به نقل از ساینس، جنیفر فیلیپس، بوم شناس رفتاری در دانشگاه AM تگزاس در سان آنتونیو اظهار کرد: «نتایج این مطالعه سوالاتی درباره آینده این منطقه ایجاد کرده است. اگر سر و صدا طولانی‌مدت در این مناطق وجود داشته باشد، آیا شاهد حرکت آهسته از یک جنگل کاج و پینیون مرتفع به یک منطقه با درختچه‌های کوتاه خواهیم بود و اکوسیستم مهم کاج پینیون را که از حیات‌وحش زیادی پشتیبانی می‌کند را از دست می‌دهیم؟»
منطقه مورد مطالعه مملو از چاه‌های گاز است که برخی از آنها بی‌صدا و برخی دیگر دارای کمپرسور هستند که صدای دائمی ایجاد می‌کنند. این امر برای فیلیپس و همکاران وی امکان مقایسه مناطقی با صداهای مختلف را فراهم کرد.
در مناطقی که حداقل ۱۵ سال پر سر و صدا بودند، محققان حدود ۱۳ اصله نهال پینیون و چهار نهال ارس در هر هکتار در مقایسه با ۵۵ نهال پینیون و ۲۹ نهال ارس در هکتار در مناطق ساکت یافتند. به‌نظر می‌رسد که این سر و صدا بر سایر گیاهان نیز تاثیر داشته باشد، پوشش گونه‌های مختلف گل وحشی و درختچه‌ای در مکان‌های با صدای بیشتر با منطقه آرام متفاوت بودند.
فیلیپس گفت: تفاوت در رشد گیاه احتمالا به دلیل تغییر در رفتار حیوانات ایجاد شده است. به‌عنوان‌مثال، سر و صدا ممکن است برخی گرده‌افشان‌ها مانند زنبورها، خفاش‌ها و پروانه‌ها را از بین ببرد. در مورد درختان پینیون و ارس احتمالا کمبود حیوانات برای پخش بذر این مشکل را ایجاد می‌کنند. زاغ کبود بذرهای پینتون را از درخت والد دور می‌کنند و مشخص‌شده است که این پرندگان سرو صدا را دوست ندارند. ممکن است روباه‌ها و سایر حیواناتی که بذر درخت ارس را پراکنده می‌کنند نیز از سر و صدا بیزار باشند.
سارا ترموندت، گیاه‌شناس، از بخش خدمات ماهی و حیات‌وحش ایالات‌متحده که به انجام مطالعه کمک کرده است، اظهار کرد: اختلافات بین این مناطق هنوز برای کسی که از میان آنها عبور می‌کند واضح نیست و احتمالا به این دلیل است که درختان کاج و ارس رشد کندی دارند و بیشتر درختان بالغ در این گونه جنگل‌ها بیش از یک قرن قدمت دارند.
علاوه بر این، پینیون‌ها هر پنج تا هفت سال یک بار بذر تولید می‌کنند، بنابراین بازیابی آنها مدت زمان زیادی طول می‌کشد.
محققان دریافتند، در مناطق پر سر و صدا که قبلا در دو تا چهار سال گذشته ساکت نبوده‌اند، درختان ارس یک بار دیگر جوانه زدند اما نهال پینیون هنوز کمیاب بود.
به گفته محققان یافته‌ها نشان می‌دهد که آلودگی صوتی بیش از یک مزاحم است و می‌تواند تهدیدی جدی برای قدرت تبدیل اکوسیستم‌ها باشد.
نتایج این تحقیق در نشریه Proceedings of the Royal Society B منتشرشده است.
انتهای پیام