در روزهای منتهی به تیرماه تمامی مکانیزم های مدنی وسیاسی شورای شهر پنجم در ماراتنی نفس گیر در جستجوی مدیران برتر شهری متمرکزشده است. این شورا در این روزهای داغ وپر التهاب کوشش میکند در جدول زمانی مشخص وشفافی۷ تن از گزینه های شهرداری را برای کلانشهر تهران معرفی کند. تعیین شهردار تهران در این مرحله از آن جهت چالش برانگیز شده است که برخی از رسانه های اصول گرا با تفسیر مغرضانه ، سازوکار دمکراتیک شورای شهر جدید را مورد هجمه قرار میدهند و پویندگی تنوع آراء و افکار موجود را نشانه ای از ناکارامدی زود هنگام دانسته اند. این پیش داوری از این جهت اهمیت پیدا می کند که اردوگاه رقیب از آنکه شورای شهر در روندی سالم و معیار پذیر به توفیق رسد به شدت واهمه دارد و حتی برای اختلافات احتمالی بر سر شهردار آینده لحظه شماری میکند! البته این حرف وحدیث ها پیام دیگری هم در نهان دارد که اداره شهر تهران وگره های بی شمار موجود بدون همکاری نهاد های وابسته به اردوگاه اصول گرایی گشوده نخواهد شد! گویی از همین روزها افق سخت و پرهزینه ایی در انتظار شهر و شهردار آینده قرار دارد و حتی مدیریت جدید شهری برای تحویل گرفتن ویرانه های برجا مانده از مدیریت کنونی ،باید تاوان آوار سنگین مدیریت غلط ۱۲ ساله ومیراث شوم آنرا از فردای کار اصلاح طلبان،متحمل شود. بااین همه حرف وحدیث های ناروا و غیر سنجیده و… شورای شهر پنجم در هفته های اخیر کوشش کرده است تا مصادیق برتر را از دل معیار های اصلی مانند کارامدی وتخصص ،پاکدستی و پایبندی به ارزشهای اصلاحات و احاطه داشتن بر حوزه های متنوع اجتماعی ومدیرتی استخراج نماید.قطع نظر از برخی گمانه های ناصواب حساسیت واهمیت تعیین شهردار از آن روست که مدیر شهری آینده پس از دو دهه آزمون وخطای اصول گرایان به دست مدیریت اصلاح طلب خواهد رسید و شهردار جدید با هر اسم ورسمی که دارد ، اعتماد نو به نقل از برنامه هایش را در شریان شهری جاری میسازد و هویت اصلاح طلبی را با تمام پشتوانه مردمی وسرمایه های اجتماعی همچون خاتمی و شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان و…. را در معرض آزمون افکار عمومی قرار میدهند. در واقع شورای شهر پنجم بخوبی میداند که تهران با چه مشکلات درهم تنیده ای دست وپنجه نرم میکند و قصور ویا تقصیر در این مرحله چه هزینه هایی را برای شهروندان تهرانی و حافظه جمعی انان برجا میگذارد. ازاین رو شورا شهر پنجم هنگامی از این آزمون سربلند خواهد شد که بتواند عیار اصلاحات وخردورزی را در گزینه های خود شفاف وسنجش پذیر نماید واگراین معیار ها در چگونگی مصادیق کمرنگ دیده شود چه بسا شهروندان تهرانی از تصمیم سازی های این تشکل مدنی انتظاری فراتر از کلیشه های بد فرجام نخواهند داشت و اهالی این شهرآشوب وشلوغ، همچنان در آرزوی شهری بهتر ، چشم به انتخابات دیگر بدوزند!
نگارنده: ناصرالدین قاضی زاده
