به گزارش اعتماد نو ، محققان به تازگی دریافته‌اند آتشفشان‌های مریخی علاوه براینکه ابعاد بسیار بزرگی دارند، بلکه از نظر زمان فوران نیز با آتشفشان‌های زمینی متفاوتند.
در سال ۲۰۱۲ شهاب‌سنگی متفاوت و عجیب در الجزایر کشف شد که ابعاد آن از کف دست بزرگتر نبود و ۲۰۰ گرم وزن داشت. دانشمندان آن را NWA7635 نامیدند و اگرچه این تکه سنگ بسیار کوچک بود، اما اسرار جالبی را درباره مریخ آشکار کرد.
بررسی این سنگ نشان داد قدمت آن به ۲٫۴ میلیارد سال پیش بازمی‌گردد و این موجب شگفتی دانشمندان بود زیرا از هر ۱۰۰ شهاب‌سنگی که از مریخ شناسایی می‌شود، ۱۰ شهاب‌سنگ به گروه NWA7635 تعلق دارند و دانشمندان تا به امروز براین باور بودند این سنگ‌ها به ۵۰۰ میلیون سال پیش تعلق دارند.
به گفته اخترشناسان دانشگاه پوردو، تابه‌حال چنین نمونه‌ای روی زمین مشاهده نشده‌است. گروهی ۱۱تایی از شهاب‌سنگی مریخی از جمله NWA7635 همگی درحدود ۱٫۱ میلیون سال در معرض تشعشعات کیهانی قرار داشته‌اند، اما شکاف سنی میان این یک شهاب‌سنگ و ۱۰تای دیگر به این معنی است که در دوره‌ای تاریخی یک آتشفشان مریخی برای دو میلیارد سال پیاپی فوران کرده‌است و این شهاب‌سنگ نیز تکه‌ای از گدازه‌های همان آتشفشان است.
این به آن معنی است که برای دو میلیارد سال،توده‌ای ثابت از گدازه‌ها در یک نقطه از مریخ روی هم تلنبار شده‌اند که چنین چیزی روی زمین وجود ندارد.
دانشمندان هنوز از منشا دقیق این شهاب‌سنگ، و اینکه آیا از آتشفشان المپیوس به زمین آمده یا نه اطلاعی ندارند، اما به نظر المپیوس کاندید خوبی است زیرا ارتفاعی برابر ۱۷ کیلومتر دارد و وسعت آن به اندازه کشور آلمان است.
دلیل ابعاد بزرگ آتشفشان‌ها در مریخ، عدم وجود صفحات تکتونیکی مشابه آنچه در زمین دیده می‌شود است. به گفته ناسا، مریخ در گذشته شباهت بیشتری به زمین داشته‌است، و حتی صفحات تکتونیکی در آن از کنار یکدیگر عبور کرده و دره‌ها و آتشفشان‌ها را ایجاد کرده‌اند. اما در دوره‌ای از تاریخ،مریخ سرد می‌شود و تمامی سنگ‌های مذاب زیر پوسته جامد می‌شوند و فعالیت صفحات تکتونیکی متوقف می‌شود.
منبع: همشهری آنلاین
