منصوره سید کریمی، مجری طرح در گفت‌وگو با ایسنا، خونریزی را یکی از چالش‌ها بعد از اعمال جراحی و در آندوسکوپی و عمل پولیکتومی دانست و گفت: استفاده از بند آورنده پپتیدی مانع خونریزی بعد از عمل جراحی می‌شود؛ از این رو تاکنون انواع مختلفی از بند آورنده‌های خونریزی وارد بازار شده‌اند، اما اغلب آنها عوارض و مشکلاتی داشته‌اند.
وی عملکرد نامطلوب و سرعت پایین بند آورندگی، تخریب بافت، ممانعت از رگ‌زایی، عدم تطابق با شکل زخم، خطر ایجاد لخته در خون، واکنش‌های آلرژیک و ماندگاری کوتاه را از چالش‌های بند آورنده‌های خون دانست و اظهار کرد: به منظور رفع این چالش‌ها مطالعاتی اجرایی کردیم و در آن بند آورنده پپتیدی زیست سازگاری تولید کردیم که علاوه بر سرعت بالا در توقف خونریزی، به صورت داربستی برای رشد و تکثیر سلول‌ها عمل کرده و موجب ترمیم بافت می‌شود.
سید کریمی با بیان اینکه این محصول نقش ضد چسبندگی در حوزه تخصصی گوش، حلق و بینی دارد، ادامه داد: در صورتی که پس از جراحی، اندام‌ها و بافت‌ها به یکدیگر بچسبند، عملکرد طبیعی مختل و منجر به جراحی مجدد برای جداسازی بافت‌ها خواهد شد. پدیده چسبندگی در ۵۰ درصد از برداشتن و کوچک کردن شاخک‌های بینی و عمل سیتوپلاستی بینی مشاهده می‌شود و هیدروژل نانوپپتیدی به عنوان یک ماده ضد چسبندگی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
مجری طرح با تاکید بر اینکه بندآورنده خونریزی تولید شده با مکانیزم پپتیدی عمل می‌کند، توضیح داد: این بند آورنده خونریزی در موضع خونریزی تشکیل هیدروژل می‌دهد. نحوه جلوگیری از خونریزی این محصول بر اساس مکانیزم “فیزیکی” است؛ به این صورت که سدی در مقابل مویرگ و رگ‌هایی که در حال خونریزی هستند، ایحاد می‌کند و مانع از خروج خون از محل آسیب‌دیدگی می‌شود.
وی بند آورنده نانو پپتیدی تولیدشده را یک مایع شفاف حاوی نانو الیاف پپتیدی توصیف کرد و یادآور شد: این محلول پس از تماس با مایعات بدن مانند خون، به ژل تبدیل می‌شود. این قابلیت موجب می‌شود که جراح به خوبی نواحی پشتی ژل شفاف را ببیند.
کریمی، امکان سلول‌سازی را از دیگر قابلیت‌های این محصول نام برد و اضافه کرد: داربستی که با استفاده از شبکه‌های پپتیدی ساخته می‌شود، موجب گیر افتادن پلاکت‌ها در این داربست می‌شود که این امر بازسازی سلول‌ها در این فضا و بهبود زخم را در پی دارد.
به گفته وی، با استفاده از محلول پپتیدی نانو الیاف، در مدت ۱۰ ثانیه از خونریزی جلوگیری به عمل می‌آید.
این محقق، کاربرد این محصول را در جراحی‌های داخلی، لاپاراسکوپی و آندوسکوپی دانست و افزود: از این محلول پپتیدی همچنین می‌توان برای درمان زخم‌های دیابت، بستر و سوختگی استفاده کرد.
وی با اشاره به کاربرد نانو فناوری در این طرح، یادآور شد: قطر نانو الیاف پپتیدی در این محلول در حد نانومتر است و این محلول در تماس با حفره زخم، تشکیل شبکه نانو الیافی می‌دهد.
این محقق، قدرت بندآورندگی خونریزی سریع، پر کردن کامل زخم‌های نامنظم، سهولت در استفاده، جلوگیری از عفونت با استفاده از جذب آب اضافی و تشکیل هیدروژل، بازسازی سلول‌ها، ترمیم زخم و عدم ایجاد اسکار با ایجاد شبکه‌ای از نانو الیاف پپتیدی، قابلیت جذب کامل در بدن، شفافیت محلول و قابلیت مشاهده زخم و عامل ضد چسبندگی بافت‌های مختلف را از مزایای این محلول نانوپپتیدی نام برد.
انتهای پیام
