۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ / ۱۷:۱۳
مراسم آئینی سنتی ورفِ چال که حدود ۶۰۰ سال قدمت دارد که هر سالِ با نظمی خاص و با حفظ آداب ملی و مذهبی جهت ادای دین و برآوردن حاجات شرعی، با تمسک به ادعیه ائمه اطهار (ع)، به حمل برف با نشانه تقدس و سفید بختی با دست به دست کردن برف از دامنه‌های «ورفِ چالِ اَسکِ وَش» برگزار می‌شود. روستای «آب اسک» از توابع بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران قرار دارد که اهالی آن براساس رسم و سنت قدیمی در منطقه «اسک وش» با جدا کردن تکه‌های برف و حمل آن حدود یک کیلومتر به سمت گودالی که حدود ۱۰ متر ارتفاع و یک متر عمق دارد، گودال را پر از برف می‌کنند و معتقدند برای ذخیره و تأمین آب در فصل گرم سال برای رهگذران و حیوانات منطقه قابل استفاده است. حضور افراد با گروه‌های سنتی متفاوت در این مراسم در نوع خود و حجم برفی که بر دوش می‌گیرند، جالب توجه است. پس از پر شدن برف در گودال، افراد در یک سفره بزرگ که حاشیه گودال پهن می‌شود با غذاهایی که عمدتاً سنتی است، جشن می‌گیرند. آئین سنتی «ورف چال» ریشه تاریخی و مذهبی دارد و پیشینه این مراسم به دوره آل بویه تبرستان باز می‌گردد.
