دو قرآن خطی نفیس از سده ۱۰.۱۱ که تاکنون دیده نشده‌اند و تاکنو در مخزن موزه رضا عباسی نگهداری می‌شدند، به مناسبت ماه مبارک رمضان در معرض دید عموم قرار گرفتند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، این روزها موزه رضا عباسی درصدد نمایش قرآن‌های خطی سده ۱۰ و ۱۱ هجری قمری برآمده که همزمان با نوزدهم ماه مبارک رمضان به نمایش گذاشته شده‌اند.
ناهید نجفی خلج (مدیر موزه رضا عباسی) درباره این نمایشگاه گفت: دو قرآن از جمله آثاری که در مخزن و گنجینه موزه رضا عباسی نگهداری می‌شوند، در این نمایشگاه در معرض دید عموم گذاشته می‌شوند. نکته حائز اهمیت درخصوص این قرآن‌ها آن است که این کتاب‌ها تاکنون نمایش داده نشده بودند و برای نخستین بار است که در معرض دید عموم قرار می‌گیرند. هرچند این قرآن‌ها داری تزیینات خاصی نیستند اما از جمله آثار نفیس موزه به حساب می‌آیند.
او ادامه داد: در تالار خوشنویسی دست‌نوشته‌هایی به خطوط کوفی، نسخ و ثلث بر صفحات مذهب از قرآن کریم که نمونه‌هایی از شیوه‌های نخستین نگارش در دوره اسلامی است به نمایش گذاشته شده است و این آثار در تمام زمان‌ها در معرض دید عموم قرار دارند. این قرآن‌ها در کنار این آثار به نمایش گذاشته می‌شوند. در این تالار همچنین آثار نستعلیق و شکسته با قلم و رقم بزرگانی همچون میرعماد، میرزا غلامرضا و عبدالمجید درویش به نمایش درآمده است.
مدیر موزه رضا عباسی درخصوص زمان بازدید از این نمایشگاه از شامگاه ۱۹ ماه رمضان افتتاح شده است، گفت: علاوه بر امکان نمایش و بازدید مجازی، امکان بازدید حضوری از این آثار در روزهای هفته به غیر از روز وفات حضرت علی (ع) فراهم است.
به گفته نجفی، یکی از قرآن‌ها به شماره۶۷۱ ثبت شده است. این کتاب قرآن کامل در سال ۱۱۲۴ ه. ق وقف شده و واقف آن عایشه خاتون است. این کتاب دارای تذهیب با مکتب شیرازی به خط محقق و نسخ و متعلق به قرن ۱۰ هجری قمری است.
همچنین قرآن دیگر که برای نخستین بار است که به نمایش گذاشته می‌شود با شماره ۲۰۲۴ثبت شناخته می‌شود. این کتاب قرآن به خط ثلث و نسخ، دارای جلد چرم وآستر و بدرقه عثمانی با سرسوره‌ها به خط ثلث و البته بدون رقم و متعلق به سده ۱۰ و ۱۱ ه. ق است.
نجفی درخصوص کاتبان و مذهبان این قرآن‌ها نیز گفت: از آنجایی که درگذشته مرسوم نبود که کاتبان و مذهبان نام خود را بخصوص در قرآن‌ها بنویسند گاها در پای قرآن‌ها بانام «این کمترین»، «این حقیر» و… امضاء شده و یا اکثرا بدون امضاء و بدون نام کاتب و مذهب هستند. این امر در بیشتر مواقع به دلیل مسائل اعتقادی آن‌ها درخصوص نگارش قرآن صورت می‌گرفت.
انتهای پیام/