وی با اشاره به اینکه بررسی ها حاکی ازآن است که تا سال ۱۴۰۸ حدود پانزده میلیون واحد مسکونی نیاز داریم که این عدد بسیار بزرگ است تصریح کرد: در حال حاضر در کشور ۲۴ میلیون واحد مسکونی داریم و با فرض اینکه تمامی این واحدها به خدمات زیربنایی و روبنایی تجهیز هستند ، وقتی می گوییم سالیانه یک میلیون واحد مسکونی قرار است ساخته شود این بدان معناست که چهار درصد از کل ساخت و سازهای کشور را باید بسازیم و در واقع باید ظرف چهار سال ۱۶ تا بیست درصد کل کشور را یک بار دیگر بسازیم.
این استاد دانشگاه افزود: بر این اساس وقتی گفته می شود ده یا پانزده میلیون واحد مسکونی باید ساخته شود در عمل باید پنجاه درصد به حجم ساخت و سازهای کل کشور افزوده شود که تحقق این امر نیاز به رشد اقتصادی دو رقمی دارد.
این پیشکسوت حوزه مسکن در ادامه همچنین یکی از دیگر مشکلات حوزه مسکن را فقر اطلاعاتی دولتمردان و مراکز آموزشی دانست و گفت: فقر اطلاعاتی در خصوص مسکن نه در دولت حتی در دانشگاه های ما وجود دارد و بسیاری تصور می کنند که مسکن یک مقوله مهندسی است که با تامین مصالح و زمین ساخته می شود این در حالی است که کل مقوله اقتصاد کشور با مسکن درگیر است و این حوزه با مسایل بی شماری نظیر امنیتی،بهداشتی ،سلامت روان،فرهنگ و.. در ارتباط است.
وی گفت: باتوجه به جامعیت حوزه مسکن لازم است که دانشکده ای تحت عنوان “دانشکده مسکن”در مراکز دانشگاهی راه اندازی شود که در آن تمامی تخصص های حوزه مسکن حضور داشته باشند تا با ارتقای سطح دانش مان نسبت به این مقوله، زمینه حل مشکلات این بخش کلیدی را فراهم کنیم.
منبع: ساختمان آنلاین