سال‌ها است که هر بار قصد داشته ایم اسامی تصمیم گیرندگان اصلی حوزه موسیقی را بررسی کنیم، به نام های نسبتا ثابتی برخورده ایم؛ چهره هایی که تکرار نام آنها این پرسش جدی را به ذهن متبادر می‌کند که آیا واقعا بضاعت حوزه موسیقی ایران به همین چند نفر خلاصه می شود؟ و اگر این افراد حقیقتا باتجربه ترین ها در حوزه اجرایی موسیقی هستند، چرا در این سال ها در کنار آنها، از جوانان بااستعدادی که زمانی می توانند جایگزین مناسبی برای این افراد باشند، استفاده نشده است؟
در این راستا با بهروز وجدانی ـ کارشناس و پژوهشگر موسیقی ـ گفت وگویی داشته ایم تا نظر او را درباره حضور مکرر این هنرمندان در سمت‌های مختلف حوزه موسیقی کشور، جویا شویم.
وجدانی به ایسنا می‌گوید: حضور چهره‌های ثابت موسیقی در سمت‌های مختلف این حوزه را نمی‌توان یک مشکل به شمار آورد؛ چراکه حضور این افراد در رأس مقام‌های تصمیم گیری حوزه موسیقی، دارای علل مختلف است. یکی از دلایل حضور مکرر این افراد در سمت‌های مختلف تصمیم گیری حوزه موسیقی به خاطر شناخته شده بودن آنها است و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ترجیح می‌دهد با افراد شناخته شده کار کند تا افراد ناشناخته‌ای که رزومه، سیاست کاری و ذهنیت آنها مشخص نیست.
او ادامه می‌دهد: این افراد در سمت‌های مختلف حوزه موسیقی صاحب تجربه هستند. از طرفی نمی‌توان در هر دوره افراد تصمیم گیرنده و صاحب سمت حوزه موسیقی را تغییر داد و افراد بی‌تجربه‌ای را وارد کار کرد؛ زیرا بی‌تجربگی آنها باعث مشکلات زیادی خواهد شد.
این کارشناس موسیقی با بیان اینکه نباید اینگونه نگاه کرد که «چرا برخی از افراد همیشه در رأس مقام‌های مهم تصمیم گیرنده حوزه موسیقی حضور دارند و برخی حضور ندارند»، اظهار می‌کند: باید این پرسش را با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح کرد که چرا در هر دوره تنها از یکسری افراد ثابت استفاده می‌کند و نمی‌تواند در هر دوره‌ای علیرغم اینکه این افراد صاحب نام و دارای تجربه هستند، از افراد جوان‌تر و دارای تجربه نیز استفاده کند. افرادی که به مرور زمان تجربه کسب کرده و می‌توانند با حضور مفید خود باعث کنار رفتن افراد قدیمی شوند!
وجدانی تصریح می‌کند: این سیاست که بگوییم افراد قدیمی و باتجربه حذف و افراد جوان و بی‌تجربه جای آنها را بگیرند درست نیست. به جای حذف یکباره نیروهای قدیمی، باید، افراد جدید را به آنها اضافه کرد تا از تجربیات آنها آموخته و به مرور زمان بتوانند جای آنها را پر کنند. حضور همیشگی این افراد در فضایی مانند جشنواره موسیقی فجر عیب نیست، بلکه زمانی این مسئله مشکل دارد که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که سیاستمدار حوزه فرهنگ و هنر و سکان دار امور مالی و اجرایی این بخش است، عوض تغییر نگرش و سیاست‌ها، افزایش امکانات و درخواست تصمیمات به روز از تصمیم گیرندگان، با همان رویه قبلی به همکاری با این افراد ادامه دهد.
او می‌گوید: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که تصمیم می‌گیرد این افراد در سمت‌های مختلف حوزه موسیقی چگونه عمل کنند. اگر وزارت فرهنگ از این افراد درخواست تغییر در نحوه عملکرد را داشته باشد، آنها نیز به همین صورت عمل خواهند کرد ولی اگر چنین درخواستی نداشته باشند وضع به همین صورت خواهد بود.
این کارشناس موسیقی درباره اظهار نظر منتقدان نسبت به حضور دائمی افرادی چون ریاحی یا نوربخش در حوزه موسیقی، بیان می‌کند: اگر بخواهیم نظرات منتقدان را جدی بگیریم، باید از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا دفتر موسیقی به این افراد فشار وارد شود که بر روی افکار و سیاست‌های خود یک بازبینی داشته باشند و تصمیمات خود را به روز کنند که تا این حد مورد نقد قرار نگیرند. در نهایت نمی‌توان اصل را بر این گذاشت که منتقدان درست گفته و حضور این افراد خطا است؛ زیرا گاهی صحبت‌های منتقدان به این دلیل است که چرا آنها نیز نمی‌توانند در این جایگاه‌ها قرار داشته باشند.
انتهای پیام
