به نقل از مدیکال نیوز، نتایج تحقیق جدید رابطه مقاومت به انسولین و قرار گرفتن مکرر در معرض ازن را در ایجاد بیماری بینابینی ریه (گروهی از بیماری‌های ریوی که بر بافت و فضای اطراف آلوئول‌ها (کیسه‌های هوایی ریه‌ها) تاثیر می‌گذارد) نشان می‌دهد.
جیمز واگنر، محقق اصلی و دانشیار دانشکده دامپزشکی کالج دانشگاه ایالتی میشیگان (MSU) از گروه پاتوبیولوژی و تحقیقات تشخیصی گفت: “یافته‌های ما امروزه به‌ویژه که درگیر بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ هستیم، بسیار مهم است، زیرا ما در مورد همگرایی اثرات سلامتی ناشی از آلودگی هوا و سارس-کوو-۲ (SARS-CoV-۲) در جمعیت‌های حساس مانند افراد دیابتی نگرانی زیادی داریم. “
ازن، که اغلب به آن “دود” گفته می‌شود، گازی شناخته‌شده است که باعث تشدید برخی بیماری‌های ریوی، مانند آسم و رینیت (ورم غشا مخاطی بینی) می‌شود که بیماری‌های درجه اول مجاری هوایی فوقانی هستند. اما همه‌گیر شناختی اخیر ارتباط بین غلظت بالای ازن و اثرات سوء سلامتی در عمق ریه را نشان می‌دهد که به دلیل تحدید و سختی ریه باعث دشواری تنفس می‌شود.
جک هارکما، استاد برجسته دانشگاه آلبرت سی و لوئیس، مدیر آزمایشگاه آسیب‌شناسی محیطی و سم‌شناسی و آزمایشگاه‌های سیار تحقیقات هوایی در MSU گفت: “بیش از ۱۷۰ هزار نفر در ایالات‌متحده از بیماری بینابینی ریه رنج می‌برند. علاوه بر این، دیابت نوع دو و مقاومت به انسولین به‌تازگی به‌عنوان عوامل خطرزای ابتلا به فیبروز ریوی نشان داده‌شده است. “
در این مطالعه، واگنر، هارکما و همکاران، موش‌های سالم، موش‌هایی با مقاومت به انسولین خفیف و موش‌هایی با مقاومت به انسولین مشخص را موردمطالعه قراردادند. نتایج این مطالعه نشان داد که رابطه مستقیمی بین سطح مقاومت به انسولین و شدت التهاب ریه و زخم (فیبروز) وجود دارد. موش‌های دیابتی به‌ویژه مستعد التهاب و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده به‌طور مکرر در معرض ازن بودند.
تیگه، متخصص ریه که در بیماری‌های بینابینی نیز تخصص دارد، گفت: “شواهد نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض ازن می‌تواند فیبروز ریوی را تشدید کند، به‌ویژه در افرادی که دیابتی هستند و بیماران دیابتی که دیابت آنان ضعیف کنترل‌شده، ممکن است اختلال مهمی در بدتر شدن آسیب ریوی باشد. “
به گفته واگنر، این یافته‌ها برای سلامت عمومی از اهمیت حیاتی برخوردار است.
وی اظهار کرد: “نتایج تحقیقات ما ارتباط بین قرار گرفتن در معرض ازن و افزایش فیبروز ریوی زودرس و بیماری بینابینی ریه در موش‌های پیش دیابتی را نشان می‌دهد. این موش‌ها فقط به مدت سه هفته در معرض ازن قرار گرفتند، اما میلیون‌ها نفر در شهرهایی مانند لس‌آنجلس و نیویورک زندگی می‌کنند که روزانه در معرض مقادیر زیادی ازن قرار دارند. بنابراین، باید شیوع پیش دیابت را در افراد در نظر گرفت که حدود ۳۳ درصد در این کشور است. افرادی که در مرز مقاومت به انسولین یا دیابتی هستند و در مناطقی با میزان بالای آلودگی ازن زندگی می‌کنند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری بینابینی ریه باشند. “
این مطالعه فقط جدیدترین تحقیق واگنر و هارکما است که پیش دیابت را به‌عنوان یک عامل خطرزا برای واکنش‌های جانبی متعدد و احتمالی به آلودگی هوا توصیف می‌کند. واگنر پیش‌ازاین، اثرات زیان‌آور قرار گرفتن در معرض ازن را بر ضربان قلب، فشارخون و التهاب بافت چربی در جوندگان پیش دیابتی ارائه کرده است.
محققان بر این باورند که این تحقیق، اولین تحقیق در نوع خود است، زیرا تشدید التهاب ریوی و بازسازی ناشی از قرار گرفتن در معرض مکرر و کوتاه‌مدت ازن در جوندگان مقاوم به انسولین که دارای سایر علائم دیابت نوع دو نیز هستند را توصیف می‌کند.
نتایج این تحقیق در مجله Environmental Health Perspectives منتشرشده است.
انتهای پیام