پژوهشگران با شناسایی فعالیت الکتریکی در تومورهای «سرطان ریه سلول کوچک» دریافتند که این نوع سرطان برای رشد، به یک شبکه برق بیولوژیکی وابسته است. این کشف می‌تواند راه‌های جدیدی برای توقف رشد این تومورها ارائه دهد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اعتماد نو، محققان مؤسسه فرانسیس کریک (FCI) نوعی از سلول‌های سرطانی را کشف کرده‌اند که برای رشد، به شبکه الکتریکی خاص خود متکی هستند. این پژوهش که در مجله Nature منتشر شده، نشان می‌دهد که اختلال در این منبع تغذیه می‌تواند به توقف پیشرفت سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) منجر شود.
سرطان SCLC، یکی از بدخیم‌ترین انواع سرطان ریه است که حدود ۱۳ درصد از کل موارد این بیماری را شامل می‌شود. این سرطان معمولاً بدون علائم اولیه رشد می‌کند و در زمان تشخیص، به مرحله متاستاز رسیده و درمان آن دشوار می‌شود.
پژوهشگران دریافتند که برخی سلول‌های این سرطان، سطوح بالایی از فعالیت الکتریکی دارند و این انرژی را از سلول‌های همسایه تأمین می‌کنند. لیان لی، سرپرست آزمایشگاه علوم اعصاب سرطان در FCI، در این باره می‌گوید: «می‌دانستیم که برخی سلول‌های سرطانی رفتار عصبی را تقلید می‌کنند، اما اکنون توانسته‌ایم درک کنیم که چگونه شبکه الکتریکی مستقل آنها بر رشد بیماری تأثیر می‌گذارد.»
مکانیسم تغذیه الکتریکی سرطان
محققان با استفاده از مدل‌های موش مهندسی‌شده برای ابتلا به SCLC، دو نوع سلول را شناسایی کردند:
۱. سلول‌های نورواندوکرین (NE) که از نظر عملکردی شبیه سلول‌های عصبی هستند.
۲. سلول‌های غیر نورواندوکرین (non-NE) که به‌عنوان منبع تغذیه عمل می‌کنند.
نتایج نشان داد که سلول‌های غیر NE، لاکتات تولید کرده و به سلول‌های NE منتقل می‌کنند تا انرژی مورد نیاز آنها برای فعالیت الکتریکی تأمین شود. محققان همچنین دریافتند که هرچه فعالیت الکتریکی سلول‌های NE بیشتر باشد، سرطان تهاجمی‌تر خواهد بود.
استفاده از زهر ماهی بادکنکی برای توقف سرطان
پس از کشف این مکانیسم، دانشمندان به دنبال راه‌هایی برای مختل کردن آن بودند. آنها سلول‌های سرطانی را در معرض تترودوتوکسین، سمی که از ماهی بادکنکی استخراج می‌شود و به مهار فعالیت الکتریکی معروف است، قرار دادند. این سم اگرچه سلول‌های NE را از بین نبرد، اما توانایی آنها برای تشکیل تومور را کاهش داد.
محققان اکنون در حال بررسی سایر انواع سرطان‌ها هستند تا ببینند آیا این مکانیسم در آنها نیز وجود دارد. در صورت تأیید، ممکن است بتوان از درمان‌های جدید مبتنی بر مهار فعالیت الکتریکی برای مقابله با این بیماری‌ها استفاده کرد.
