بازیگر فیلم سینمایی «علفزار» معتقد است این فیلم سیاه‌نمایی نمی‌کند و واقعیت جامعه بسیار تلخ‌تر از تصاویری است که در فیلم‌های سینمایی می‌بینیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، متین حیدری‌نیا بازیگر سینما و تلویزیون در چهلمین دوره از جشنواره فیلم فجر با فیلم سینمایی «علفزار» در میان اثار بخش رقابتی حضور دارد. این فیلم را کاظم دانشی کارگردانی کرده و فیلمنامه آن را نیز خودش به رشته تحریر درآورده است. بهرام رادان تهیه‌کنندگی «علفزار»را بر عهده داشته است و پژمان جمشیدی، سارا بهرامی، پژمان جمشیدی، ستاره پسیانی، عرفان ناصری، رامین زمین‌پرداز، صدف اسپهبدی، مائده طهماسبی، و یسنا میرطهماسب از بازیگرانی هستند که در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند. بازی پرتعداد بازیگران در این فیلم مورد استقبال اهالی رسانه و منتقدان قرار گرفته است و باعث شده تا نقدهای مثبتی از ایفای نقش آنها در این فیلم منتشر شود. متین حیدری‌نیا یکی از بازیگران «علفزار» است که از کودکی بازیگری را آغاز کرده و تاکنون در آثار مختلفی همچون «مردن در آب مطهر»، «چهارشنبه‌سوری» و. . حضور داشته است. به مناسبت ایفای نقش متین حیدری‌نیا در فیلم «علفزار»، با او گفتگویی کردیم که در ادامه می‌خوانید:
کاراکتر «حامد» در فیلم سینمایی «علفزار»، نقشی منفی و غیرمتعارفی در جامعه ماست. برای رسیدن به نقش، چه کاری انجام دادید تا آن را برای مخاطب قابل فهم و درک کنید؟
ما یک پروسه طولانی در گرفتن مجوز ساخت این فیلم داشتیم. از سال ۱۳۹۹ جریان پیش‌تولید آغاز شد و تابستان سال ۱۴۰۰ نیز فیلمبرداری آن انجام شد. حدود ۸ الی یک ماهی این ماجرا زمان برد و به همین دلیل زمانی مناسبی داشتم تا خودم را به نقش نزدیک کنم. به درخواست کاظم دانشی حدود ۸ کیلو وزن کم کردم و برای اینکه کاراکتر را درک کنم، در بسیاری از جلسه‌های بازپرسی شرکت کردم. متاسفانه در آن جلسات، بسیاری از انسان‌هایی را دیدم که گناهکار بودند و دستگیر شده بودند، و امیدوارم اکنون آزاد شده باشند. ماجرای رسیدن به نقش به خلوت خودم بازمی‌گردد تا آن گونه که کارگردان می‌خواست، آن را ایفا کنم. کاظم دانشی دست مرا بازگشت و اجازه داد در مسیری که می‌خواهم، حرکت کنم و تنها کم و زیاد این حرکت را کنترل می‌کرد.
«علفزار» نخستین ساخته فیلم بلند داستانی کاظم دانشی است. زمانی که بازی در این فیلم به شما پیشنهاد شد، چه ویژگی‌هایی در او دیدید که به یک فیلم اولی اعتماد کردید؟
کاظم دانشی رفیق ۱۲ساله من است و زمانی که ۱۱ساله بودم، او ۱۷ سال داشت و از همان زمان دوستی بین ما شکل گرفت. زمانی که بازی در فیلم «علفزار» را به من پیشنهاد داد، از صمیم قلب بسیار خوشحال بودم. البته درست است که این فیلم، نخستین تجربه بلند سینمایی اوست؛ اما سابقه طولانی در فیلم کوتاه و مستند دارد و نمی‌توان منکر تجربه‌اش شد. کاظم دانشی مانند برادر بزرگ‌تر من است و خیلی دوست داشتم که در کاری باهم باشیم و این اتفاق هم افتاد.
ماجرای فیلم سینمایی «علفزار» در یک لوکیشن می‌گذرد و باتوجه به اینکه در اوج همه‌گیری ویروس کرونا بود، خطر و ریسک بازی برای شما وجود نداشت؟
بهرام رادان (تهیه‌کننده فیلم) تمام مدت فیلمبرداری مراقب این ماجرا بود و من یک‌بار هم او را بدون ماسک ندیدم. در زمان تولید، سر صحنه مدام تست کرونا می‌دادیم و بسیار مراقبت کردیم. بهرام رادان بی‌نظیر است و امیدوارم هر بازیگری که می‌تواند با او کار کند تا ببیند که چه تهیه‌کننده درجه یکی در سینمای ایران است.
این فیلم، موضوع‌های تلخی را روایت می‌کند. این نگرانی برای شما و عوامل فیلم وجود نداشت که شاید مخاطب این حجم از تلخی را پس بزند؟
خیر، نگرانی از این بابت نداشتیم. اگر کسی اعتراض بابت تلخی فیلم کند، به او توصیه می‌کنم تا سری به جنوب شهر بزند تا متوجه شود ماجرا بسیار تلخ‌تر از این حرف‌هاست منتها ما دیگر رویمان نمی‌شود آنها را نشان دهیم. مخالف برخی نظرها هستم که می‌گویند فیلم سیاه‌نمایی می‌کند. در واقع ما به اصطلاح پر و بال‌های سیاه‌نمایی را می‌گیریم تا در تصویر اتفاق نیفتند. در فیلم‌ها تلاش می‌کنیم تا موضوعات جامعه را خوش ریتم نشان دهیم، وگرنه واقعیت ساعت ۱۱ شب در میدن شوش اتفاق می‌افتد. تمام عزیزانی که به دلیل اعتیاد یا مسائل دیگردر سرما می‌خوابند، و رسیدگی به آنها نمی‌شود، واقعیت جامعه ماست.
فیلم سینمایی «علفزار» را در کارنامه کاری‌تان چطور می‌بینید؟
«علفزار» نقطه عطف بزرگ در کارنامه کاری من است؛ زیرا برای نخستین بار بود نقش منفی‌ای را با این مختصات بازی کردم.
بازخورد اهلی رسانه و مخاطبان پس از تماشای فیلم چطور بود؟
بازخوردها بی‌نظیر بود و فکر نمی‌کردم همچین واکنش‌هایی ببینم و امیدوار هستم که مردم هم بپسندند.
اگر نکته‌ای مانده بفرمایید.
خیلی افراد می‌گفتند «علفزار» به چه معناست. در پاسخ به این افراد باید این جمله را بگویم که ما هم دلمان جنگل می‌خواست اما علفزار نصیب‌مان شد. در این وسط به دنبال جنگل نباشید، این علفزار یک یا دو هکتار نیست، یک کره زمین اندازه آن است؛ باید دنبال خودمان بگردیم.
انتهای پیام/