چرا «فیلم‌نگار» از دنیای مجله‌های کاغذی خداحافظی کرد؟

نصرت‌الله تابش ـ سردبیر و مدیرمسوول ماهنامه «فیلم‌نگار» ـ در گفت‌وگویی با ایسنا درباره‌ی علت منتفی شدن نسخه‌ی چاپی این مجله توضیح داد: حقیقت این است که ما دوست نداشتیم به‌خاطر اینکه دنیا به سمت انتشار دیجیتال می‌رود، نسخه‌ی کاغذی ماهنامه را منتفی کنیم، اما واقعا قیمت کاغذ دیگر کمرشکن شده بود. چون قیمتی هم که ماهنامه را می‌زدیم خیلی پایین بود و هزینه‌ها را جواب نمی‌داد؛ البته در این ۱۸ سال هزینه‌ها را ارشاد داده بود، چون تشخیص داده بود در فیلم‌نامه‌نویسی تاثیرات آموزشی خوبی دارد، بازخوردی هم که از فیلم‌نامه‌نویسان و علاقه‌مندان به دست می‌آمد این را نشان می‌داد. منتها هزینه‌ها خیلی بالا رفت و این میزان به چهار برابر افزایش یافت و عملا ادامه‌ی انتشار مجله با این وضعیت و شرایط امکان‌پذیر نبود.

تابش ادامه داد: در ارتباط با دیجیتالی شدن، اگر ما بتوانیم خوب عمل کنیم، دایره مخاطبان ما را وسعت خواهد داد. البته تمایل ما این بود که از شش سال پیش دیجیتالی شویم اما نسخه‌ی کاغذی را هم کنار دیجیتالی چاپ کنیم. چراکه نسخه‌ی کاغذی هم مخاطبان خودش را دارد. مجلات کاغذی برای ما حس نوستالژیک دارند و خیلی‌ها به نسخه‌ی کاغذی مجلات بیشتر علاقمندند.

سردبیر و مدیرمسوول ماهنامه «فیلم‌ نگار» در پاسخ به اینکه آیا با دیجیتالی شدن این نشریه میزان مخاطبان آن کاهش پیدا نمی‌کند؟ توضیح داد: همه چیز به نوع استفاده و حضور ما در دنیای دیجیتال برمی‌گردد. احتمال شکست وجود دارد؛ چرا که ما تعدادی از مخاطبان ثابتمان را که علاقمند به مجله کاغذی بودند، از دست خواهیم داد، ولی اگر درست عمل کنیم و قواعد دنیای دیجیتال را درست رعایت کنیم، حضور دائمی، مستمر و هر روز داشته باشیم، احتمالا موفق می‌شویم و این مستلزم ماه‌ها زمان است، زمانی که به نقطه‌ی ثبات رسیده باشیم. ما در خارج از کشور نیز متقاضی مجله فیلم‌ نگار داشتیم. در نتیجه احتمال اینکه با دیجیتالی شدن دایره مخاطبانمان در سراسر کشور توسعه پیدا کند، بیشتر خواهد بود.

تابش با اشاره به سن مجله «فیلم‌ نگار» و عمر ۱۸ ساله آن، گفت: این مجله در دوران آقای محمدحسن پزشک (معاون سینمایی وقت) به راه افتاد. ایشان بنده را به عنوان مشاور فرهنگی خودش منصوب کرد. حوالی سال ۸۰ بود. یکی دو تجربه در تولید هفته‌نامه داشتند، اما عملا اهدافشان محقق نشد. سپس مجله تخصصی فیلم‌نامه‌نویسی را درآوردیم. یک تیم درست کردیم و اولین شماره «فیلم‌نگار» اردیبهشت ۸۱ منتشر شد. اوایل، پیش‌بینی خیلی‌ها این بود که این مجله سه، چهار شماره بیشتر درنمی‌آورد، به دلایلی از جمله دولتی بودن و اینکه مگر راجع به فیلم‌نامه چقدر می‌شود حرف زد. ولی عملا ما در این ۱۸ سال نشان دادیم که هنوز حرف‌های ناگفته در زمینه فیلم‌نامه خیلی زیاد است و هم اینکه اگر مدیریت دولتی هم از قواعد درست پیروی کند، طبیعتا امکان موفقیتش وجود دارد.

مدیرمسوول فیلم نگار در پایان درباره‌ی انتشار نسخه‌ی دیجیتال این نشریه و اینکه آیا از این پس تغییراتی خواهد داشت؟ توضیح داد: برای انتشار نسخه‌ی دیجیتالی «فیلم‌ نگار» رویا زیاد داریم. فرض ما بر این است که هر ماه ماهنامه‌ای را منتشر کنیم ولی در طول ماه هم مطالبی را منتشر می‌کنیم تا ارتباطمان با مخاطب، به ماه محدود نشود. مخاطبان می‌توانند کل پی‌ دی ‌اف مجله را بگیرند و هم می‌توانند بخش‌های مختلف مجله را به صورت جداگانه دریافت کنند. یک بخش‌ از مجله مثل تحلیل فیلم‌ها هم رایگان خواهد بود که در طول ماه منتشر می‌شود، اما به طور کلی همان ماهنامه منتشر خواهد شد. تیم کارشناسی ما البته بنا دارند فیلم‌نامه‌هایی که در سراسر کشور نوشته می‌شوند، تحلیل و سپس کارگاه فیلم‌نامه‌نویسی دایر کنند. به دنبال آن استعدادیابی هم در این زمینه داشته باشند.

به گزارش ایسنا، در روزهای اخیر شماره ۲۰۰ ماهنامه «فیلم نگار» به‌عنوان آخرین شماره چاپی این ماهنامه تخصصی فیلمنامه‌نویسی منتشر شد.

انتهای پیام