دکتر سید جلیل حسینی متخصص ارولوژی و فلوشیپ ترمیمی همزمان با هفته جهانی سلامت مردان در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به علل ناباروری در مردان، با بیان اینکه مساله عقیم بودن مردان مساله‌ای قابل پیشگیری است، اظهار کرد: متاسفانه در جامعه ما همواره عدم باروری زوجین را متوجه خانم‌ها می‌دانند؛ در حالیکه مشکل ناباروری زوجین به صورت مساوی و ۵۰ درصدی به هر دو طرف بازمی‌گردد، ولی متاسفانه طی سال‌ها این جفای تاریخی در حق زنان ایرانی روا داشته شده که اصلاح آن نیازمند فرهنگ‌سازی است.
وی با بیان اینکه بر اساس مطالعات حدود ۱۵ درصد زوج‌ها دچار ناباروری هستند و در صورت مراجعه به پزشک مشکلات‌شان مرتفع می‌شود، افزود: ناباروری مردان می‌تواند علل ژنتیک داشته و یا بر اثر حوادث و یا برخی جراحی‌ها رخ داده باشد که اکثرا با مراجعه به موقع به پزشک متخصص قابل درمان است.
این متخصص با بیان اینکه ۵۰ درصد علت ناباروری زوجین به مردان بازمی‌گردد، گفت: زوجین نابارور باید با مراجعه به پزشک و مراکز درمانی علت را مشخص کنند. بسیاری از این ناباروری‌ها با توصیه‌هایی قابل پیشگیری بوده و برخی با روش‌های دارویی، اعمال جراحی و سایر درمان‌های ساده تا پیچیده مانند میکرو اینجکشن در مراکز ناباروری قابل درمان است.
وی با اشاره به برخی از ناباروری‌ها با منشاء ژنتیکی، تصریح کرد: امروزه درمان‌های ژنتیکی در ناباروری‌های بسیار سخت و پیشرفته انجام می‌شود. ناباروری درصدی از مردان علل ژنتیکی دارد که برخی با روش میکرو اینجکشن قابل درمان است. در این روش اسپرم داخل تخمک تزریق شده و قبل از اینکه جنین برای گذراندن دوران بارداری داخل رحم جاگذاری شود، مجددا از لحاظ ژنتیک بررسی می‌شود، به عبارت دیگر با استفاده از روش PGD جنین‌هایی منتقل می‌شوند که اختلالات ژنتیک کمتری دارند.
حسینی با بیان اینکه در زمینه درمان ناباروری زوجین پیشرفت‌های خوبی در سطح جهان و داخل کشور صورت گرفته است، گفت: در مرکز تحقیقات بهداشت باروری نیز سعی شده تا ضمن برقراری ارتباط با جامعه، آخرین دستاوردها و نکات سلامتی منتقل شود و در این میان امیدواریم که فعالیت‌های صورت گرفته بتواند سهم بسزایی در ارتقای سلامت جامعه داشته باشد.
رییس مرکز تحقیقات سلامت مردان و بهداشت باروری در خاتمه با اشاره به برقراری ارتباط با مراکز تحقیقاتی فعال در داخل و خارج از کشور، تاکید کرد: موفقیت در زمینه ارتقای سلامت مردان و اجرایی شدن طرح‌های تحقیقاتی نیازمند همکاری و پشتیبانی بیشتر سازمان‌های دولتی و به خصوص معاونت بهداشتی وزارت بهداشت با مراکز تحقیقاتی است.
انتهای پیام