سعدالله زارعی در گفت‌وگو با ایسنا در ارزیابی خود از این‌که گفته شده طرح معامله قرن بعد از ماه رمضان اجرایی می‌شود، گفت: اگر به سابقه موضوع فلسطین و طرح‌هایی که طرف‌های غربی یا عربی درباره فلسطین ارائه کرده‌اند، مراجعه کنیم، می‌بینیم تقریبا تمام طرح‌ها مبتنی بر استقرار اسرائیل و انهدام فلسطین یا به تعبیر درست‌تر ابقای اسرائیل و حذف سیاسی فلسطین بوده که تمامی این‌ها با شکست مواجه شده است.
وی تصریح کرد: این شکست‌ها دو دلیل دارد، نخست این‌که یک ملت نزدیک به ۱۵ میلیونی را نمی‌شود انکار کرد، یعنی تعداد فلسطینی‌ها به ۱۵ میلیون نفر می‌رسد، لذا این‌ها یک واقعیت عینی هستند و نمی شود با ۵-۶ میلیون یهودی، آن‌ها را نادیده گرفت.
این کارشناس مسائل خاورمیانه همچنین بیان کرد: دلیل دیگر این است که در سطح منطقه اگر یک جریان سازش وجود دارد، در مقابل یک جریان قوی مقاومت هم وجود دارد و با وجود جریان مقاومت تحمیل طرح‌هایی که مبتنی بر انکار واقعیات منطقه است به جایی نمی‌رسد.
زارعی افزود: طرح معامله قرن، صدها بار از آن طرح‌های قبلی که همه با شکست مواجه شدند، دارای وضعیت‌های مبهم بیش‌تری است؛ یعنی در طرح معامله قرن باید بخشی از عربستان جدا شود، عربستان و امارات پول هنگفت و بیش از ۴۰ میلیارد دلار را بپردازند، از سوی دیگر بخش بزرگی از اردن باید جدا شود، قسمتی از کرانه باختری که اکنون سازمان ملل می‌گوید برای فلسطینی‌ها است باید جدا شده و به رژیم صهیونیستی داده شود، همچنین قسمتی از صحرای سینای مصر باید جدا شده و به فلسطینی‌ها داده شود و نیز قسمتی از نوار غزه هم باید به رژیم صهیونیستی داده شود.
وی ادامه داد: همچنین باید کشورهای دیگر به نوعی در این مساله ایفای نقش کنند و خود اسرائیلی‌ها هم باید این را بپذیرند، در حالی که سیاست اسرائیل این است که اصلا فلسطینی وجود نداشته باشد نه در داخل سرزمین‌های فلسطین و نه بیرون از آن. بنابراین این طرح‌ها ده‌ها بار با طرح‌های قبلی که آمریکایی‌ها با شدت و حدت زیادی درباره فلسطین، دنبال کردند و به شکست انجامید، مساله سازتر است.
این کارشناس مسائل خاورمیانه خاطرنشان کرد: بنابراین کاملا واضح است که احتمال موفقیت در این طرح پائین است، اما در عین حال باید بدانیم که توطئه‌ای علیه منطقه جریان دارد، همان‌طور که طرح‌های قبلی با بیداری فلسطینی‌ها و جبهه مقاومت با شکست مواجه شده، این طرح هم با بیداری فلسطینی‌ها و مقاومت با شکست مواجه شود.
زارعی درباره ضرورت حمایت سازمان‌هایی مانند سازمان ملل در مساله فلسطین گفت: اساسا موجودیت رژیم صهیونیستی مرهون سازمان ملل است، یعنی اگر سازمان ملل در سال ۱۹۴۸ نمی‌آمد و یک گروه تروریستی که با استفاده از سازمان‌هایی نظیر هاگانا مردم را قتل عام می‌کردند، مزارع را به آتش می‌کشیدند را به رسمیت نمی‌شناخت، امکان به وجود آمدن اسرائیل ممکن نبود.
وی ادامه داد: اگر در طول زمان سازمان ملل نقش یک مسکّن برای تثبیت موقعیت اسرائیل را بازی نمی‌کرد، امکان بقا برای آن‌ها وجود نداشت، بنابراین چطور می‌توانیم از سازمان مللی که اساسا عامل موجبه رژیم صهیونیستی است توقع داشته باشیم در مسیر حقوق فلسطینی‌ها گام بردارد. بنابراین برای برخورد با این معامله قرن باید به منطقه و خود فلسطینی‌ها متکی بود.
این کارشناس مسائل منطقه همچنین با اشاره به این‌که کشورهای اروپایی موضع‌شان در رابطه با معامله قرن منفی است، گفت: اروپایی‌ها اعلام کردند که این طرح پاسخگوی قطعنامه‌های سازمان ملل و مسائلی از قبیل بازگشت آوارگان نیست، اما در عین حال باید بدانیم اروپایی‌ها طرف فعال در پرونده فلسطین نیستند، با نگاهی به تاریخ متوجه می‌شویم در طول ۴۰ سال گذشته اروپایی‌ها فقط یک ابتکار عمل داشتند، آن هم کمیته چهار جانبه‌ای بود که به رهبری تونی بلر نخست وزیر اسبق انگلیس شکل گرفت. آن کمیته هم که در دهه ۲۰۰۰ ایجاد شد تا به امروز هیچ اقدامی انجام نداده و عملا به حاشیه رفته است.
زارعی اظهار کرد: بنابراین اروپا نقش فعالی در پرونده فلسطین ندارد که بخواهیم بگوییم آن‌ها موافق یا مخالف هستند و نظرشان تا چه اندازه در پرونده فلسطین می‌تواند اثر داشته باشد.
وی در ادامه بیان کرد: پرونده فلسطین در حال حاضر سه ضلع دارد؛ یک ضلع «آمریکا و اسرائیل»، یک ضلع «عرب‌ها یا جبهه سازش» و ضلع دیگر «جبهه مقاومت» یعنی سرنوشت فلسطین را این سه ضلع مشخص می‌کنند و بقیه مانند روسیه، اروپا، چین و جنبش عدم تعهد در حاشیه قضیه فلسطین قرار دارند.
انتهای پیام