به گزارش اعتماد نو ، «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا، روز یکشنبه در مصاحبه با شبکه خبری «فاکس»،این احتمال را مطرح کرده که کشورش از سیاست «چین واحد» که عملا استقلال تایوان را به رسمیت نمی‌شناسد، در صورت عدم همکاری پکن در دیگر زمینه‌ها کنار بکشد.
دونالد ترامپ گفت: «من نمی‌خواهم چین به من امر و نهی کند.»
اشاره ترامپ به گفت‌وگوی تلفنی خود با «اینگ‌وان» رئیس‌جمهوری تایوان بود؛ گفت‌وگویی که طی دهه‌های گذشته، میان یک رئیس‌جمهوری یا رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا و رئیس‌جمهوری تایوان، سابقه نداشته و با اعتراض رسمی چین همراه شده است.
آمریکا در سال ۱۹۷۲، در «اطلاعیه مشترک چین و آمریکا» که به اطلاعیه شانگهای موسوم است، سیاست «چین واحد» یا «تنها یک دولت چین» را می‌پذیرد، هرچند با نسخه ارائه‌شده از سوی پکن هم موافقت نمی‌کند. در هر صورت در پی آن، ایالات متحده عملا تایوان (جمهوری چین) را به عنوان کشوری مستقل به رسمیت نمی‌شناسد. بسیاری دیگر کشورهای جهان نیز چنین کرده‌اند و سفارت‌‌خانه‌های خود در تایوان را به دفاتری تغییر داده‌اند که عملا همان کار سفارت‌خانه را انجام می‌دهد. سیاست، واحد پولی، گذرنامه و کلیه امور قضائی و نظامی و انتظامی تایوان، مجزا از جمهوری خلق چین و در دست دولتی انتخابی‌ست. چین، تایوان را «استانی سرکش» توصیف می‌کند و در مورد رویکرد کشورهای دیگر نیز همواره واکنش نشان داده‌است.
در حالی‌که سال‌هاست طرف‌ها، سیاست چین یکپارچه را نقض نکرده‌اند، دونالد ترامپ عنوان داشت: «من نمی‌دانم چرا ما باید به سیاست چین یکپارچه پایبند باشیم، مگر اینکه با چین بر سر مسائل دیگر، از جمله تجارت، به توافق برسیم.»
ترامپ در عین حال اظهار داشته در مورد پاسخ به تماس تلفنی با سای اینگ‌وان، «نه چند روز، که تنها چند ساعت» برای تصمیم گرفتن فرصت داشته‌است.
رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا در عین حال به برخی دیگر سیاست‌های چین نیز اعتراض کرده و برای نمونه از «دستکاری در ارزش» یوان، واحد پول چین، مالیات‌ها و ساخت‌وسازها در دریای چین جنوبی انتقاد کرده‌است.
ترامپ در عین حال می‌گوید پکن در مورد کره شمالی نیز «هیچ همکاری» با آمریکا نکرده‌است.
چین، از مهم‌ترین متحدان کره شمالی است. پکن البته با برخی تحریم‌ها علیه پیونگ‌یانگ، پس از آزمایش‌های اتمی و موشکی آن، همراهی کرده‌است، اما از سوی دیگر شماری از سیاستمداران و تحلیل‌گران معتقد هستند، بدون حمایت پکن، دولت کره شمالی از ادامه حیات سیاسی باز می‌ماند. البته این تحلیل‌ها خود منتقدانی دارد که می‌گویند دولت چین بر همه اقدامات دولت کره شمالی کنترل ندارد و در مواردی نیز این اقدامات بر خلاف خواسته‌های پکن انجام می‌شود.
از زمان جنگ کره در میانه سده گذشته، این شبه‌جزیره به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده‌است؛ سئول، به آمریکا و غرب نزدیک شد، پیونگ‌یانگ به چین.
با وجود انتقادهای مطرح‌شده از سوی رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا، ترامپ اما سفیری را برای چین در نظر گرفته که گزارش‌ها نشان می‌دهند، روابط نزدیکی با «شی جین‌پینگ» رئیس‌جمهوری آن کشور دارد.
