احمدی‌نژاد فردی تندرو شناخته می‌شد که مورد حمایت محافظه‌کاران بود. در مقایسه با او روحانی فردی دموکرات محسوب می‌شود. با این حال، هنوز بازی شطرنج سیاسی در ایران چندان روشن نیست./تمام مخالفان روحانی را محافظه‌کاران و تندروهای مخالف رابطه با غرب تشکیل می‌دهند./نقطه اشتراک آنان در مخالفت با برجام است/محبوب‌ترین نامزدهای آنان سعید جلیلی و غلامعلی حداد عادل هستند/آنان اما چهره‌هایی رادیکال محسوب می‌شوند/آنان مخالف توافق هسته‌ای و از ایده احمدی‌نژاد در این‌باره حمایت می‌کنند/آنان همگی سیاست‌های‌شان در صورت عملی‌شدن به انزوای بیش‌تر ایران خواهد انجامید/محور انتخابات بعدی احتمالا اقتصاد و توافق هسته‌ای خواهند بود/ در صورت تحریم انتخابات از سوی بخش‌های لیبرال‌تر در جامعه ایران، دست تندروها بازتر خواهد شد.
به گزارش اعتماد نو به نقل از آفتاب نیوز، بخش آلمانی شبکه خبری «راشا تودی» با انتشار گزارشی به چشم انداز دولت حسن روحانی رییس‌جمهوری ایران می‌پردازد. این شکبه خبری با طرح پرسش‌هایی بحث را این‌‌گونه آغاز می‌کند: «سال آینده ایران رییس‌جمهوری بعدی را برخواهد گزید. آیا حسن روحانی و اصلاح‌طلبان قادر به حفظ قدرت خواهند بود؟ چه موضوع اصلی‌ای را در کارزار انتخاباتی خود مطرح خواهند کرد؟ در سال‌های آینده در صورت تغییر و تحولات و جابجایی‌ها در سطوح بالایی نظام سیاسی ایران چه اتفاقاتی روی خواهد داد؟ همه این موارد بستگی به انتخابات سال آینده خواهند داشت.»
به گزارش آفتاب‌نیوز؛ راشا تودی در ادامه می‌افزاید: «روحانی به عنوان سیاستمداری اصلاح‌طلب شناخته می‌شود و امید را در نسل جوان ایران برای تعامل با غرب و بهبود روابط و کاهش قوانین سخت‌گیرانه ایجاد کرده است. احمدی‌نژاد نیز خواستار بازگشت به رقابت‌های انتخاباتی بود با این حال، رهبر ایران به او توصیه کردند که از این کار خودداری کند. احمدی‌نژاد در فاصله سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۳ میلادی در قدرت بود. او به عنوان رییس‌جمهوری تندرو شناخته می‌شد که مورد حمایت محافظه‌کاران در آن کشور بود. در مقایسه با او روحانی فردی دموکرات محسوب می‌شود. با این حال، هنوز بازی شطرنج سیاسی در ایران چندان روشن نیست. اصولگرایان نامزد واحدی را انتخاب نکرده‌اند. تمام مخالفان روحانی را محافظه‌کاران و تندروهای مخالف رابطه با غرب تشکیل می‌دهند. نقطه اشتراک آنان در مخالفت با برجام است. محبوب‌ترین نامزدهای آنان سعید جلیلی و غلامعلی حداد عادل بودند که پیش از آن که «محمد جواد ظریف» سکان وزارت امور خارجه ایران را در دست گیرد مسئولیت‌های مهمی در زمینه مسائل هسته‌ای و مذاکرات داشتند. آنان اما چهره‌هایی رادیکال محسوب می‌شوند. آنان مخالف توافق هسته‌ای بودند و از ایده احمدی‌نژاد در این‌باره حمایت می‌کنند. آنان همگی سیاست‌های‌شان در صورت عملی‌شدن به انزوای بیش‌تر ایران خواهد انجامید. با این حال، در اینجا این پرسش مطرح می‌شود که روحانی به عنوان سیاستمداری اصلاح‌طلب آیا خواهد توانست به ریاست‌جمهوری خود ادامه دهد؟»
راشا تودی در ادامه اشاره می‌کند که روحانی وعده اصلاحات فرهنگی را در کارزار انتخاباتی در سال ۲۰۱۳ میلادی داده بود اما تاکنون نتوانسته به‌طور کامل این وعده را تخقق بخشد. این شبکه خبری اشاره می‌کند که او به دلیل انتقادهایی، سه تن از وزرای کابینه خود را تغییر داد.
بخش آلمانی «راشا تودی» اما اشاره می‌کند که روحانی در حوزه سیاست خارجی و اقتصاد دستاوردهایی داشته است و در این‌باره می‌نویسد: «علیرغم دوران احمدی‌نژاد که ایران منزوی شده بود، روحانی سبب شد تا تحریم‌ها لغو شده و فرصت‌های شغلی بیشتری ایجاد شوند. همچنین تولید نفت ایران افزایش یافته است.»
راشا تودی اشاره می‌کند هرچند که قوانین سخت‌گیرانه بر سر جای خود باقی مانده‌اند با این حال، روحانی به‌طرزی ماهرانه خواستار بازشدن فضای اجتماعی بوده و در این‌باره می‌افزاید: «یکی از اقدامات او در این راستا تقویت بخش جهانگردی و تلاش در این زمینه است. با این کار هم فضای اجتماعی بازتر می‌شود و هم مشکل بیکاری جوانان تا حدود زیادی رفع خواهد شد.»
راشا تودی افزوده است که محور انتخابات بعدی احتمالا اقتصاد و توافق هسته‌ای خواهند بود و در مرکز بحث‌های رقبا قرار خواهند گرفت. راشاتودی می‌نویسد: «احتمال پیروزی مجدد روحانی وجود دارد. او اما نیازمند ایجاد صدای متحد اصلاح‌طلبان برای انتخابات دوباره است. در صورت تحریم انتخابات از سوی بخش‌های لیبرال‌تر در جامعه ایران، دست تندروها بازتر خواهد شد. به نظر نمی‌رسد حتی در صورت پیروزی یک نامزد غیراصلاح‌طلب، توافق هسته‌ای به خطر افتد. ارزیابی‌ای در ایران نشان داد که اکثریت مردم از توافق حمایت می‌کنند.»
