آنچه نمایندگان کارگران استان مرکزی از وزیر کار خواستند

به گزارش ایسنا، محمد جانملکی عضو شورای اسلامی کار آذرآب در این جلسه گفت: انتظار می رفت که وزیر کار در بدو ورود به اراک با اشراف به وضعیت بحرانی آذرآب به شرکت می آمد و از این شرکت  و کارگرانش بازدید می کرد.

وی تصریح کرد: کارگران آذرآب مگر چه گفته اند؟ چه کار اشتباهی کرده اند؟ چرا باید حرف ناجور بشنوند؟ وزیر کار می آمد و حرف کارگر را می شنید. اینکه من در استانداری و در جلسات صحبت کنم، با اینکه وزیر در شرکت حاضر شود و در و دیوار تخریب شده شرکت را ببیند متفاوت است. آذرآب به لحاظ بعد مسافت تنها ۵ دقیقه با استانداری فاصله دارد و به مراتب از شازند نزدیک تر است و بهتر بود وضعیت شرکت را به چشم می دیدید.

جانملکی با بیان اینکه طی ۷ ماه اخیر در مورد وضعیت شرکت به صورت مسالمت آمیز با مسئولان امر مکاتبه شد، گفت: آذرآب اَبَر مجموعه صنعتی است که امروز رو به نابودی می رود و باید دستش را گرفت، این شرکت وام نمی خواهد که در آینده بدهکار بانک ها باشد. ربیعی وزیر وقت کار در سال ۹۶ با حضور در آذرآب یک وام ۲۰ میلیارد تومانی به شرکت داد که صرف پرداخت حقوق شد، آن وام مُسکن بود، اما کارگران مُسکن نمی خواهند.

وی  بیان کرد: شرکت آذرآب در سال ۱۳۸۲ به اشتباه وارد سازمان خصوصی که در واقع خصوصی بازی است، شد در حالی که آذرآب یک شرکت مادرتخصصی و صنعت ساز است. خصوصی سازی این شرکت اشتباه بود و باید این اشتباه را جبران کرد. خواسته کارگران آذرآب در درجه اول بازگشت شرکت به سازمان گسترش صنایع ایران است تا پس از آن در آرامش برای سهام آن تصمیم گیری شود، ما نمی خواهیم در شرایط بحرانی برای سهام شرکت تصمیم گیری شود و بعد از آن مجددا درگیر مشکل شویم.

این عضو شورای اسلامی کار آذرآب با اشاره به پرونده ۱۵۰ میلیارد تومانی فریبرز پرنا سهامدار شرکت که طی ۲ سال اخیر در دستگاه قضایی مفتوح است، گفت: ۱۵۰ میلیارد تومان سرمایه و پول شرکت در دورانی که دلار ۳۰۰۰ تومان بود از دست رفته و باید این پرونده رسیدگی شود.

جانملکی اضافه کرد: من به نماینده ۱۷۰۰ کارگر آذرآب در این جلسه حضور دارم و اگر می خواهید کام پرسنل شرکت را شیرین کنید ۲۱ نفر دستگیر شده را آزاد کنید، کارگران نباید در کنار خلافکاران در زندان باشند و اگر اشتباهی کرده اند به واسطه ۷ ماه پیگیری مسالمت آمیز آنها را ببخشید.

دیگر عضو شورای اسلامی کار آذرآب  نیز در این نشست اظهار کرد: آذرآب با مشکل مواجه شده است و تصور همگان از آذرآب در شرایط کنونی یک شرکت زیان ده است درحالی که سود انباشته شرکت در سال های اخیر ۷۰ درصد بوده و این شرکت در واقع تنها دچار سوءمدیریت شده است.

علیرضا یساولی گفت: تیم مدیریتی جدید شرکت که ۲ سال پیش وارد شرکت شد تاکنون حتی یک کیلوگرم کار برای آذرآب نیاورده است و تمامی تولیدات انجام شده مربوط به دوره مدیریت فریبرز پرنا سهامدار قبل بوده است. در طول ۷ ماه اخیر شورای کار هپکو بازاریابی کرده و در کل ایران در پی جذب کار بوده است، اما متاسفانه شرکت ها بیان کردند که به این آقا(رییس فعلی هیات مدیره آذرآب) کار نمی دهند.

وی افزود: حتی زنگنه وزیر نفت به این آقا حساسیت دارد و به شرکت کار نمی دهد. چرا کارگر باید تاوان این شرایط را بدهد. خواسته ما برکناری رییس هیات مدیره است، اما نمی دانیم چرا کنار نمی رود. چرا نظام باید هزینه این آقا را بدهد.

یساولی با بیان اینکه اخیر کارخانه آذرآب تبدیل به صحنه جنگ شده است، گفت: در سال رونق تولید چرا باید وضع آذر آب این چنین باشد؟ چرا به این شکل با کارگران رفتار می شود؟  

ابوالفضل رنجبر عضو شورای اسلامی کار هپکو نیز در این نشست با بیان اینکه از سال ۱۳۸۵ مشکلات هپکو را فریاد می زنیم، اما فریادرسی نیست، افزود: مکاتبات بسیاری صورت گرفت، سه وزیر در استان حاضر شدند و تولید ۲۴۰۰ دستگاه ماشین آلات توسط هپکو را امضا کردند، اما چه شد؟ اگر جلسات نتیجه ای ندارد پس چرا تشکیل می شوند؟

وی با اشاره به اینکه مخالف اصل ۴۴ قانون اساسی نیستیم، اما هپکو و آذرآب به اشتباه واگذار شده اند، گفت: هپکویی که ۲۱۶ میلیارد تومان قیمت گذاری می شود به ۱۰ میلیون تومان واگذار می شود، آیا این وضعیت خنده دار نیست؟ این چه نوع واگذاری است؟

رنجبر با تاکید بر اینکه مشکلات هپکو همچنان پابرجاست، گفت: طبق گفته استاندار مرکزی هپکو به سازمان خصوصی سازی برگشته است، اما آیا سازمان نقدینگی یا ردیف بودجه دارد که هپکو را پشتیبانی کند؟ چرا کار اشتباه را تکرار می کنید؟ شاید یکی دوماه شرکت در اختیار سازمان خصوصی سازی باشد و کار پیش برود اما قطعا پس از آن مجدد ضرر می دهد.

وی اضافه کرد: مدیریتی که سازمان خصوصی سازی مشخص کند صلاحیت ندارد، باید مدیری انتخاب شود که شرکت را بشناسد، تفاوت بین بیل و لودر را متوجه باشد درغیر این صورت نمی تواند مدیریت کند. ما خواستار بازگشت هپکو به دولت یا زیرمجموعه دولت مانند قرارگاه خاتم الانبیا، آستان قدس رضوی، ایمیدرو، کنسرسیوم معدنی و … هستیم.

این عضو شورای کار هپکو تصریح کرد: تاکنون بیش از ۱۰۰ مصوبه برای هپکو داشته ایم تنها که یک مورد تسهیلات ۹۰ میلیارد تومانی اجرایی شد که حدود ۶۰ میلیارد تومان آن صرف پرداخت حقوق شد.

وی با بیان اینکه اگر حمایتی از هپکو صورت نگیرد وضعیت بهنتهای پیام مانند قبل خواهد بود، به همین دلیل باید بسته های حمایتی برای شرکت تعریف شود؛ فریز شدن وام، جرائم بانک، معوقات بیمه و مالیات، تسریع در ترک کار و بازنشستگی ۵۷ نفر از پرسنل باسابقه هپکو، کنترل تعرفه های گمرکی، جلوگیری از واردات ماشین آلات و تجهیزات راهسازی و معدنی، پیگیری مصوبه تولید ۲۴۰۰ دستگاه توسط هپکو و بازرسی در روند واگذاری و تخلفات صورت گرفته را از مطالبات پرسنل شرکت هپکو عنوان کرد.

رنجبر تاکید کرد: باید روند واگذاری بررسی شود، این تخلفات مربوط به بیت المال است و باید جواب بدهند. مدیریت سابق شرکت در نمایشگاهی بیل ساخته شرکت هیدرواطلس تولید سال ۲۰۱۳ را به عنوان محصول جدید و تولید ۲۰۱۹ هپکو به نمایش می گذارد، این تخلف را چه کسی باید بررسی کند؟ به بازرسی استان می گویم اعلام می کنند که به ما ارتباطی ندارد یا می گویند سازمان خصوصی سازی در اراک شعبه ندارد. آیا باید سازمان خصوصی سازی حتما در اراک و استان مرکزی شعبه داشته باشد تا به تخلفات رسیدگی شود؟

وی خواستار فعال شدن صنایع مس طارم شد و گفت: قطعا فعالسازی این صنعت می تواند باعث پیشرفت هپکو شود.

براساس این گزارش، دبیر خانه کارگر اراک با طرح این سوال که چرا باید اورهال صنایع استان توسط شرکت های بومی انجام گیرد، گفت: با ثبت شرکت تعاونی های می توان این امور را خود کارگران صنایع سپرد.

علی غیاثی خواستار ایجاد شرایطی برای واگذاری سهام صنایع به کارگران شد و افزود: امنیت شغلی و تولید، از نظر کارگران بیشتر از حقوق اهمیت دارد و باید برای رونق کار در صنایع تلاش کرد.

در این نشست دبیر خانه کارگر ساوه نیز تصریح کرد: مشکلات هپکو و آذرآب به مصیبت عظمی تبدیل شده و برای رفع آن باید عرق ملی داشت، اما نباید در این بین سایر مشکلات صنعت استان در سیه قرار گیرد.

میرزایی گفت: جای تاسف است که پس از گذشت ۶ سال از عمر دولت وزرای کار هنوز به ساوه که در شعاع ۱۰۰ کیلومتری تهران قرار دارد سفر نکرده اند. لازم است که وزیر کار به وعده خود مبنی بر سفر به ساوه عمل کرده و مشکلات صنعتی و کارگری این شهرستان را نیز رصد و حل کند.

وی با بیان اینکه با تدبیر مجموعه مدیریتی استان و شهرستان مشکلات کارگری و صنایع ساوه به مانند اراک به تجمعات کشیده نشد، افزود: گذران زندگی کارگر با حداقل حقوق  ممکن نیست و همین مشکلات باعث شده است که فرزندان این قشر با وجود شایستگی ترک تحصیل کنند، وارد دانشگاه نشوند، ازدواج نکنند و در واقع این مشکلات کیان خانواده کارگران را دچار چالش کرده است.

به گزارش ایسنا، رییس شورای کار شرکت ایرالکو نیز با اشاره به مشکلات این واحد صنعتی گفت: از سال ۱۳۸۶ میلیون ها دلار سرمایه کشور برای ساخت آندسازی انبار شده اما با وجود آلودگی واحد آندسازی فعلی شرکت، اراده ای برای ساخت این واحد نیست.

فرهاد تقوایی با بیان اینکه ۳۰ هزار تن تولید شرکت در کارخانه انبار شده و برای پرداخت حقوق باید تسهیلات دریافت کنیم چراکه در حوزه فروش مشکلاتی وجود دارد، گفت: ایرالکو در لبه پرتگاه قرار گرفته است و باید قبل از اینکه به وضعیتی مشابه هپکو و آذرآب دچار شود به آن رسیدگی کرد.

در این جلسه علی زند رییس کانون شوراهای کارگری استان مرکزی نیز خواستار تقویت تشکل های کارگری، برخورد با کارفرمایانی که زیر بار ضوابط و اختیارات شوراها نمی روند، پررنگ شدن نقش وزارت صمت در استان مرکزی، رسیدگی به قرارداد شرکت های پیمانکاری، حضور نمایندگان کارگری در هیات تجدیدنظر سازمان تامین اجتماعی، رفع مشکلات مشاغل سخت و زیان آور و عدم توقیف حساب های شرکت ها توسط سازمان تامین اجتماعی شد.

به گزارش ایسنا، در این جلسه نماینده شورای کار شرکت پالایشگاه امام خمینی(ره) شازند با بیان اینکه هزینه‌ای که سازمان خصوصی‌سازی به کشور تحمیل کرد، جنگ هشت ساله تحمیل نکرد، گفت: پالایشگاه امام خمینی(ره) شازند در حال حاضر کارکرد بسیار خوبی دارد، اما طی چند سال اخیر زمزمه‌هایی از خصوصی‌سازی آن به گوش می‌رسد.

مهدی محمودی تصریح کرد: بارها به صورت مکتوب مخالفت با این اقدام اعلام شده است، اما ظاهرا دولتی‌ها به این مخالفت‌ها گوش نمی‌دهند و خواستار خصوصی شدن پالایشگاه شازند هستند، نباید اجازه داد چنین مجموعه‌ خوبی خصوصی و وارد اعتراضات احتمالی شود.

وی با اشاره به مشکلات موجود در طرح طبقه بندی مشاغل که وزارت نفت و وزیر این طرح را اجرایی نکرده و در واقع نیروهای قراردادی را جزو زیرمجموعه خود نمی‌دانند، افزود: یکی از مسائل موجود در سه شرکت بزرگ شازند حضور پیمانکاران غیربومی است و لازم است وزارت کار ترتیبی اتخاذ کند که کار به شرکت‌های تعاونی بومی سپرده شود و حتی اگر تصمیم بر خصوصی سازی است سهام شرکت به پرسنل واگذار شود.

رییس شورای اسلامی کار شرکت لاستیک پارس ساوه نیز بیان کرد: یک سال از واگذاری شرکت به بخش خصوصی می گذرد و وضعیت بدی در شرکت حاکم نیست، اما اگر وضع به همین روال پیش رود ممکن است اتفاقات هپکو برای لاستیک پارس تکرار شود.

رشیدی با انتقاد از رفتار سهامداران شرکت ها با شوراهای اسلامی کار، گفت: متاسفانه سهامداران با شوراهای کار تعاملی ندارند و آنها را به مانند سنگ جلوی پا می دانند و پس از خرید شرکت به سرعت با آنها زاویه پیدا می کنند و در صدد حذف آنها بر می آیند درحالی که شوراها می توانند به شرایط و سوددهی شرکت کمک کنند و لازم است که برای شرکت لاستیک پارس و رفع مشکلات آن وقت گذاشته شود تا به مشکلات هپکو دچار نشود.

انتهای پیام