به گزارش ایسنا، مهدی بهلولی در پنل مبارزه با فقر آموزشی همایش فقر پژوهی که در مرکز همایش های صداوسیما برگزار شد با بیان اینکه با فقر آموزشی در کشور مواجهیم گفت: چند نشانه وجود دارد که وجود فقر آموزشی را اثبات می‌کند.
وی افزود: نخست اینکه در جامعه دانش آموختگان دانشگاهی داریم که از ترجمه یک پاراگراف متن از زبان انگلیسی به فارسی حتی در رشته تخصصی خودشان ناتوانند. فقر آموزشی را باید گسترده‌تر بنگریم زیرا تنها محدود به مناطق محروم نیست.
این کارشناس آموزش و پرورش با اشاره به اینکه در ایران با آمارهای متفاوت و متناقض روبرو هستیم، گفت: این آمار یک درصدی بازماندگی از تحصیل صحیح نیست. آمار خیلی بالاتر از اینهاست. مرکز پژوهش‌ها در گزارش ارزیابی‌اش از لایحه بودجه نوشته ۶۹۶ هزار بازمانده و ۲۳۷ هزار ترک تحصیلی داریم که در مجموع ۹۳۳ هزار نفر می‌شود و هفت تا هشت برابر آمار اعلامی آموزش و پرورش است. آمارها دقیق نیستند.
بهلولی با بیان اینکه حدود ۱۰ میلیون کم سواد و بی‌سواد در کشور داریم، گفت: با وضعیت خوبی مواجه نیستیم. آزمون های جهانی مانند تیمز و پرلز هم که هر چهارسال یکبار در پایه‌های چهارم و هشتم برگزار می‌شود نیز وضعیت فقر را نشان می‌دهد و در علوم تجربی از بین ۴۷ کشور شرکت کننده رتبه ۴۳ هستیم.
وی با بیان این ادعا که فقر آموزشی عیان است،اظهار کرد: چقدر صدای مناطق محروم درکتاب های ما منعکس است؟ کشوری که نفت دارد، در برخی موارد ضرورت آموزش و پرورش شایسته و نیروهای مولد را درک نکرده است و مورد توجه قرار نمی دهد. می‌توان با توجه به دیدگاه‌های مختلف، آسیب شناسی جدی نسبت به آموزش و پرورش کرد. چرا از سال ۸۵ تاکنون سهم آموزش و پرورش از بودجه عمومی دولت از ۱۵ به ۱۰درصد رسیده است؟ ضمن آنکه همه بودجه محقق نمی‌شود. به عنوان مثال بودجه شیر مدارس و سرانه آموزشی مدتی است به‌طور کامل تخصیص نمی‌یابد.
به گزارش ایسنا، در ادامه سعید نوری آزاد – فعال رسانه‌ای در عرصه آموزش و پرورش – نیز با بیان اینکه فقر آموزشی بی‌صداترین نوع فقر است، گفت: علاوه بر این موضوع از نگاه نوبلیست‌ها با مشکل نخبه پروری و انتظارات غیرواقعی آموزشی مواجه هستیم.
وی با اشاره به اینکه فقر و گسست همواره توام هستند،اظهارکرد: وقتی دانش آموزان را با فاکتورهای مختلف چون تفاوت اعتقادی، هوشی، مالی و غیره جدا می‌کنیم، تنوع مدارس به وجود می آید. در آمارها نباید دنبال میانگین باشیم. عدم تمایل به مدرسه موضوعی جدی است که در کشور ما رو به افزایش است، مثلا طبق مطالعاتی که انجام دادیم در سیستان و بلوچستان مدرسه نرفتن یک امتیاز محسوب می‌شود.
این فعال رسانه‌ای افزود: تمامیت خواهی سیستم آموزشی به تبعیت از قانون می‌خواهد همه اقدامات را خودش در دست بگیرد و این موضوع باعث شده است تا حتی دانشگاه‌های ما از آموزش و پرورش دور شوند.
وی با بیان اینکه آموزش از یک مسئله دولتی به یک مسئله دولتی-حاکمیتی تبدیل شده است، گفت: خانواده‌ها اکنون آموزش را به “دیگری” می سپارد و از خود سلب مسئولیت می کند.
آزاد با اشاره به ضرورت و اهمیت بازخورد دادن به معلم تاکید کرد: در مدارس غیردولتی بازخورد دادن اغلب به بازخواست تبدیل شدهاست.
وی در پایان گفت: باید از تحول بنیادین دست برداریم و تغییرات کوچک را مورد توجه قرار دهیم.
آزاد مدعی شد: اکنون تمامی مسئولان آموزش و پرورش، جسارت و امکان تغییر بزرگ را ندارند.
انتهای پیام