به گزارش ایسنا، در مبتلایان به سندرم بارتر میزان زیادی نمک و کلسیم از بدن دفع می‌شود. همچنین ممکن است بر اثر این بیماری سطح پتاسیم کاهش پیدا کرده و میزان بالایی از اسید در خون وجود داشته باشد. درصورتیکه میزان هر یک از این املاح و ترکیب‌ها در بدن از تعادل خارج شود احتمال ابتلا به مشکلات جسمی متفاوت وجود دارد.
دو نوع اصلی سندرم بارتر وجود دارد. یک نوع از این بیماری پیش از تولد آغاز می‌شود که بارتر نوع ۱ یا سندرم بارتر نوزادی نامیده می‌شود. این نوع از بیماری می‌تواند شدید باشد و حتی زندگی بیمار را تهدید کند. بر اثر این بیماری جنین رشد طبیعی خود را نخواهد داشت یا ممکن است نوزاد پیش از موقع متولد شود.
نوع دوم این بیماری معمولا از دوران کودکی شروع می‌شود و به شدت نوع اول آن نیست. با این وجود می‌تواند بر روند رشد کودک تاثیر گذاشته و آن را مختل سازد.
“سندرم جیتلمن” زیر شاخه سندرم بارتر است که احتمال ابتلا به این بیماری معمولا از سن ۶ سالگی وجود دارد.
علائم این بیماری در افراد مختلف متفاوت است از جمله نشانه‌های رایج می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– یبوست
– تکرر ادرار
– ضعف و گرفتگی عضلانی
– میل به شوری
– تشنگی شدید
احتمال تشخیص نوع نخست این بیماری پیش از تولد وجود دارد. درصورتیکه کلیه‌ها عملکرد مطلوب خود را نداشته باشند یا میزان بالایی از مایعات در رحم وجود داشته باشد احتمال تشخیص این بیماری وجود دارد.
به گزارش webmd، نوزادان تازه متولد شده که دچار این نوع از سندرم بارتر هستند تکرر ادرار داشته و ممکن است علائمی همچون تب بسیار بالا، استفراغ و اسهال و ناشنوایی هنگام تولد در آنان مشاهده شود.
انتهای پیام
