محمد صیاد، عکاس پیشکسوتی که تجربه عکاسی از رویدادهای مهم معاصر کشور را همانند انقلاب و جنگ را داشته است، در گفت‌وگویی با ایسنا درباره اینکه آیا از نگاه عکاسانه می‌توان دوران کرونا را با بحران‌های دیگری همچون انقلاب، جنگ، زلزله و … مقایسه کرد، می‌گوید: کرونا بلایی است که هیچ‌وقت در هیچ دنیایی پیش نیامده بود. این بلا مردم را در تمام دنیا فلج و گرفتاری ای ایجاد کرد که تا سال‌های سال طول می‌کشد.
او با بیان اینکه «کرونا مردم را گرفتار مشکلاتی کرد که هیچ وقت در زندگی شان وجود نداشت»، ادامه می‌دهد: جنگ چیز دیگری است و به نظرم کرونا بالاتر از جنگ است! ما غافلیم از این داستان که خیلی هم داستان بدی است. مرگ و میر آن زیاد است و با وجود تمام هشدارها برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی، عده‌ای از مردم اصلا توجهی ندارند و فکر می‌کنند مرگ برای همسایه است، اما برای خودشان هم هست.
صیاد درباره تاثیر دوران کرونا بر فعالیت حرفه‌ای اش نیز اظهار می‌کند: ۱۰۰ درصد تاثیرگذار بوده است. از اینکه در اعتماد نو به نقل از برنامه‌ها حضور پیدا کنم می‌ترسم؛ چراکه کرونا خطری است که اطرافیان را هم تهدید می‌کند. از خانه نشستن خسته شده‌ام و دلم بسیار برای عکاسی تنگ می‌شود. روزهای عید برای ۱۰ دقیقه پیاده‌روی از خانه خارج شدم، اما بدون اینکه متوجه شوم از خیابان فاطمی تا شانزلیزه را پیاده رفتم و عکاسی کردم و بعد از سه ساعت به خانه برگشتم.
او همچنین با تاکید بر اهمیت حرفه عکاسی و با بیان اینکه «عکس ماندگار است»، می‌گوید: هر روز صبح که روزنامه‌ها را نگاه می‌کنیم، اول از همه چشممان به عکس‌ها می‌خورد و بعد به سراغ تیتر می‌رویم. در تمام دنیا اینگونه است که برای عکس بسیار ارزش قائل می‌شوند و امیدوارم که ما نیز بیشتر به عکس توجه کنیم.
این عکاس پیشکسوت با بیان اینکه «در حق عکاس‌ها کم‌لطفی‌های زیادی می‌شود»، خاطرنشان می‌کند: به عنوان مثال وقتی در خیابان در حال عکاسی هستم، رهگذری به سراغم می‌آید، وارد کارم می‌شود و بحث می‌شود. در صورتی که اگر این افراد توجه داشته باشند که ما چه کاری انجام می‌دهیم، از ما تشکر هم می‌کنند. این درحالی است که به طور کلی گاهی مردم با لحن نامناسبی با عکاس‌ها صحبت می‌کنند. از سوی متولیان امر نیز کم‌لطفی وجود دارد و در واقع می‌توان گفت که این کم‌لطفی عمومی از کم‌لطفی متولیان نشأت می‌گیرد.
****
محمد صیاد صبور (متولد ۱۳۲۶، بندرانزلی، ایران) یا «م. صیاد» ـ آنگونه که پشت عکس‌هایش مُهر می‌زند ـ از پیشکسوتان عکاسی خبری در ایران است. او از سال ۱۳۴۸ وارد کانون پایگاه خبریان شد و فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرد. در سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ با روزنامه‌ی آیندگان در بخش‌های سیاسی، ورزشی و اجتماعی همکاری کرد و در آستانه‌ی انقلاب، همکاری خود را با خبرگزاری آسوشیتدپرس آغاز کرد که تا سال ۱۳۸۰ ادامه یافت.
صیاد از همان آغاز جنگ تحمیلی به صورت مستمر برای تهیه عکس و ارسال آن به جبهه‌ها می‌رفت. عکس‌های مربوط به دوران انقلاب و جنگ محمد صیاد در کتابهای مختلفی به چاپ رسیده است. صیاد در سال ۱۳۵۹ به خاطر عکس‌های مربوط به شکست نیروهای دلتا در عملیات طبس موفق به دریافت جایزه‌ای برای بهترین عکاس خبری خاورمیانه خبرگزاری ای.پی. (اسوشیتدپرس) شد. او در حال حاضر عضو انجمن عکاسان مطبوعات ایران است و در تهران زندگی و کار می‌کند.
انتهای پیام