نارسایی خفیفی بوده است. آنان متوجه شدند احتمال دمانس در سالمندانی که از استاتین های “لیپوفیل” (lipophilic) مصرف می کردند طی یک دوره هشت ساله بیشتر بوده است.
استاتین های لیپوفیل شامل داروهای گسترده ای مانند سیمواستاتین، آتورواستاتین و لوواستاتین است.
این نوع از داروها چربی دوست در نظر گرفته می شوند زیرا به چربی جذب می شوند و می توانند به بسیاری از بافت های بدن از جمله مغز وارد شوند. این نوع از استاتین ها متفاوت با اساتین های هیدروفیل یا استاتین های آب دوست شامل روزوواستاتین و پرواواستاتین هستند که عمدتا در کبد عمل می کنند. در این مطالعه هیچ ارتباطی بین مصرف استاتین های آب دوست و افزایش خطر زوال عقل مشاهده نشد.
به گزارش ایسنا به نقل از هلث دی نیوز، با این حال کارشناسان هشدار می دهند یافته های بدست آمده ثابت نمی کند که استاتین های لیپوفیلی به طور مستقیم خطر زوال عقل را افزایش می دهند اما در راستای شواهد متناقضی هستند که در مورد مصرف استاتین ها و عملکرد مغز به دست آمده است.
انتهای پیام