به گزارش ایسنا، وینستون پیترز، معاون نخست وزیر نیوزیلند که سیاستمداری سرد و گرم چشیده و رهبر حزب “اول نیوزیلند” است، معمولا نقش تعیین کننده پیروز میدان را در نظام انتخاباتی این کشور ایفا کرده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، او در سال ۲۰۱۷ با حزب کارگر جاسیندا آردرن، نخست وزیر نیوزیلند همسو شد و به او اجازه داد که به طرز غیرمنتظره‌ای با احزاب “اول نیوزیلند” و سبزها یک دولت ائتلافی چپ میانه تشکیل دهد.
آردرن چندی قبل اظهار کرد که انتخابات این کشور در روز ۱۹ سپتامبر برگزار خواهد شد و کمپین خود را با وعده هزینه هنگفت در زمینه زیرساخت‌ها آغاز کرد.
سایمون بریجز، رهبر “حزب ملی” راست میانه که از احزاب اصلی محسوب می‌شود، اظهار کرده است که نمی‌تواند به پیترز اعتماد کند و رای‌دهندگان نیوزیلند باید انتخابی روشن درباره آنچه پس از شرکت در انتخابات به دست می‌آورند، داشته باشند.
او افزود: رای به اول نیوزیلند رای به حزب کارگر و سبزها است. فکر نمی‌کنم ما بتوانیم با اول نیوزیلند همکاری کنیم و رابطه‌ای سازنده و بر مبنای اعتماد داشته باشیم.
این اقدام حزب اول نیوزیلند پیترز را تضعیف می‌کند. به گفته تحلیلگران، این حزب تنها حزب میانه در پارلمان است و تنها حزبی بوده که توانایی همکاری با هر دو جناح راست و چپ را داشته است.
کارشناسان سیاسی معتقدند که حزب ملی امیدوار است که با این اقدام بتواند ائتلاف تحت رهبری حزب کارگر را تضعیف کند و آرای حامیان حزب اول نیوزیلند را به دست آورد.
حزب ملی اما نیازمند آن خواهد بود که تا جایی که می‌تواند به اکثریت دست پیدا کند تا بتواند پیروز شود زیرا حزب کوچک لیبرال “اکت” تنها شریک ائتلافی احتمالی آن خواهد بود.
پیترز در واکنش به تصمیم حزب ملی در توییتر اظهار کرد: سایمون بریجز کاملا روشن کرد که هنوز مسائل زیادی را باید در سیاس بیاموزد.
انتهای پیام
