به گزارش ایسنا، این مجوز باعث شده بود بحثهای شدیدی در داخل دولت ترامپ درباره این که باید شورون اجازه پیدا کند در تولید نفت ونزوئلا بماند، به راه انداخته بود. برخی از مقامات آمریکایی معتقدند ماندن شورون در ونزوئلا به دولت نیکلاس مادورو، رییس جمهور این کشور اجازه می‌دهد با تولید نفت، بدهی های خود را پرداخت کند و همچنان در قدرت بماند. مقاماتی مانند جان بولتون، مشاور امنیت ملی سابق ترامپ که ماه گذشته کنار گذاشته شد، خواهان عدم تمدید این مجوز بودند.
ری فوهر، سخنگوی شورون اظهار کرد: مدیران این شرکت به فعالیت های اصلی و حمایت از بیش از ۸۸۰۰ نفری که با این شرکت کار می‌کنند متمرکز مانده اند. شورون سرگرم بررسی مفاد مجوز جدید است.
بررسی مجوزهای قبلی نشان می‌دهد که در مجوز اخیر محدودیتهای جدیدی اضافه نشده است.
شورون حدود ۱۰۰ سال است که در ونزوئلا حضور داشته و حدود ۳۰۰ کارمند مستقیم در این کشور دارد. جوینت ونچر شورون با شرکت نفتی دولتی PDVSA از حدود ۸۸۰۰ کارمند حمایت کرده و معادل حدود ۲۰۰ هزار بشکه در روز نفت تولید می‌کند که سهم شورون در این تولید حدود ۳۴ هزار بشکه در روز است.
آمریکا در ژانویه با هدف براندازی دولت مادورو، شرکت نفتی PDVSA را هدف تحریم قرار داد اما در آن زمان به شورون یک مجوز شش ماهه برای فعالیت در این کشور صادر کرد که دو بار در مدت سه ماهه تمدید شده است.
بر اساس گزارش رویترز، تولید نفت خام در ونزوئلا از بیش از دو میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۴ به بیش از یک میلیون بشکه در روز تا پایان سال ۲۰۱۸ کاهش پیدا کرد که نتیجه قیمت‌های پایین، سالها سوء مدیریت و سرمایه‌گذاری اندک بوده است. خاموشی‌ها و تحریم‌های آمریکا نیز این روند را تشدید کرد و ونزوئلا اکنون تنها ۶۰۰ هزار بشکه در روز نفت تولید می‌کند.
وزارت خزانه داری آمریکا اعلام کرد تحت این مجوز، مبادلات مربوط به فروش مواد رقیق کننده که ونزوئلا از آنها برای قابل استفاده کردن نفت سنگین خود استفاده می‌کند مجاز نیست.
این مجوز همچنین شامل شرکتهای خدمات نفتی هالیبرتون، شلومبرگر و بیکرهیوز و ودرفورد اینترنشنال هم می‌شود که همگی تقریبا فعالیت‌هایشان را در ونزوئلا به دلیل بی‌ثباتی متوقف کرده‌اند.
انتهای پیام