این نشان از هشیاری مردم بود که با شرکت درانتخابات به تکرار اشتباهات دهه های گذشته «نه» گفتند و اینکه مردم خواستار تغییر و تحولات جدی تری هستند که در این کارزار انتخاباتی وعده داده شده است.بنابراین این شرکت گسترده احساس مسئولیت مدنی در ایران را نشان می‌دهد که با وجود همه این به اصطلاح ضعف‌هایی که در ساختار و مناسبات گذشته وجود داشته و بخصوص در مناظرات افشا شد به صحنه آمدند تا نظر خودشان را در جهت پیش گرفتن یک سیاست و یک روش جدید نسبت به نمادهای گذشته اعلام کنند و از میان کاندیداها آنهایی که آینده متفاوتی را وعده می‌دادند انتخاب کردند. البته در گذشته این نامزدها همه کارنامه‌شان در ترازوی دانایی مردم قرار گرفته است ولی حضور یافتن به معنای خواست این است که رأی‌شان توسط نظام لحاظ شود و این یک نشانه فرخنده‌ای است از اینکه مردم منفعل و نا امید نیستند و می‌خواهند در صحنه حضور داشته باشند و نظرشان در آینده اعمال شود.
از این نظر مردم به طور نسبی گزینه بهتر را انتخاب کردند و این نشان واقع بینی و تشویق انگیزه‌ها و روند‌های اصلاحی و اعتدالی است در برابر قطب‌های افراط، انحصار و اقتدار است. از این نظر این یک واقعه مهم و فرخنده‌ای است که دیروز اتفاق افتاد. البته از حالا به بعد مطالبات به صورت جدی باید دنبال شوند به دلیل اینکه مردم نشان دادند که در صحنه هستند و خواستار اصلاحات اساسی هستند و حتی بخش‌هایی هم که شرکت نکردند یا در جبهه مخالف دولت بودند همه اینها نشانگر نارضایتی‌هایی است که وجود دارد و باید اینها در نظر گرفته شود چه در بعد معیشتی یا زیستی که ما از محیط زیست تا اقتصاد سیاسی مشکل داریم و سیاست‌هایی در گذشته غلط بوده است و اینها نتایج و عواقبی داشته است. باید یک جنبش مطالباتی و مدنی هم در زمینه سیاسی و حقوقی و هم در زمینه اقتصادی و اجتماعی این مطالبات به شکل عینی و عملی از این به بعد تازه مطرح شود بنابراین نباید تنها در دوره‌های انتخاباتی مردم حق حضور و نظر داشته باشند بلکه باید در فاصله این دوره‌های انتخاباتی مردم باید بتوانند خواست هایشان را پیگیری کنند و نظرشان توسط حاکمیت محترم شمرده شود و این نهادهای مردم بنیاد و مطالبات در زمینه‌های محیط زیست، اقتصاد، فرهنگ و هنر و ابعاد مختلفی که دارد این خواست‌ها گام گام توسط مردم پیگیری شود.
بنابراین باید از مردم خواست که این شور و حرارت در این مقطع نماند و جاری به شکل جریان وار و سازمان یافته دنبال شود. اگر این سازمان یافتگی به شکل صنفی، حزبی و سیاسی نباشد طبعاً این پیروزی به دست نمی‌آید و این پیشرفت‌هایی که داشتیم در گذشته به خاطر اتحاد و حضوری بوده است که دایماً داشته‌اند و اگر مردم عقب نشسته‌اند یا بسنده کرده‌اند به شکل صوری این انتخابات پیشرفتی هم حاصل نشده است و طبعاً ما پسرفت‌هایی هم داشته‌ایم.
