همه‌ی ما در زندگی خود اهدافی داریم، از آن مهم‌تر شکل دادن و معنا بخشیدن به مسیری است که باید طی کنیم. در کوهنوردی به یاد می‌آوریم که هستیم، چگونه می‌توانیم بهتر باشیم و چگونه مسیر زندگی خود را پیدا کنیم.
«عباس کلانتری»، سی سال است که کوهنوردی را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. او اهل شهر برازجان است و می‌گوید عشق به کوهنوردی عامل اصلی کشیده شدنش به سوی این ورزش است. این کوهنورد در گفت‌وگو با پایگاه خبری ایسنا درباره همنشینی خود با کوه و کوهستان می‌گوید: «حدود سه دهه است که به صورت جدی در ورزش کوهپیمایی و کوهنوردی فعالیت می‌کنم.»
او با یادآوری خاطرات اولین گروه کوهنوردی خود گفت: «در سال ۷۵ گروهی به نام فانوس شکل گرفت که بعد از آن گروه آرش هم تاسیس شد و اکثرا با همین گروه قله‌های مرتفع کشور را در فصل زمستان صعود کرده‌ام که بیش از ۷۰ صعود زمستانه در منطقه دنا بوده است و همچنان در این منطقه فصل تابستان و زمستان صعود دارم.»
از دنا تا اورست
وی با اشاره به ۹ صعود خارج از کشورش عنوان می‌کند: «قله آرارات ترکیه در سال ۸۶، قله لنین قرقیزستان در سال ۸۷، قله سیپان ترکیه سال ۸۸، قله کازبک گرجستان و اورست سال ۹۲و ۹۶، پیمایش مسیر بیس کمپ اورست و کالاپاتار نه روزه در سال ۹۵، بیس کمپ آناپورنا هفت روزه در سال ۹۷ و دور آناپورنا و گردنه ترونگ نه روزه در سال ۹۸، که بلندترین آن قله لنین با ارتفاع ۷۱۵۲ متر بود و من توانستم به این قله‌ها صعود کنم.»
عباس کلانتری از زیبایی‌های کوهستان و فضای آرام آن اینگونه تعریف کرد: «در ورزش کوهنوردی شما با ورود به طبیعت خود به خود به گستره پر ابهت آن علاقه‌مند می‌شوید چرا که همه انسان‌ها ذاتاً طبیعت را دوست دارند.»
او با اشاره به اهمیت عشق و علاقه در کوهنوردی یادآور شد: «زمانی که علاقه شما به کوهنوردی بیشتر باشد تعداد دفعات صعود شما نیز بیشتر خواهد شد که در مراحل بعد می‌توانید با توجه به علاقه، گرایش‌تان را در کوهنوردی مشخص کنید.»
این ورزشکار پیشکسوت بیان کرد: «کوهنوردی زیرمجموعه‌های مختلفی مانند قله‌نوردی، صعودهای ورزشی، دیواره‌نوردی، غارنوردی و… دارد که افراد آماتور می‌توانند با گذراندن کلاس‌های آموزشی، مهارت‌های خود را در این رشته‌ها افزایش دهند.»
به گفته‌ی کلانتری افراد آماتور در ابتدا باید کوهنوردی را از ارتفاعات پایین‌تر شروع کنند و کوهپیمایی را به صورت پیوسته انجام دهند تا در ادامه‌ی راه تجربه کافی برای مسیرهای طولانی‌تر را داشته باشند.
ورزشی پرهزینه، امّا نه مختص پولدارها
این کوهنورد دشتستانی با اشاره به امکانات و تجهیزات مورد نیاز رشته کوهنوردی خاطرنشان کرد: «برای ورزشکاران آماتور، کوهپیمایی یا کوهنوردی بسیار کم‌خرج است و به وسایل خاصی هم نیاز ندارد اما در کوهنوردی حرفه‌ای هزینه‌های وسایل، تجهیزات و ایاب ذهاب بسیار زیاد است که با صعود و پیمایش تیمی می‌توان هزینه‌ها را کاهش داد.»
وی درباره اینکه عموماً مردم کوهنوردی را ورزش پولدارها می‌دانند، توضیح داد: «نمی‌توان کوهنوردی را ورزشی مختص پولدارها دانست، برای این که کوهنوردی در سطح بالا نیازمند روحیات خاصی است که معمولاً افراد پولدار مرفه تنشان را به این سختی‌ها نمی‌دهند ولی در کشورهای دیگر، اسپانسر هزینه بالای کوهنوردی را تامین می‌کند.»
کلانتری اضافه کرد: «به دلیل پرهزینه بودن سفر به هیمالیا، در چند سال گذشته اعتماد نو به نقل از برنامه های تراکینگ را انتخاب می‌کنم چرا که مسیرتان از زیر قله تا بیس کمپ‌ها است و اعتماد نو به نقل از برنامه‌های خیلی خوب و لذت‌بخشی هم دارند. همچنین دیگر هزینه‌های صعود تا قله را هم ندارید.»
او ادامه داد: «اگر کوهنوردی از ایران، هدف صعود به قله اورست را داشته باشد، حدود ۴۰ هزار دلار برایش هزینه دارد که برای کوهنوردان ایرانی متاسفانه مبلغ گزافی است.»
کوهنورد دشتستانی با اشاره به حمایت از ورزش کوهنوردی به ایسنا گفت: «در کشور ما تعداد کوهنوردانی که صعود مستقل داشته‌اند و از جایی حمایت نشدند به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد و افرادی که به قله اورست صعود کردند با حمایت فدراسیون یا ایرانی‌های مقیم کشور دیگر همراه بوده است، مانند مرحوم آقای هومن آپرین و سعید طوسی مقیم آمریکا، عارف گران‌مایه مقیم استرالیا و مهدی عمیدی که اینها اولین کسانی بودند که به طور مستقل به اورست صعود کردند.»
جایگاه کوهنوردی در دشتستان
عباس کلانتری می‌گوید قریب چهل الی پنجاه سال است که کوهنوردی در شهرستان دشتستان، توسط پیشکسوتان این رشته دنبال می‌شود. او افزود: «در سال‌های دور پدرم اولین راهنما و محروم عمویم قاطرچی یک تیم خارجی بودند که آن‌ها را با منطقه زیبای «پَرّاس» برازجان آشنا کردند، دشتستانی‌ها اکنون با علاقه بسیاری این ورزش را دنبال می‌کنند ولی به دلیل هزینه‌های بالا، تعداد کوهنوردان حرفه‌ای، بسیار کم است.»
خطرات کوهنوردی و اهمیت بالا بردن سطح آگاهی
او که فاتح قله‌های بزرگی است از تجارب خود اینگونه می‌گوید: «کوهنوردی آنچنان ورزش خطرناکی نیست، و اگر با علم و آگاهی، اصول و قوانینش را زیر نظر مربی آموزش ببینید و در حد توانایی بدنتان صعود داشته باشید به هیچ وجه خطری متوجه شما نیست.»
کلانتری افزود: «زمانی که حوادثی در کوه رخ می‌دهد با تجزیه و تحلیل پی می‌بریم که در برخی مواقع کوهنورد قصد صعود انفرادی را داشته که این کار بسیار سخت است و فرد باید توانایی‌های خود را هم در نظر بگیرد.»
این ورزشکار به کوهنوردان اینگونه توصیه می‌کند: «کسانی که قصد ورود به این رشته را دارند، باید سطح آموزشی خود را ارتقاء بدهند تا نگرش آنان نسبت به کوه و کوهنوردی تغییر کند و بتوانند بیش از پیش در این مسیر موفق باشند.»
وی با اشاره به کلاس‌های آموزشی کوهنوردی عنوان کرد: «در طی سه الی چهارسال گذشته آموزش‌های کوهنوردی در استان بوشهر و برازجان به صورت مرتب و با نظم خاصی توسط باشگاه‌ها برگزار می‌شود که این اتفاق بسیار خوبی برای دشتستان است و تعداد افراد آموزش‌دیده از ۲۰۰ یا ۳۰۰ نفر فراتر رفته است که اینها می‌توانند در آینده نه چندان دور هر کدام یک لیدر باشند و خطرات کم‌تری خود و گروه‌هایشان را تهدید کند.»
هر لحظه از کوه خاطره است
مرد سرد و گرم چشیده‌ی کوهستان در توصیف خاطرات خود از کوه به ایسنا می‌گوید: «هر لحظه از کوه خاطره است به دلیل اینکه با دوستان دائما در سفر هستیم و لحظات خوبی را سپری می‌کنیم، اما بهترین خاطره مربوط به اولین سفرم به نپال است که ما به سمت بیس کمپ اورست و قله کالاپاتار که واقعا منطقه‌ی فوق‌العاده زیبا و دیدنی بود حرکت کردیم و پیشنهاد من به همه دوستان این است که هر وقت توانستند و از لحاظ مالی و ذهنی آماده بودند صعود به این قله را تجربه کنند. این سفر و صعود به قله‌های سر به فلک کشیده آن تقریبا هزینه‌ای معادل دو هزار دلار با رفت و برگشت دارد.»
عباس کلانتری، کوهنورد با اخلاق شهرستان دشتستان در پایان گفت: «همنوردان جوان‌تر که به تازگی به این ورزش علاقه‌مند شده‌اند، باید همیشه به مردمان کوهپایه‌ها احترام بگذارند و همچنین تحت هیچ شرایطی به محیط زیست، حیوانات و موجودات زنده کوهستان آسیب نرسانند تا زیبایی کوهستان برای نسل‌های بعد هم حفظ شود.»
گزارش از: «سید ریحانه دباغ»، پایگاه خبری ایسنا بوشهر
انتهای پیام