شاعران ما را به سرقت می‌برند

به گزارش ایسنا، به مناسب روز «شعر و ادب فارسی» با حضور دو عضو شورای شهر تهران و شهردار منطقه یک از «خانه نیما یوشیج»، «خانه‌موزه سیمین و جلال» و «خانه شاعران» بازدیدی انجام شد.

بازدید از خانه نیما یوشیج در درازشیب آغاز می‌شود. بارها خبرهایی از وضعیت اسف‌بار و تخریب بخش‌هایی از این خانه و تبدیل آن به زباله‌دانی منتشر شده است. خانه نسبت به آخرین عکس‌هایی که از آن‌ منتشر شده وضعیت بهتری دارد. شاید به خاطر بازدید امروز، رفت و روب شده و دیگر زباله‌دانی نیست، شده خانه متروکی که تمیز شده، اما همچنان شیشه‌ها شکسته و سقف بخشی از خانه فروریخته است. خانه‌ای که به نظر نمی‌رسد در زمانی کمی دورتر شاعر معاصر ما که خیلی از شاعران وام‌دار او هستند در آن می‌زیسته و شعر می‌گفته‌ است.

به گفته سیدحمید موسوی – شهردار منطقه یک -، این خانه که ۵۵۸ مترمربع است، اردیبهشت‌ماه به مبلغ ۱۳ و نیم میلیارد تومان خریداری شده و آن‌ها امیدوارند بدون تغییر در معماری این خانه، آن را مرمت و برای سال آینده آماده‌اش کنند. اما با توجه به وضعیت تخریب این ‌خانه، به نظر می‌رسد این پروسه طولانی‌تر باشد و آماده شدن آن برای سال آینده بعید است.

سپس از خانه‌موزه «جلال و سیمین» که در نزدیکی خانه نیما قرار دارد و از اردیبهشت‌ماه سال ۹۷ آماده بازدید عموم است، بازدید کردیم. این خانه نیز در تملک سازمان زیباسازی شهر تهران است و همه‌روزه به‌جز شنبه‌ها پذیرای بازدید عموم است.

بعد از این بازدید به خانه شاعران رفتیم. در این بازدید سهیل محمودی، عضو خانه شاعران با گرامی‌داشت روز «شعر و ادب فارسی» اظهار کرد: نام‌گذاری این روز مورد توافق همه شاعران نیست، اما بزرگی شهریار مورد توافق همه شاعران است؛ شهریار از نام‌های باشکوه شعر و ادب فارسی است.

این شاعر در ادامه گفت: شهریار در روزگار ما و به ویژه بعد از مشروطیت جزء استثناها است. شعرهای او پراکندگی و گستردگی زیادی دارد و در دورافتاده‌ترین روستاها نیز شعرش شنیده می‌شود. این ویژگی شعرهای شهریار شاید در صد سال اخیر استثنایی باشد. یکی دیگر از ویژگی‌های شعر شهریار این است که شعرهایش در فرهنگ و زیست مردم ریشه دارد.

او با خواندن دو شعر از شهریار، به استفاده این شاعر از «لهجه تهرانی» اشاره کرد و گفت: شاید یکی از افتخارات شاعر این است که شعرهایش بین مردم برود. لحنی که شهریار استفاده می‌کند، لحن فرهنگ مردم است.

فاطمه راکعی – مدیرعامل انجمن شاعران – نیز در این دیدار گفت: نام‌گذاری روزی به نام «روز شعر و ادب فارسی» توقعاتی را  ایجاد می‌کند و ما انتظار ارتقا و تحولاتی برای جامعه شعر و ادبیات ایران داریم، اما چنین اتفاقی نیفتاده است. کدام یک از پژوهشگاه‌ها و یا دانشگاه‌ها درباره شهریار از ما پیشی گرفته‌اند؟ برای ثبت بین‌المللی این روز چه کارهایی انجام شده است؟  شعرهای شهریار چه شعرهای فارسی و چه ترکی‌اش آمیخته با مسائل روزمره زندگی مردم است. در شعرهای ترکی شهریار مسائل فولکلور به قدری است که کسانی که با زبان ترکی آشنایی دارند از آن لذت می‌برند. اما به شعرهای او توجه نشده است.

حسن خلیل‌آبادی – عضو شورای شهر تهران – هم در این بازدید گفت: ما به صورت نمادین به این‌جا آمده و این روز را تبریک می‌گوییم. شعر بندی از شناسنامه و هویت ما ایرانی‌ها است. شعرهای شهریار را شنیده بودم و حالا که دقت می‌کنم می‌بینم چقدر شبیه حافظ است و می‌توان گفت، شهریار حافظ زمانه خودش است.

او با اشاره به بازدید از «خانه نیما» بیان کرد: ما متأسفانه قدرشناس نیستیم. خانه نیما را تخریب می‌کردند و با هماهنگی‌هایی که شورا انجام داد موفق به خرید خانه شدند. در کشور ما عمر فرهنگی و ادبی بسیار زیاد است اما به آن حد به این موضوع اهمیت نمی‌دهیم. کشورهای دیگر شاعران ما را به سرقت می‌برند تا جایگاهی برای خود به‌دست بیاوند، اما ما این‌ها را داریم و به آن‌ها بی‌توجه هستیم. به زنده‌ها که اهمیت نمی‌دهیم و مرده‌ها هم مغفول واقع شده‌اند، این گنجینه‌ها را به نسل جدید انتقال نمی‌دهیم و بعد از تهاجم فرهنگی می‌گوییم. درس ادبیات در مدارس مظلوم‌ترین درس‌هاست.

 انتهای پیام