شاید دعواها زرگری‌ست

شکل سانس‌بندی و نحوه گروه‌بندی فیلم‌ها در زمان اکران همیشه باعث مناقشه بوده. بحث درباره نحوه و مدت اکران هر روز بالاتر هم می‌شود. باید چه کرد؟ آیا این امر را باید ظلم به برخی فیلم‌ها دانست یا ظلم برابر عین عدالت است؟!

به گزارش اعتماد نو به نقل از اعتماد نو به نقل از ایلنا، از ابتدای سال ۹۵ و فروش خوب فیلم‌های سینمایی این بحث مطرح شد که عدالت در اکران وجود ندارد. فیلم‌هایی همچون فروشنده، من سالوادرو نیستم، پنجاه کیلو آلبالو، ابد و یک روز و بادیگارد ازجمله آثاری هستند که تا امروز در صدر جدول فروش قرار داشته‌اند اما صاحبان سایر فیلم‌ها معتقدند؛ فروش این فیلم‌ها در شرایط برابر اتفاق نیفتاده است به این معنا که این آثار از امتیازاتی چون تعداد سالن بیشتر یا اهدای بلیت حمایتی استفاده کرده‌اند. امکان هم دارد که سینماداران با ترکیب‌بندی سانس‌ها؛ مخاطب را به سمتی می‌برند که یک فیلم خاص پرفروش شود و مخاطب در هر شرایط آن را انتخاب کند.

حبیب اسماعیلی: گاهی یک فیلم فدای دیگری می‌شود

یکی از پخش‌کنندگان سینما که امسال با دو فیلم من سالوادرو نیستم و مشکل گیتی در اکران حضور داشته و فیلم اول او به فروش خوبی دست پیدا کرده؛ به پایگاه خبری اعتماد نو به نقل از ایلنا گفت: سینماداران نمی‌توانند برای مخاطبان تعیین تکلیف کنند که چه فیلمی را ببینند یا نه. زیرا مخاطب یا با آگاهی از قبل و خرید بلیت اینترنتی به سینما می‌آید یا در زمان حضور در پردیس‌های سینمایی؛ فیلم خود را از میان بلیت‌های موجود انتخاب می‌کند.

حبیب اسماعیلی ادامه داد: زمانی که یک فیلم جدید اکران می‌شود چون کار تازه و جدید‌ی است؛ همه دوست دارند آن را ببینند و اینجاست که مسئولان سالن‌های سینمایی و پردیس‌های سینمایی باید در چینش سانس‌ها دقت کنند.

پخش‌کننده فیلم مشکل گیتی ادامه داد: هر چند در زمان عقد قرارداد برای اکران؛ نحوه اکران فیلم هم مشخص می‌شود اما عملا در زمان اکران گاهی دیده می‌شود یک فیلم فدای فیلم‌های دیگر می‌شود و فرصتی برای دیده شدن آن پیدا نمی‌شود.

وی ادامه داد: باید سانس‌بندی به شکلی باشد که مخاطبان همه فیلم‌ها بتوانند با تنظیم اعتماد نو به نقل از برنامه کاری خود؛ فیلم موردنظرشان را تماشا کنند. از طرف دیگر مخاطب برای دیدن یک فیلم معمولا فقط یکبار به سینما مراجعه می‌کند و دوست دارد هر بار فیلم جدیدی ببینید. وقتی همه سانس‌های یک سالن سینما در اختیار یک فیلم باشد؛ فرصت تماشا از مخاطب نیز گرفته می‌شود.

وی ادامه داد: باید راهکاری پیدا کنیم که در زمان اکران یک فیلم تجاری؛ فیلم‌های متوسط و خوب از امکانات لازم برخوردار باشند و در کنار فیلم‌های تجاری له نشوند زیرا هر فیلم فقط یکبار فرصت اکران دارد.

سعید خانی: سیستم دیجیتال بلای جان اکران شده

به‌نظر می‌رسد تنها مشکل سالن‌های سینما ورود فیلم‌های تجاری نیست بلکه سیستم دیجیتال هم به‌جای فرصت تبدیل به تهدید برای سینمای ایران شده؛ پخش کننده فیلم سینمایی لاک قرمز که با وجود سانس‌ها و سالن‌های کمی که به فیلم او اختصاص یافته؛ استقبال خوبی از کارش شده اعتقاد دارد: همیشه وضعیت اکران فیلم‌ها اینگونه بوده و اساسا عدالتی وجود ندارد. مدیریت درستی در بحث اکران وجود ندارد و فیلم‌های بسیاری همواره از این وضعیت آسیب دیده‌اند.

سعید خانی ادامه داد: از زمانی که سینما‌ها دیجیتال شدند این مشکلات بیشتر شد. زمانی که سیستم پخش سینما‌ها نگاتیو بود این مشکلات بسیار کمتر بود زیرا یک سالن سینما فقط می‌توانست یک یا دو کپی از یک فیلم را تهیه کند و در نتیجه سرریز فیلم‌های پرفروش به سالن‌های دیگر منتقل می‌شد.

خانی افزود: در سیستم دیجیتال سینماداران می‌توانند برای یک فیلم ده سانس بگذارند. طبیعی‌ست وقتی یک فیلمی هر یک ساعت؛ یک سانس دارد؛ دیگر سرریزی وجود ندارد. مثلا وقتی یک پردیس سینمایی ۵ سالن دارد؛ می‌تواند همزمان در هر ۵ سالن فیلم را نشان دهد و با این وضعیت فیلم‌های دیگر ضربه می‌خورند.

محمدقاصد اشرفی: میزان استقبال؛ سانس‌بندی را تنظیم می‌کند

سینماداران معتقدند؛ اگر یک فیلمی مخاطب و فروش خوبی داشته باشد قطعا سینماداران از آن استقبال می‌کنند و اگر فیلمی مخاطب نداشته باشد؛ عقلانی نیست که سالن سینما به آن اختصاص داده شود. رئیس انجمن سینماداران گفت: سانس‌بندی فیلم‌ها براساس فروش فیلم و قرارداد صاحب فیلم بسته می‌شود. وقتی قرارداد بسته می‌شود که مثلا یک فیلم سه سانس به نمایش دربیاید و صاحب فیلم نیز آن را قبول کند. در این صورت دیگر چه انتقادی وجود دارد؟ هرچند حتی ما بیشتر از این سه سانس هم به فیلم اختصاص می‌دهیم و اگر فیلم در جذب مخاطب موفق باشد هیچ سینماگری از آن نمی‌گذرد و حتی تا صبح سانس برای فیلم اختصاص می‌دهد.

محمدقاصد اشرفی ادامه داد: فیلم فروشنده با وجود آنکه اکرانش تمام شده همچنان مخاطب دارد و ما مثلا ساعت ۱۲ شب را به این فیلم اختصاص می‌دهیم که بازهم از آن استقبال می‌شود. یا فیلم جنجال در عروسی براساس قرارداد در سینما ماندانا در سه سانس به صورت چرخشی اکران می‌شود ولی وقتی دیدیم استقبال از فیلم خوب است؛ سانس بیشتری به آن می‌دهیم. اگر سانس خالی باشد؛ آیا منطقی نیست که به فیلم پرفروش سانس داده شود؟

اشرفی با اشاره به حمایتی که امسال از برخی فیلم‌های فرهنگی انجام شد؛ گفت: شورای صنفی نمایش به فیلم‌های فرهنگی بسیار کمک کرد و اگر این شورا می‌خواست فقط براساس میزان فروش فیلم‌ها آنها را روی پرده نگهدارد؛ بسیاری از فیلم‌ها نمی‌توانستند اکران شوند. از طرف دیگر میزان مخاطب هم بسیار کمتر می‌شد و فیلم‌هایی از گردونه اکران خارج می‌شدند که مخاطب داشتند.