به گزارش ایسنا، یک شرکت دانش بنیان توانست با استفاده از نانو تکنولوژی و به روش جذب سطحی بوی نامطبوع H۲S فاز ۲ تصفیه خانه فاضلاب شهر ساری را که موجب بیماریهای مختلف تنفسی میشد، حذف کند. این تکنولوژی علاوه بر کاهش هزینههای سرمایهگذاری نسبت به نمونههای خارجی، هزینههای بهرهبرداری و مصرف انرژی را نیز به شدت کاهش میدهد.
ظرفیت دستگاه حذف بو در این سامانه که از دو راکتور ساخته شده است، برابر ۱۲ هزار متر مکعب در ساعت است که این میزان جزو ظرفیتهای بالای حذف آلایندههای گازی محسوب میشود.
مهندس سیدمحسن حسینی راوندی، مدیر عامل یکی از شرکتهای دانشبنیان در گفتوگو با ایسنا، ایده اصلی این شرکت را فیلتراسیون هوا در محیطهای بهداشتی و صنعتی دانست و گفت: برای این منظور تیمهای تحقیقاتی ما که متشکل از محققانی در حوزههای شیمی، مهندسی شیمی، فیزیک، برق و الکترونیک هستند، کلیه آلایندهها و گازهای سمی موجود در محیطهای صنعتی و بهداشتی را مورد بررسی قرار میدهند و بر اساس آن آخرین متدهای فیلتراسیون روز دنیا را برای رفع این آلایندهها ارائه خواهند داد.
وی انجام فیلتراسیون برای صنایع را اقدامی هزینهبر دانست و تاکید کرد: بر این اساس تمرکز اصلی ما بر ارائه راهکارهایی برای انجام فرایند فیلتراسیونی است که منجر به کاهش هزینهها، ایجاد ارزش افزوده و تولید محصول جانبی برای کارفرما شود.
حسینی، آب و فاضلاب و تصفیه خانههای شهری را از صنایعی دانست که از روشهای فیلتراسیون این شرکت بهره مند شدند و اظهار کرد: از آنجایی که در گذشته تصفیه خانهها در خارج از شهرها ساخته میشدند، دارای حوضچههای بسیار بزرگ هستند، ولی با گسترش شهرها و قرار گرفتن تصفیهخانهها در شهرها، معضلاتی را ایجاد کردند.
وی اضافه کرد: از این رو بعد از گذشت چند سال از فعالیت این تصفیه خانهها به دلیل وجود گازهای سمی مانند H۲S، مرکاپتانها و آمونیاک در حوضچهها، بوی نامطبوعی را تولید میکنند که موجب نارضایتی ساکنان مجاور تصفیهخانهها شده است، از این رو شرکت ما در این زمینه مطالعات وسیعی را برای رفع این بوها انجام داد.
مجری طرح با تاکید بر اینکه فیلتراسیون تصفیهخانهها در انحصار چندین شرکت خارجی بوده است، ادامه داد: فناوری خارجی نیاز به تعمیر و نگهداری و مواد افزودنی دارد، ولی ما طی ۵ سال مطالعه به دانش فنی این طرح دست یافتیم و کاربرد آن نیاز به تعمیر و نگهداری ندارد و بی نیاز از مواد افزودنی است.
حسینی به بیان جزئیات این فناوری پرداخت و خاطر نشان کرد: در این طرح از نانو کامپوزیتها استفاده شده است و با استفاده از نانو مواد گازهای سمی موجود در حوضچههای تصفیه خانهها جمعآوری میشود و از داخل راکتورهایی که درون آن مواد نانو کامپوزیت است، عبور میکنند.
وی انتخاب پذیری را از مهمترین ویژگیهای نانو کامپوزیتهای مصرف شده در این سامانه دانست و ادامه داد: بر اساس این ویژگی، نانو کامپوزیت گازهای آلاینده را جذب میکند و مابقی گازها از راکتور خارج میشود.
حسینی، مواد جانبی این فرآیند را کودشیمیایی برای استفاده در گیاهان عنوان کرد و گفت: نانو کامپوزیت مورد استفاده در این سامانه بعد از یکسال به حد اشباع میرسد که از آن در فاز احیا، کود شیمیایی به دست میآید و میتوان از آن برای تقویت گیاهان استفاده کرد و با این روش این نانو کامپوزیت مجددا وارد سیکل تصفیه خواهد شد.
مجری طرح، عمر مفید نانو کامپوزیت مورد استفاده در این سامانه را ۵ سال ذکر کرد و یادآور شد: ولی هر سال باید این مواد احیا شود.
حسینی با تاکید بر اینکه این نانو کامپوزیت به صورت انتخابی سه گاز مرکاپتان، آمونیاک و هیدروژن سولفید را جذب میکند، اظهار کرد: بسته به نوع تصفیهخانه، راکتور و مواد داخل آن قابل طراحی است.
مدیر عامل این شرکت دانشبنیان با تاکید بر اینکه این سامانه در تصفیهخانه شهر ساری کاربردی شده است، افزود: علاوه بر آن در تصفیه مسکن مهر کاشان و منهولهای شهری کاربردی شده که نتایج آن چشمگیر بوده است، به گونهای که نانو کامپوزیتهای مورد استفاده از آن در داخل منهولهای شهری بعد از یک سال تنها ۶۰ درصد آن پر شده بود.
وی تاکید کرد: ستاد توسعه فناوری نانو در حال رایزنی است تا از این سامانه در تهران مورد استفاده قرار گیرد.
به گزارش ایسنا، “بو” یکی از شاخصهای آلودگی هوا است که از منابع مختلفی چون فاضلابهای شهری وصنعتی و زبالهها تولید میشود. با تجزیه فاضلاب درون چاه توسط باکتریها، گازهایی از جمله متان، آمونیاک و غیره تولید میشود که به آنها گازهای سپتیک میگویند. این گازها سمی هستند و میتوانند در غلظتهای بالا به سیستم تنفسی آسیب وارد کنند و سبب مرگ و میر شوند. اما در غلظتهای پایینتر، بوی بد این گازها از طریق لولههای فاضلاب پراکنده و استشمام میشود. تولید بو یکی از مشکلات تصفیه خانههای فاضلاب و شبکههای جمعآوری فاضلاب است.
انتهای پیام