به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، رضا پورحسین متخصص روانشناسی کودک و رئیس دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران در نشست هم‌اندیشی فعالان حوزه روانشناسی برای ارتقای سینمای کودک و نوجوان گفت: موضوع کودک و نوجوان و سینمای این حوزه یک موضوع مهم و فراموش‌شده است. وقتی برنامه‌ای برای کودکان نداریم، یعنی آنها را واگذار کرده‌ایم به دیگران و عملا دیگر نمی‌توان کار آموزشی برای بچه‌ها انجام داد.
وی تاکید کرد: سینما یک هوا و تنفس است و اگر از این هنر برای کودکان در سن رشد استفاده نمی‌کنیم به تحول کودک ظلم می‌کنیم. برای کودکان اگر گلدن تایم‌ها را از دست بدهیم بازسازی آنها سخت خواهد بود. از دست دادن دوران رشد در کودکان و نوجوانان قابل جبران و قابل بازگشت نیست.
رئیس دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران عنوان کرد: هنر به معنای تحول در انسان است. مکتب در هنر به معنای استعداد هنرمندان است. بهترین هنری که نماد را در اوج ترکیب‌بندی می‌کند، سینماست.
بچه‌ها در دنیای امروز بدون سینما رشدی نخواهند داشت
وی با اشاره به اینکه مقام معظم رهبری هم به تولید محتوا از طریق هنر اشاره داشته است، گفت: بچه‌ها در دنیای امروز بدون سینما رشدی نخواهند داشت. اینکه چرا فیلم کودک ساخته نمی‌شود به این دلیل است که دغدغه‌ای وجود ندارد. در تغییر و تحول و تربیت باید بزرگ‌تر به سمت کودک برود نه اینکه کودک به سمت بزرگسال بیاید. وقتی می‌گویم که کودک سینما ندارد، انگار که کودک صبحانه برای خوردن ندارد. با نداشتن سینمای کودک تخیل این کودکان را از دست داده و خراب کرده‌ایم. دنیای امروز به سمت عمومی کردن علم رفته است و سینما توان این را دارد که در زمینه تخیل علم و دانش را ترویج دهد و تزریق وریدی داشته باشد.
پورحسین تاکید کرد: سینمای کودک لوکس و لاکچری نیست و باید برای رشد ذهنی و هیجانی کودک سوبسید و حمایت بی چون و چرا صورت بگیرد.
بنا بر این گزارش در بخش دیگری از این نشست نیز حسین فقیهی از اساتید روانشناسی در حقوق اهمیت استفاده از علم چهره شناسی در ترسیم کاراکترهای مختلف سینمایی سخن گفت که با استقبال حاضران مواجه شد.
براساس این گزارش، در پایان این نشست سید مهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی نیز ضمن تاکید بر ادامه نشست‌های هم اندیشی به عنوان محفلی برای گفت‌وگوهای تخصصی در حوزه سینمای کودک و نوجوان فرصت حضور پورحسین در دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران را فرصتی ارزنده برای پیوند میان سینمای کودک و حوزه تخصصی روانشناسی دانست و از پورحسین درخواست کرد تا برای تعامل بیشتر اهالی سینما و متخصصان روانشناسی فرآیندی را تعریف کنند که این ارتباط پایدار و کارآمد شود.
دبیر سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان با گلایه از عدم حمایت ارگان‌های مسئول در حوزه کودک و نوجوان از سینمای این حوزه افزود: به‌واقع بنیاد سینمایی فارابی امروز هیچکدام از ارگان‌های دخیل در حوزه کودک و نوجوان را کنار خود ندارد. صدا و سیما و وزارت آموزش و پرورش می‌توانند همچون گذشته نقش فعال‌تری در کمک به سینمای کودک و نوجوان ایفا کنند. متاسفانه مسئله سینمای کودک و نوجوان در کشور مسئله‌ای فرعی است و نحیف‌ترین بودجه‌ها را به این بخش تخصیص می‌دهند، از این‌رو تا وقتی نگاه اینگونه است نباید منتظر معجزه در سینمای کودک و نوجوان باشیم.
او با اشاره به اینکه کار در سینمای کودک و نوجوان یک همت عالی و کار ملی می‌طلبد، ادامه داد: ما به دنبال رزومه‌سازی نیستیم و می‌خواهیم چند اثر موثر و مفید در سینمای کودک و نوجوان ساخته شود، قطعا فیلمی نمی‌سازیم که اثر تربیتی سوء داشته باشد و در ساخت آثار به دنبال آن هستیم که از اثری حمایت کنیم که مضمون و مخاطب را در کنارهم داشته باشد.
در ادامه این نشست برخی از روانشناسان و حاضران در نشست به بیان دیدگاه ها و نظرات خود پرداختند.
انتهای پیام/