به گزارش ایسنا، فرزانه مافی با بیان اینکه نیاز است که اعتماد نو به نقل از برنامه‌های کلانی برای توجه به زنان روستایی طراحی شود، گفت: پس از انقلاب اسلامی توجه به زنان بیشتر شد، اما همچنان زنان روستایی مورد غفلت هستند و توجه مناسبی به آنها نمی‌شود.
وی ادامه داد: ایجاد دفاتر امورزنان در وزارت‌خانه‌های مختلف و حمایتی که از طریق این دفاتر برای زنان انجام می‌شد موجب ایجاد برخی سیاستگذاری‌های ویژه برای زنان گردید. از جمله این دفاتر می‌توان دفتر امور زنان وزارت جهادسازندگی و دفتر امور زنان وزارت کشاورزی سابق را نام برد. این دو دفتر در شروع اقدام به اجرای برخی اعتماد نو به نقل از برنامه‌ها برای زنان کردند و اغلب اعتماد نو به نقل از برنامه‌های وزارت کشاورزی شیوه آموزشی و در جهاد سازندگی زنان را با نگاه به عنوان تولیدکننده و یکی از محورهای توسعه پایدار به ویژه در تولید روستایی دیده شد که می‌توانند در سطح روستا تصمیم‌گیری کنند.
مشاور توان‌افزایی و تامین‌مالی خرد ادامه داد: درگذشته زنان نقش پررنگی در تصمیم‌گیری‌های روستایی نداشتند، اما اعتماد نو به نقل از برنامه‌ریزی‌های انجام شده و تربیت تسهیلگر موجب شد تا تولیدکنندگان موفق در روستا که به عنوان رهبران محلی بودند بیشتر مورد توجه قرار گیرند.
مافی افزود: درطرح تسهیلگر سعی داریم تا زنان موفق را بتوانیم وارد عرصه و فعالیت کنیم و خوشبختانه این طرح در حرکت و اعتماد نو به نقل از برنامه‌ریزی زنان در سطح روستا توانسته است موفق عمل کند. به میزانی که پس از اجرای این طرح مشاهده کردیم که تعداد حضور زنان در انتخابات روستاها به طور چشمگیری افزایش یافت درحالی که قبل از آن چنین میزانی وجود نداشت.
مشاور توان‌افزایی و تامین‌مالی خرد یکی از راههای تقویت روستاها را تقویت تسهیلگران و ارتقای آگاهی و دانش روستاییان نام برد و گفت: بنای طرح تسهیلگران با اعتماد نو به نقل از برنامه‌ی زیربنایی و برپایه دانش علمی و اصولی صورت گرفت و توانست در بالابردن سطح آگاهی و دانش زنان موفق و طوری عمل کند که زنان مسائل را از ابعاد مختلف ببینند.
وی ادامه داد: اگر در گذشته زنان روستایی صرفا یک تولیدکننده بودند و در سطح اشتغال نقش زیادی نداشتند، پس از اجرای طرح تسهیلگران که سبب ارتقا دانش و آگاهی آنها شده بود نقش آنها درسطح روستا بهبود یافت و ویژگی‌های بالقوه آنها تبدیل به بالفعل شد.
مشاور توان‌افزایی و تامین‌مالی خرد با بیان اینکه طرح تسهیلگران یک طرح یکطرفه نبود گفت: اینطور نبود که ما به عنوان یک نهاد دولتی بخواهیم افرادی را انتخاب کنیم که برای ما کارکنند بلکه یک طرح دو سویه بود، به معنای دیگر ما یک انتظاراتی از نیرو و رهبر محلی خود در سطح روستا داشتیم و ازطرف دیگر روستاییان نیز از او انتظاراتی داشتند، درواقع تسهیلگر نوعی پل ارتباطی بین ما و روستاییان است و این رابطه دو سویه را حفظ می‌کند.
وی ادامه داد: در روش پی. ار. ای که یک روش مشارکتی است مردم همراه با تسهیلگر در اعتماد نو به نقل از برنامه‌ریزی‌ها حضور دارند و تصمیم گیرنده هستند. تفاوت این طرح با سایر طرح‌ها در این است که ارتباط دوسویه و مشارکتی بین مردم و تسهیلگر وجود دارد. در این سیستم اعتماد نو به نقل از برنامه‌ریزی با مشارمت مردم است. لذا اگر کاری را نپذیرند هیچ اجباری به پذیرفتن آن وجود ندارد، به معنای دیگر مردم براساس علاقه و خواست خود اقدام به فعالیت می‌کنند. درگذشته شخصی به نام مددکار وجود داشت که نقش کمک‌رسانی و رسیدگی به زنان و محرومان را برعهده داشت اما بار معنایی واژه مددکار که بیشتر به عنوان مددرسان است بسیار منفی بود و گاهی زنان روستایی از دریافت کمک ایشان امتناع می‌کردند. اما تسهیلگر کسی است که کارها را با کمک زنان روستایی تسهیل و آسان می‌کند، لذا مشارکت آنها در تمام فعالیت‌ها وجود دارد و با کمک همدیگر فعالیت‌ها را انجام می‌دهند. لذا مشارکت و حضور آنها برای مردم قابل قبولتر و قابل پذیرش‌تر است.
مشاور توان‌افزایی و تامین‌مالی خرد تاکید کرد: اگر تسهیلگری براساس رابطه دو سویه و روش ارزیابی مشارکتی نباشد هیچ تفاوتی با سایر اعتماد نو به نقل از برنامه‌هایی که گاه به طور ناموفق در روستاها اجرا می‌شود ندارد. دقت شود که اعتماد نو به نقل از برنامه توسعه روستایی که با استفاده از روش پی. ار. ای بوده با شروع مردم رقم خورد است.
وی تشریح کرد: تسهیلگر به معنای آسان کننده امور است و از خود چیزی ندارد، لذا همه باهم تصمیم می‌گیرند و همه با هم اجرا می‌کنند. این امر موجب جلب اعتماد روستاییان و حضور پررنگ زنان روستایی در رفع دغدغه و مشکلاتشان شده است. بنابراین نیاز جامعه روستایی به تربیت تسهلیگر روزبه‌روز بیشتر شد و در یک اعتماد نو به نقل از برنامه‌ریزی ۵ ساله توانستیم تعداد زیادی از روستاهای کشور را مشمول این طرح قرار دهیم. خوشبختانه این طرح همچنان ادامه دارد و دلیل آن نیاز مردم به آن است تا حدی که بسیاری از مراکز دیگر نیز نیاز به وجود این طرح را حس کرده‌اند و به دنبال تربیت تسهیلگر هستند.
مافی ادامه داد: به دوستانی که تصمیم به اجرای این طرح در مرکز خود دارند توصیه می‌کنیم که تربیت تسهیلگر برمبنای علمی آن صورت گیرد تا مانند سایر طرح‌ها مانند مددکار اجتماعی و مددکار ترویجی نباشد که امروزه کارکردی ندارند.
وی دلیل ماندگاری این طرح را روش‌ها و اعتماد نو به نقل از برنامه‌های ویژه آن دانست و گفت: از همه مهمتر این است که تسهیلگر چیزی را به کسی القا و اجبار نمی‌کند، بلکه فقط پیشنهاد می‌دهد و جمع براساس علاقه و خواست خود آن را می‌پذیرد. درحقیقت به مردم و زنان روستایی فرصت حضور، عرض اندام، ابرازعلاقه و عملیاتی کردن کار را می‌دهد و این چون با نیازهای بشری تطبیق دارد توانسته است ماندگار شود.
مشاور توان‌افزایی و تامین‌مالی خرد با بیان اینکه همچنان نیاز به فعالیت‌های گسترده و بیشتر در حوزه زنان وجود دارد، گفت: زنان روستایی در تولید و اقتصاد روستا نقش بسیار مهمی دارند، اما دراعتماد نو به نقل از برنامه‌ریزی و سیاستگذاری بازار سهم کمی دارند.
وی ادامه داد: صندوقهای اعتباری خرد یکی از طرح‌هایی بود که توانست با وام‌هایی که به زنان می‌دهد آنها را وارد عرصه اشتغال کند به طوری که توانستند کسب‌وکارهای خود را توسعه دهند و حتی آن را به شبکه تبدیل کنند، با این حال برای اینکه زنان بتوانند جایگاه خود را به دست آورند بسیار فاصله داریم.
مافی با بیان اینکه نیاز است به منظور ساماندهی بخش اقتصادی زنان به سمت تشکل‌های بزرگتر برویم، گفت: زنان بیشتر از بازارهای محلی شناخت ندارند، بنابراین ما می‌توانیم با ارتباط با تشکل‌ها به آنها کمک کنیم تا بتوانند وارد بازارسرمایه و مراکز فروش شده و به نوعی به اقتصاد خانواده و روستا کمک کنند.
وی ادامه داد: توجه به مباحث فرهنگی و اجتماعی از موارد دیگری است که می‌تواند در موفقیت برای رسیدن توسعه روستایی کمک کند. توجه شود که زنان روستایی به مباحث اجتماعی بیشتر از مباحث اقتصادی توجه دارند به معنای دیگر منافع کل را به منافع اقتصادی خود ترجیح می‌دهند.
مشاور توان‌افزایی و تامین‌مالی خرد ادامه داد: خوشبختانه در تولیدات روستایی زنان ما مباحث محیط زیستی و اجتماعی بیشتر از منافع اقتصادی توجه دارند و شاید به دلیل کمبود بودجه در حوزه زنان این مسئله نتوانسته است گسترش یابد اما توانسته این موضوع را جا بیندازد که منافع ما در گرو منافع دیگران است. این مورد از مزایای حضور بانوان و حضور تسهیلگران در سطح روستا است. اگر روزگاری شعار ما هر روستا یک تسهیلگر بود امروزه به جایی رسیده‌ایم که هر زن روستایی خود به نوعی یک تسهیلگر است، زیرا یاد گرفته است که خود حامی روستا، منابع طبیعی و محیط زیست خود باشد.
انتهای پیام