به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از لایوساینس، تحقیقات نشان می‌دهد که یک زن اشرافی از جامعه فرانسه در آغاز قرن هفدهم برای آنکه بتواند دندان‌های خود را حفظ کند از سیم‌های طلا برای نگهداشتن دندان‌هایش در جای خودشان استفاده کرده است. روشی دردناک که احتمالا برای حفظ زیبایی، سبب وخیم‌تر شدن وضعیت او شده است.
بقایای این زن به نام Anne d’Alègre که از سال ۱۵۶۵ تا ۱۶۱۹ زندگی می‌کرد، طی کاوش‌های باستان‌شناسی در سال ۱۹۸۸ در Chateau de Laval در شمال غربی فرانسه کشف شد. او مومیایی شده بود و سپس در تابوت سربی دفن شده بود، که به این معنی بود که استخوان‌ها – و دندان‌هایش – به‌خوبی حفظ شده بودند.
روزن کالتر (باستان‌شناس موسسه ملی تحقیقات باستان‌شناسی پیشگیرانه (INRAP) در رن فرانسه) با اشاره به آنکه باستان‌شناسان در حفاری‌های سال ۱۹۸۸ به این موضوع اشاره داشتند که اسکلت دارای یک دندان کاذب و رباط (اصطلاح پزشکی برای نخ یا سیمی است که برای بستن چیزی استفاده می‌شود) دندان بود، گفت: تا قبل از تجزیه و تحلیل بقایای جسد که سال گذشته انجام شد، ماهیت این مهم و انجام عمل جراحی دندانپزشکی بر روی این بانوی فرانسوی کشف نشده بود.
عکس‌های اشعه ایکس از فک‌ها و دندان‌های اسکلت نشان می‌دهد که سیم‌های طلایی ظریف برای سفت کردن دندان‌های زن در کجا قرار داده شده‌اند.
تجزیه و تحلیل مجدد جسد که با استفاده از عکس‌های اشعه ایکس و ایجاد تصویر سه بعدی امکانپذیر شد، نشان داد که دالگر، از یک بیماری پریودنتال (بیماری لثه) شدید رنج میبرد که باعث لق شدن بسیاری از دندان‌های او شده بود از این رو سیم‌های طلایی ظریفی در جای جای دندان‌های او قرار داده شده بود تا از افتادن آن‌ها جلوگیری کند.
اغلب، سیم‌ها به دور بخشی از دندان‌ها که نزدیک لثه است، پیچیده شده‌اند. اما تعدادی از دندان‌ها نیز برای عبور دادن سیم‌ها سوراخ شده‌اند. همچنین یک دندان مصنوعی از عاج فیل در میان دندان‌ها او کشف شده است. شاید سیم کشی دندان در عصر حاضر کار ابتدایی به نظر بیاید اما قطعا در آن عصر، یک کار پیشرفته دندانپزشکی محسوب می‌شد که البته بسیار هم دردناک بوده. شاید این بانوی فرانسوی برای حفظ زیبایی ظاهری خود در جامعه‌ای که تحت تاثیر عوامل ظاهری بود، ناچار به انجام چنین کاری شده باشد.
کالتر خاطرنشان کرد: ممکن است لبخند زیبا برای دالگر که دو بار بیوه شده بود و تحت فشارهای اجتماعی و استرس قرار داشت، اهمیت ویژه‌ای داشته باشد. فرای یک درمان پزشکی، هدف قطعا زیبایی شناختی و به ویژه اجتماعی بود.
انتهای پیام/
