به گزارش ایسنا، در فرهنگ اسلامی انسان‌هایی که در ایام و ماه‌های بخصوص و مبارکی متولد می‌شوند از احترام خاصی برخوردارند، گویا ذات ربوبی در بطن این انسان‌ها نیرویی خارق‌العاده نهاد که خود را با موضوعیت آن تطبیق دهند. شهید امیرخانی نیز از همین عارفان و متقین است که در ماه مبارک رمضان، ماه مولی الموحدین علی(ع)، ماه خودسازی عارفان و عاشقان چشم به دنیا گشود و با تعالیم اسلامی والدین خود و ظهور نوجوانی و جوانی او در بطن فرهنگ حاکم برانقلاب اسلامی پرورش یافت و به حق خوب راه خود را به راه حق مولایش پیوند زد و در محراب عشق صلای شهادت سرداد.امیرخانی پس از اتمام دبیرستان، وارد دانشگاه صنعتی اصفهان شده و به تحصیلات عالیه پرداخت ولی از آنجائی که روح ولایش با درس‌ها طبیعی و ظاهری دنیایی سیراب نمی‌شد دانشگاه را رها ساخته و به شهادتگاه صحیفه رو آورد.
او دنیا را دامگه انسان بریده از مبدا وجود و عاشق می‌دانست که باید ان را ویران می‌ساخت و به نور می‌پیوست. جبهه کردستان را با خون سرخ خود آشنا ساخت و در یک عملیات قهرمانانه پس از وارد ساختن ضرباتی بر دشمن جراحت شدیدی برداشت به طوری که درست مدت یک ۱۰۰ روز در بیمارستان بستری بود.
اما اراده سعید چنان بود که خود را تسلیم مشکلات دنیا کند پس از این مرحله دوباره در کنکور شرکت کرده و در سال ۶۴ وارد دانشگاه تبریز شد گویا می‌دانست که همین جا میعادگاه او با خداست و باید در این شهر شهیدان محراب، به وصل دلدار رسد. لذا همیشه آمادگی شرف‌یابی به درگاه معبود را درخود داشت و در نهایت همچون پرنده‌ای پرگشود و ازاد و رها شده از قفس، تخته بند تن را شکسته و روح ملکوتی خود را به پرواز درآورد.
انتهای پیام