«انا خلقناکم من ذکر و الانثی و جعلناکم شعوبا و قبایل تعارفوا ، ان اکرمکم عندالله اتقاکم »سوره شریفه حجرات آیه ۱۳ : ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را از نژادها و قبایل قرار دادیم تا از یکدیگر باز شناخته شوید ، همانا با کرامت ترین شما ، نزد خداوند با تقواترین و عادل ترین شماست .
عدالت مهمترین آرزوی بشر از آغاز خلقت تاکنون بوده است.عدالت جنبه های گوناگونی دارد اما در این میان عدالت در حقوق متقابل زن و مرد به عنوان دورکن عالم هستی جایگاه ویژه ای دارد که هدف هر دو دستیابی به کمال است.
تفاوت های طبیعی بین مردان و زنان وجود دارد و هرگز نمیتوان آنها را نادیده گرفت ولی هیچ کدام از این تمایزها به معنای برتری یکی بر دیگری نیست.
اصل ازدواج از موارد تفکیک ناپذیر حیات بشری است و بقای نسل آنها به شمار می رود.حفظ اصالت اخلاق و ارزش های والای انسانی و جلوگیری از انحرافات جنسی،بر پایه ازدواج و پیوند زناشویی استوار است.
قبل از اسلام برخی از مردان، دختران یتیم را جهت سرپرستی به خانه خود می بردند و بعد با آنها ازدواج کرده و اموال آنها را تملک می کردند و چون همه کارها دست آنان بود حتی مهریه آن ها را هم کمتر از معمول قرار می دادند و هنگامیکه کمترین ناراحتی از آنها می دیدند به آسانی آنها را رها می‌کردند به همین دلیل این آیه نازل شد: « اگر می ترسید به هنگام ازدواج با دختران یتیم رعایت حق و عدالت را درباره حقوق زوجیت و اموال آنان ننمایید و به سراغ زنان دیگر بروید ، از آنها دو نفر یا سه نفر یا چهار نفر به همسری خود انتخابات کنید اما اگر می ترسید عدالت را رعایت نکنید، تنها به یک همسر اکتفا کنید.» مقصود از عدالت رعایت حقوق زناشویی، ابراز تمایلات قلبی و حقوق اقتصادی است.
استاد مطهری در کتاب نظام حقوق زن در اسلام آورده است : اصل در ازدواج ، تک همسری است و قانون چند همسری در شرایط معمول توصیه و ترغیب نشده است.
در حالیکه جوامع بشری در گذر زمان دچار دگرگونی شده است و فراز و نشیب های بسیاری را طی کرده است به گونه ای که در هر عصری متناسب با شرایط و اوضاع و احوال آن عصر چهره جدیدی به خود گرفته است . حقوق زنان نیز که بازتابی از سنت ها، نگرش ها و اوضاع و احوال حاکم بر هر جامعه ای است همواره در تحول و دگرگونی بوده است.
پیشرفت جوامع و بهبود وضعیت اقتصادی، افزیش آگاهی و سواد و بیداری زنان از عوامل مهمی بوده که موجب شده است حقوق زن و مرد به سمت تعادل پیش برود و در این راه هر قانونی که رد پای نابرابری در آن دیده شده است ، آسیب به کسانیکه مورد تعرض قرار گرفته اند را به دنبال داشته است و مشکلات عدیده ای را به وجود آورده است و این موضوع تنها به ضرر زنان نبوده چرا که نادیده گرفتن حقوق زنان در نهایت به ضررخود مردان جامعه نیز تمام خواهد شد و این در حالی ست که زنان در بیشتر جوامع به پیشرفت های مهمی دست یافته اند اما باز هم تقریبا در همه جوامع مسائل مربوط به زنان در درجه دوم اهمیت قرار دارد.متاسفانه زنان به شیوه های پنهان و نهان با تبعیض روبرو می شوند و به لحاظ حقوق انسانی، نادیده گرفته می شوند.
طبق گزارشات سازمان ملل، ایران اقدامات قابل توجهی در زمینه ارتقای حقوق زنان و منع تبعیض انجام داده است ولی هنوز تا حد مطلوب فاصله زیادی دارد.متاسفانه طبق آمارهای رسمی پایین ترین مشارکت زنان در نیروی کار و کسب درآمد در میان کشورهای منطقه، مربوط به ایران است. البته در امر آموزش این مسئله متفاوت است و موضوع تفکیک جنسیتی به عنوان یکی از مصادیق نقض حق آموزش زنان قلمداد نمی شود بلکه آنچه حائز اهمیت است دسترسی برابر زنان و مردان به امکانات آموزشی است که خوشبختانه در این زمینه وضعیت مساعد است.
ولی آنچه که موجب شده است تا ایران با استانداردهای موجود جهانی فاصله داشته باشد عدم برابری جنسیتی در حوزه عمومی و سیاسی است و بایستی در جهت ارتقای مشارکت زنان در زندگی سیاسی، عمومی، اقتصادی و حرفه ای تلاش های بیشتری صورت بگیرد و قوانین بازدارنده اصلاح بشود و در این راه همت مسئولان قانونگذار بسیار مهم و سرنوشت ساز است.
البته با وجود تمامی این موارد انگیزه و خواست خود زنان را نبایستی نادیده گرفت.زنان جامعه بایستی سطح آگاهی خود را بالا ببرند و با افزایش اعتماد به نفس فعل توانستن را صرف کنند. زنان قبل از اینکه به عنوان یک جنس به خود بنگرند باید به عنوان انسان خود را ببینند و بر توانایی ها و استعدادهایشان تکیه کنند، نه اینکه خود را غرق در جنبه های جنسیتی بکنند چرا که این نگاه نه تنها باعث پیشرفت نخواهد شد بلکه مانعی بر سر راه ارتقای جامعه خواهد بود.
