به گزارش ایسنا، کتاب «فرهنگ دیداری و روش‌شناسی تحلیل و تصویر» تالیف دکتر مریم کهوند عضو هیئت علمی گروه ارتباط تصویری دانشگاه هنر، در ۱۱۰۰ نسخه و با همکاری نشر یک فکر و انتشارات دانشگاه هنر منتشر شده است.
در معرفی این کتاب آمده است:
در جامعه‌ای با تحولات سریع فرهنگی متأثر از خلق روزافزون آثار تصویری، آشنایی با حوزه انتقادی فرهنگ دیداری، به منظور درک بهتر تصاویر در بستر فرهنگ اهمیت فراوانی دارد و زمینه‌ای برای پاسخ‌گویی به پرسش‌های مربوط به معانی و مفاهیم تصویر و چگونگی نمایش تفاوت‌های فرهنگی از طریق تصاویر و آثار دیداری پدید می‌آورد.
کتاب حاضر مطالعه‌ای درباره چگونگی شکل‌گیری حوزه تازه تکوین فرهنگ‌دیداری است و چشم‌اندازی از این رویکرد تحلیلی و زمینه میان‌رشته‌ای در تحلیل و تفسیر آثار تصویری ارائه داده و با طرح دیدگاه‌های اندیشمندان این حوزه، به معرفی مهم‌ترین مفاهیم و چارچوب نظری این حوزه به مثابه رویکردی آکادمیک می‌پردازد. با توجه به تازه و نوپا بودن این حوزه مطالعاتی، مباحثه درباره مفاهیم مقدماتی آن که هنوز به زبان فارسی ترجمه نشده‌اند، خلأ ناشی از فقدان شناخت در این حوزه را تا اندازه‌ای جبران می‌کند و همچنین زمینه‌ای مناسب برای طرح مباحث اصلی این حوزه، یعنی الگوی روش‌شناختی تحلیل تصاویر هنری فراهم می‌آورد.
بخش مهمی از مطالب این کتاب به معرفی، تبارشناسی و بررسی مفاهیم نظری مطالعات فرهنگ دیداری اختصاص یافته است و با مقدمه‌ای درباره فرهنگ به عنوان موضوع اصلی فرهنگ دیداری، مطالعات فرهنگی را به عنوان بستر و خاستگاه اصلی فرهنگ دیداری مورد بررسی قرار می‌دهد. در این بخش، تأکید بر مفاهیم و اصطلاحاتی همچون چرخش دیداری، تصویر، انگاره، سواد دیداری و معانی آن‌ها از چشم‌انداز فرهنگ دیداری، به سبب آن که کارکرد فراوانی در متون آن دارد، اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد. تشریح زندگی روزمره، ایدئولوژی، مصرف، میان‌دیدمان و وانموده به عنوان مؤلفه‌های مهم در آثار تصویری معاصر و متون نظری مطالعات فرهنگی و فرهنگ دیداری، از مباحث اصلی این بخش از کتاب است. همچنین ادبیات نظری فرهنگ دیداری در خصوص روش‌ها و راه‌کارهای تحلیل مورد بحث قرار می‌گیرد و زمینه‌ساز طراحی مدلی ابداعی برای تحلیل دیدمان به عنوان روشی انتقادی در تحلیل گفتمان تصویر می‌شود. فصل دوم کتاب نیز به معرفی روش‌شناسی تحلیل دیدمان و راه‌کارهای عملی آن به عنوان روشی مؤثر برای تحلیل تصویر اختصاص یافته است. در این بخش تلاش می‌شود تا چگونگی بهره‌گیری از رویکرد تحلیل انتقادی دیدمان، به عنوان مدلی ساختاری و پویا برای تحلیل تصاویر، تشریح شود. مدل مورد نظر شامل الگویی چندوجهی برای تحلیل دیدمان تصویر است که هم‌زمان کیفیت تصویر را در رابطه با سایر ویژگی‌های آن در زمینه دیداری مورد توجه و تأکید قرار می‌دهد. استفاده از این الگو در تحلیل تصویر به تبیین مهم‌ترین معانی فرهنگی، ایدئولوژی‌ها و باورهایی منجر می‌شود که به واسطه خلق، انتشار و دریافت تصاویر توسط بینندگان درک می‌شود. بخش پایانی کتاب به تحلیل نمونه‌هایی از آثار هنرهای تصویری معاصر ایران اختصاص دارد که بر اساس مدل ارائه‌شده در این کتاب در سه سطح و سه گستره مورد تحلیل قرار گرفته‌اند و نمونه‌های عملی برای روش تحلیل دیدمان به شمار می‌روند.
انتهای پیام