به گزارش ایسنا به نقل از نشریه پولیتیکو، رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران در گفت و گویی اختصاصی با نشریه پولیتیکو درباره مذاکرات احیای توافق هسته ای در وین که آغاز دور هفتم آن به بعد از تشکیل کابینه دولت جدید ایران موکول شده است، سرنوشت برجام[توتفق هسته ای] را «یک علامت سوال بزرگ» تلقی کرد و با توجه به آنچه عدم مشارکت از سوی ایران عنوان شده، گفت که بازگشت به این توافق چندجانبه «چیزی نیست که کاملا تحت کنترل ما باشد».
مالی در این گفت و گو چند بار از این که بگوید آمریکا چند درصد فرصت دارد به توافق بازگردد، خودداری کرد و با گفتن این که «اگر درصد بگویم خیلی کمکی بهتان نکرده ام»، مطرح کرد که متغیرهای زیادی درباره آنچه ایرانی ها انجام خواهند داد یا نخواهند داد وجود دارد.
او در این راستا افزود: ما آماده از سر گیری مذاکرات هستیم که اگر فکر نمی کردیم (رسیدن به یک توافق) میسر باشد، آماده آن نبودیم.
رابرت مالی درباره این که آمریکا و ایران در موافقت بر سر مفاد توافق احتمالی در ماه های آینده ناکام بمانند یا نه، گفت که تیم او در حال آماده سازی شرایط احتمالی است. یکی این است که واشنگتن و تهران توافق هایی به کل مجزا را امضا کنند که کامل است، اما معیارهایی متفاوت با توافق فعلی دارد. دیگری هم یک سری پاسخ های تنبیهی و هماهنگ شده با متحدان اروپایی است، اگرچه مالی جزئیات بخصوصی درباره شان ارائه نکرد.
مالی می گوید از نظر او واقعا منطقی است که «احتمال بازگشت به توافق وجود داشته باشد »، چون هم آمریکا و هم ایران، حتی در دولت سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور جدید ایران، گفته اند این چیزی است که مطلوبشان است.
به گفته مالی، تاخیر ایجاد شده در از سر گیری مذاکرات وین به خاطر بی اعتمادی نهادینه شده در دوره کارزار «فشار حداکثری» دولت ترامپ و دوره گذار سیاسی فعلی در ایران است.
نماینده ویژه آمریکا در امور ایران علاوه بر این مطرح کرد: اما توجیه کاملی برای در میان بودن یک علامت سوال وجود دارد، اگر هنوز به یک توافق نرسیده باشیم، مذاکرات ادامه پیدا می کنند، اگر توسعه های هسته ای ایران ادامه پیدا کند و ایران به انجام دادن اقدامات تحریک آمیز هسته ای ادامه داد، به تحریکات منطقه ای آن ها اشاره ای نمی کنم که بحثش جداست(یعنی به توافق هسته ای ارتباطی ندارد).
او افزود: حداقل ما را از این امر مسلم آگاه می سازد که این توتفق مطمئناً یک توافق به سرانجام رسیده نیست، این که خواهیم توانست بازگردیم یا نه سوالی بجاست و این که باید برای دنیایی آماده باشیم که مقصود ایران بازگشت به توافق نباشد، حداقل نه به شیوه ای واقع بینانه.
انتهای پیام