نجفی پس از انتخاب به عنوان شهردار تهران شروع به انتخاب معاونان و شهرداران مناطق کرد. کسانی که در مسیر چهار ساله قرار است شهردار تهران را برای رفع مشکلات تهران همراهی کنند. این انتخاب ها هنوز به نیمه نرسیده با واکنش های مختلفی همراه شده است. نکته جالب این واکنش ها، حملات تند از جانب همفکران نجفی و برخی اعضای شورای شهر است. برخی معتقدند نجفی از یاران قالیباف به عنوان شهرداران مناطق انتخاب کرده و می کند. دلیل آنها فقط حضور این شهرداران در پست های مختلف طی ۱۲ سال اخیر است و همین حضور باعث شده آنها را با عنوان قالیبافی خطاب کنند و نسبت به انتخاب آنها معترض باشند، متأسفانه این نسبت ها آتشی است که دود آن به چشم کشور رفته و می رود.
سالهاست افراد توانمند و متخصص به بهانه وابستگی فکری و جناحی از پست های مدیریتی کشور دور هستند و همین حربه وسیله ای برای برچسب های درست و غلط برای حذف افراد توانمند شده است. برچسب هایی مانند خاتمی چی، هاشمی چی و اکنون قالیبافی و احمدی نژادی و … برچسب هایی که بر روی توان فکری و اجرایی فردی زده می شود تا دیگر چشم ها آن توانمندی را نبینند.
اینکه کسانی باید با رییس جمهوری، شهردار و مسئولین کشور همکار باشند که از نظر فکری با آنها در یک جهت باشند حرف درستی است اما باید این نکته را مورد توجه قرار دهیم که برخی شاید از نظر فکری در یک جهت نباشند اما افراد توانمندی اند که هدفشان کمک به کشور است.
رییس جمهوری و شهردار در نهایت باید پاسخگوی مردم باشند و قطعا هر کسی را برای کمک و رفع مشکلات کشور انتخاب می کنند قبل از انتخاب درباره مسیر طراحی شده صحبت و موافقت آنها را می گیرند که در این مسیر همراهی کنند اما برخی عادت کرده اند قصاص قبل از جنایت کنند، از حالا می دانند این مدیران به دولت و کشور کمک نمی کنند.
نکته دیگری که باید دوستان مخالف این انتصابات در شهرداری و دولت مورد توجه قرار دهند این است که شهرداری تهران ۱۴ سال در دست جریان احمدی نژادی و قالیبافی بوده، آیا همه مدیرانی که در این سال ها به دلیل دغدغه مند بودنشان در بدنه مدیریتی و اجرایی شهرداری کار می کردند می توان با این برچسب حذف کرد؟ آیا می شود ۱۴ سال تجربه مدیریتی و اجرایی شهر تهران را نادیده گرفت و از این افراد استفاده نکرد؟ افرادی که اتفاقا به دلیل همین برچسب ها در این سال ها در رده های دوم مدیریتی بودند اما به دلیل توانایی و دغدغه مند بودن در پست های دوم و سوم ایستادند و بدون توجه به جایگاهشان با همه وجود کار کردند که کشور و تهران کمتر آسیب ببیند.
نکته مهم دیگری که این دوستان مخالف باید مدنظر داشته باشند این است که مردم اتفاقا از این رفتارهای احمدی نژاد و قالیباف ناراحت بودند که آنها را حذف کردند. اصلی ترین مشکل جریان حامی نجفی و روحانی با تیم احمدی نژاد و قالیباف بی توجهی به افراد کار کشته و به مرگ کشاندن شایسته سالاری با همین برچسب ها بود. آنها در دولت و شهرداری اتوبوسی نیرو آوردند و نیروهای توانمند را خانه نشین کردند و یا آنها را به رده های پایین تر مدیریتی فرستادند. اتفاقا یکی از اعتراض های بدنه مدیریتی و اجرایی شهرداری، حرکت های گاز انبری قالیباف و به حاشیه بردن نیروهای بدنه شهرداری و آوردن نیروهای نظامی و خارج از شهرداری بود. اکنون که روحانی شایسته سالاری و استفاده از نیروهای توانمند را در دستور کار قرار داده و نجفی تصمیم گرفته است از نیروهای بدنه شهرداری استفاده کند این همه حمله درست نیست.
نکته آخر فرار رو به جلوی اعضای شورای شهر است، آنها که با ۲۱ رأی قاطع نجفی را به عنوان شهردار تهران معرفی کرده اند هنوز که دو ماه از انتخاب او نگذشته نباید شانه خالی کنند، آنها باید اکنون که نجفی را انتخاب کرده اند از او حمایت کنند البته نه حمایت کورکورانه. اتفاقا باید نجفی را زیر ذره بین ببرند و تصمیمات غلط و غیرکارشناسی را زیر سوال ببرند و از او پاسخ بخواهند نه اینکه به نیروهای انتخاب شده از قبل برچسب بزنند و آنها را هنوز بر صندلی ننشسته اند قصاص کنند. آنها برای رفع مشکلات شهر و شهروندان باید به نجفی کمک کنند نه اینکه همسو با فضای مجازی فرار به جلو کنند که اگر اتفاقی غیرکارشناسی افتاد اعلام برائت کنند.
اعضای شورای شهر بدانند مردم آنها را انتخاب کرده اند و نقشی در انتخاب نجفی نداشته اند و اتفاقا شهردار تهران را خودشان با رای قاطع انتخاب کرده اند و نمی توانند با حمله به نجفی از زیربار مسئولیت شانه خالی کنند. اعضای شورای شهر باید بدانند پایان چهار سال آنها هستند که باید پاسخگوی تصمیم های شهرداری و شورای شهر به مردم باشند پس آنها باید به نجفی کمک و او را رصد کنند تا شهر به خوبی اداره شود چون مردم باهوشند و در نهایت خوب و بد تهران را بیشتر از نجفی به پای شورای شهر می نویسند.
نگارنده: یاسر صادقی
