به گزارش ایسنا، عباس طاهری متولد ۱۳۴۸ و دومین فرزند خانواده بود. وقتی برادر بزرگش داوود به جبهه رفت،عباس بیشتر در خانه احساس مسئولیت می‌کرد. پدر به خاطر شغلش در حفاظت سپاه بیشتر اوقات حالت آماده‌باش بود و کمتر در خانه حضور داشت. در نتیجه بیشتر کارهای خانه را عباس انجام می‌داد و در واقع رکن اصلی خانه یعنی مرد خانه ،عباس بود.
عباس مقطع دبیرستان را در مدرسه ۱۷ شهریور واقع در منطقه خاوران نزدیک شهرداری منطقه ۱۵ گذراند. پسری اقتصادی بود. آن زمان مسیر خانه تا مدرسه‌اش را که از مسعودیه تا خاوران بود، پیاده می‌رفت و سکه‌های پنج تومانی‌اش را داخل قلک می‌انداخت و پولش را جمع می‌کرد.
در سال آخر تحصیل به عضویت پایگاه محل سکونت درآمد و به جبهه رفت. سال ۶۵ بر اساس آموزش‌هایی که دیده بود یک سال در گروه تخریب لشکر ۱۰ سیدالشهدا بود و بعد به لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله(ص) کنار برادرش داوود رفت. همان زمان که در لشکر ۱۰ سیدالشهدا بود به سعادت دیدار با امام نائل شد.
سرانجام، سال ۱۳۶۶ در عملیات «بیت‌المقدس ۲» در ماهوت عراق به شهادت رسید و پیکرش در قطعه ۴۰ بهشت‌زهرا آرام گرفت.
در بخشی از دست نوشته‌ای که از عباس طاهری به یادگار مانده، آمده است: «قرآن زیاد بخوانید، نمازهای‌تان را اول وقت بخوانید و تقوی‌پیشه کنید و خلوص نیت در هر عملی داشته باشد گناهان خود را شب و روز به یادآورید و از درگاه دوست طلب رحمت و مغفرت بنماییم. برادر و خواهر مسلمان و هم‌وطن پوزه دشمن را به خاک ذلت بکشانید… .»
۱۲:۳۰ نیمه‌شب روز۶۶/۱۰/۲۰»
انتهای پیام