به گزارش خبرنگار ایلنا، چند نقاشی از آثار ویلیام ترنر تا چهارم ماه ژوئن در موزه تیت لیورپول نمایش داده می‌شوند که شیوه خلاقانه‌ای دارند و در سال ۱۸۴۶ خلق شده‌اند.
جاناتن جونز (خبرنگار) گزارشی درباره این اتفاق در «گاردین» منتشر کرده که علاوه بر توضیح درباره این رویداد با عنوان «Dark Waters»، درباره جزییات شکل‌گیری آثار ماجراهایی را تعریف است. آثاری که از ویلیام ترنر (طراح و نقاش عصر کلاسیک) نمایش داده می‌شود حاصل سفر اکتشافی او به قطب شمال است.
نمایی از تیلت مدرن لندن که قبلا نیروگاه بوده است
تیت ریورپول کجاست؟
تیت ریور پول یکی از بخش‌های موزه تیت مدرن بریتانیاست. تیت مدرن به لاتین؛ «Tate Modern» موزه و مجموعه‌ای از نگارخانه‌هاست که علاوه بر تیت ریور پول، موزه تیت بریتانیا، موزه مدرن تیت، موزه سنت ایوز و تیت لیورپول را هم دربرمی‌گیرد. مجموعه تیت مدرن لندن یکی از پربازدیدترین موزه‌های هنرهای مدرن در دنیاست که در سال بیش حدود پنج میلیون بازدیدکننده دارد. به همین دلیل آثار نمایش داده در این مکان معتبر همواره مورد توجه هنرمندان و رسانه‌ها بوده‌اند. پیش از موزه تیت مدرن نیروگاه بنک‌ساید قرار داشته است.
واقعه‌ای طوفانی در دل لندن
اتفاق ویژه‌ای که نمایشگاه «Dark Waters» را از دیگر رویدادهای مشابه متمایز کرده بهره‌گیری از موسیقی در فضای نمایشگاه است. مخاطب با حضور در فضای نمایشگاه آثار ی را با صدای دریا، باد و آمبیانس‌هایی تجربه می‌کند که در دنیای واقعی وجود دارند. مطمئنا برای کمتر کسی پیش می‌‌آید که در وسط اقیانوس یا دریا گرفتار طوفان شود و تا دم مرگ پیش رود؛ لذا دیدن نمایشگاه نقاشی‌های ترنر برای مخاطبان تجربه‌ای جالب خواهد بود.
طی سفرِ ویلیام ترنر، مخاطبان فریادهای انبوهی از مردان سالخورده در قایق‌ها مواجه می‌شوند که به دنبال صید ماهی هستند. ترنر در این سفر روی دریا، به دنبال ماهی می‌گردد اما به ناگاه با توده‌ای خاکستری مواجه می‌شود که یک نهنگ است. گفتنی است در گزارش گاردین طی صحبت درباره آثار ویلیام ترنر، از «اربوس» نام برده شده که خدای اساطیری تاریکی و مه است.
آنچه ویلیام ترنر در آثارش به آن‌ها پرداخته هر آن چیزی است که طی حضورش روی دریا با آن مواجه شده است. او در ادامه مواجه‌اش با نهنگ، این موجود عظیم دریایی را در برابر نور زرد مانند شبحی می‌بیند آنهم در فضایی سرد و یخ زده و مرده!
طبق روایت‌های قدیمی، استنباط این است نهنگ‌هایی که ویلیام ترنر با آن‌ها مواجه شده به مثابه سلاخ‌هایی هستند که در محدوده‌ای گیر افتاده‌اند و همچنان مشغول شکار قربانیان هستند.
یک اثر از ویلیام ترنر نمایش داده شده در نمایشگاه «Dark Waters»
نمایشگاه «Dark Waters» در واقع رویدادی است که علاوه بر پرداختن به دریا و وقایع مربوط به آن توسط ترنر، مجموعه‌ی از داستان‌ها را در کافه‌ای روایت می‌کند که هنوز هم در منطقه واپینگ لندن وجود دارد شاید در همین کافه بوده که ویلیام ماجرای نهنگ را از زبان بومیان و صیادان شنیده است. اما همانطور که گفته شد آنچه نمایشگاه آثار ویلیام ترنر را متفاوت ساخته بهره‌گیری از موسیقی است که لامین فوفونا (آهنگساز موسیقی الکترونیک) سازنده آن است. در واقع وجود موسیقی است که دریا و طوفان و زندگی مردمان حاشیه دریا را در ذهن مخاطب تداعی می‌کند. حتی بی‌راه نیست اگر بگوییم موسیقی بعد سوم نمایشگاه «Dark Waters» است. با وجود موسیقی است که بازدیدکنندگان ناله‌ها و فریادهای مردم تحت خطر در دریا و کرانه آن را می‌شنوند.
اثری دیگر از ویلیام ترنر نمایش داده شده در نمایشگاه «Dark Waters»
البته جاناتن جونز خبرنگار «گاردین» تاکید کرده که نقاشی‌های ویلیام ترنر گویا هستند و به موسیقی متن نیاز ندارند. اما اتفاقی که در نمایشگاه «Dark Waters» افتاده مخاطب را در حال و هوای تاریک موجود در آثار، قرار می‌دهد. اگر بنا به مقایسه باشد می‌توان گفت نمایشگاه برگزار شده در موزه «تیت لیورپول» قصه و شخصیت دیوی جونز و فضای سری فیلم‌های دزدان دریایی کارائیب را به یاد می‌آورد.
خرابه‌های ساحل نورتامبرلند (۱۸۳۶)/ یک اثر از ویلیام ترنر با موضوع دریا و وقایع مربوط به آن
سبک نقاشی ویلیام ترنر چه بود؟
ویلیام ترنر به گفته بسیاری از همدوره‌ای‌هایش فردی بسیار مستعد بوده است. او به لحاظ مالی وضعیت خوبی داشته همین موضوع باعث شده بدون ترس و واهمه به ارائه آثار نو و خلاقانه بپردازد. رنگ در آثار ترنر ویژگی مهمی محسوب می‌شود. او از این عنصر برای ایجاد فضاهای گسترده بهره بسیار برده است. به استناد به تاریخ هنر مصور دیوید پاپر، کارهای آخر او به عنوان پازل‌هایی خارق العاده نامیده می‌شدند.
در کل ویلیام ترنر پس از آنکه سبک و سیاق خود را پیدا کرد به موضوعات و وقایع اجتماعی پیرامونش پرداخت؛ در حالی که می‌توانست مانند بسیاری دیگر از نقاشان در گوشه‌ای بنشیند و به خلق آثار هنری از مناظر و مراتع طبیعی بپردازد.
ماهی‌گیران در دریا (۱۷۹۶) اثری دیگر از ویلیام ترنر
فجایع طبیعی، کشتی‌های غرق شده در دریا، آتش سوزی اماکن مهم، طوفان، باران، مه و سیل موضوعاتی هستند که ویلیام ترنر آن‌ها را دستمایه آثارش قرار داده است. به جز همه اینها، ویلیام ترنر دیوانه‌وار عاشق قدرت بکر و وحشی دریا بوده است. این عشق و علاقه را می‌توان در آثارش «سحرگاه بعد از تخریب» و «کشتی برده» به وضوع مشاهده کرد.
لیبر استودیوروم یک مجموعه‌ی چاپی جسورانه از ترنر است که شامل ۷۱ اثر از ۱۰۰ اثر چاپ در ۱۴ قسمت است که در حدود سال‌های ۱۸۰۷ و ۱۸۱۹ می‌شود، همراه با ۲۰ اتود تقریباً نیمه تمام که هرگز چاپ نشده‌اند. این مجموعه احساسات ترنر در منظره‌نگاری را به خوبی توصیف می‌کند. این اتودها با هدف تکثیر زیاد در نظر گرفته شده بودند که در ۶ موضوع دریایی، کوهستانی، دهقانی، تاریخی، معماری، دهقانی آرام بخش گنجانده شده بودند.
یک نقاشی رئالیستی از ویلیام ترنر/ قصر بروگهم (۱۸۰۹)
نگاهی کوتاه به زندگی ویلیام ترنر
جوزف مالورد ویلیام تِرنِر که امروز بیشتر با حروف آغازین نامش جِی. اِم. دابلیو. ترنر شناخته می‌شود، نقاش و منظره نگار بریتانیایی تبار است که در دوران حیاتش به عنوان یکی از چهره‌های جنجالی و بحث برانگیز شناخته می‌شد. او اکنون هنرمندی است که نقاشی منظره را به طرز چشمگیری ارتقا بخشیده و یکی از هنرمندان بی‌بدیل عرصه نقاشی و تجسمی است.
درست است که ترنر را بیشتر به خاطر منظره‌های رنگ روغنش می‌شناسند، اما او یکی از بزرگترین نقاشان سبک آبرنگ نیز هست تا آنجا که او را به عنوان «نقاش نور» می‌شناسند. آثار ویلیام ترنر در واقع سرآغازی برای پرداختن به سبک مهم امپرسیونیسم است. پدرش ویلیام ترنر اهل دیون شایر، آرایشگر بود و مادر وی ماری مارشال در خانواده‌‌ای با شغل قصاب پرورش یافته بود. او یک خواهر کوچک نیز داشت که در سال ۱۷۸۳ در سن ۴ سالگی درگذشت.
ویلیام ترنر بیست و سوم آوریل سال ۱۷۷۵ در منطقه میدن لین واقع در شهر لندن زاده شد اما از تاریخ دقیق مرگش اطلاعات موثقی در دست نیست به این دلیل که اطلاعاتی که درباره او وجود داشته در آتش سوزی از بین رفته است. اما اولین آثار به جا مانده از ترنر مربوط به سال ۱۷۸۷ است؛ یعنی آن زمان که دوازده‌ساله بوده است. او در سال ۱۷۸۵ به خانه‌ی عمویش در برنتفور (شهری کوچک در غرب لندن) فرستاده شد تا با او که تازه از سانینگول آکسفورد بازنشسته شده بود زندگی کند. همین اتفاق بود که ترنر نوجوان را در مسیری دیگر قرار داد.
کشتی شکستهٔ مینوتور (۱۸۱۰) اثر ویلیام ترنر
بسیاری از طرح‌های اولیه ترنر مطالعات او در زمینه معماری و تمرین‌های پرسپکتیو هستند. این موضوع گویای است که او در مقاطعی، کنار چندین معمار کار می‌کرده است. در اواخر ۱۷۸۹ ترنر همچنین به مطالعه در رابطه با نقشه‌های توپوگرافی توماس مالتون (کسی که ترنر او را استاد خود می‌خواند) پرداخت. او در همین سال وارد «رویال آکادمی» شد در حالی که تنها ۱۴ سال داشته است. ویلیام در ابتدا به معماری علاقمند بود اما بعدتر به توصیه توماس هاردویک روی نقاشی متمرکز شد و در ادامه به سال ۱۷۹۶ اولین اثر رنگ روغن خود را با نام «ماهی‌گیران در دریا» در آکادمی به نمایش گذاشت.
انزوا و مرگ هنرمند
ترنر این هنرمند عجیب رفقای زیادی نداشته و تنها فردی که با او سی سال زندگی کرده پدرش بوده است. ترنر سه دهه در کارگاه پدرش دستیاری می‌کرده است. در نهایت مرگ پدر در سال ۱۸۲۹ تاثیر عمیقی بر روحیه‌اش می‌گذارد و باعث افسردگی‌اش می‌شود. او به تاریخ نوزدهم دسامبر سال ۱۸۵۱ چهره در نقاب خاک می‌کشد. این در حالی است که او در واپسین لحظات زندگی‌اش این جمله را بر زبان آورده‌است: «خورشید خداست.»
انتهای پیام/
