به گزارش ایسنا، مالچ‌پاشی در مناطق بیابانی کشور همواره موافقان و مخالفانی داشته است. مخالفان این عملیات بر این باورند که مالچ سبب از بین رفتن پوشش گیاهی می‌شود و آثار سوء بر آب، خاک و حیات‌وحش دارد اما مسئولان سازمان جنگل‌ها به عنوان متولیان مالچ‌پاشی بارها تاکید کرده‌اند در مناطقی که شن روان وجود دارد و با هیچ راهی نمی‌توان آن را تثبیت کرد، مالچ‌پاشی تنها گزینه است. سازمان جنگل‌ها همچنین می‌گوید در نقاطی اقدام به مالچ‌پاشی کرده که عاری هر از گونه پوشش گیاهی بوده است.
با وجود این هر از گاهی تصاویری از مناطق مالچ‌پاشی شده منتشر می‌شود که نشان می‌دهد تعدادی از حیوانات زیر مالچ‌ها مدفون شده‌اند. آخرین بار نیز هفته گذشته چنی عکس‌هایی از منطقه بستان خوزستان منتشر شد که در پی آن مسعود تجریشی – معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست- از مالچ‌پاشی غیراصولی سازمان جنگل‌ها در استان خوزستان انتقاد کرد.
خسرو شهبازی – معاون آبخیزداری، امور مراتع و بیابان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری- در گفت و گو با ایسنا درباره عکس‌های منتشر شده توضیح داد: مالچی که در مناطق بیابانی از آن استفاده می‌شود لایه‌ای حدود چهار میلیمتری است که اگر روی حیوانی بریزد غرق در مالچ نمی‌شود البته در مناطق بیابانی مخزن‌های مالچی وجود دارد که گاهی ممکن است حیوانی در آن بیفتد. به هر حال در حال حاضر من نمی‌توانم این عکس‌ها را تایید یا رد کنم.
قبل از آغاز عملیات مالچ‌پاشی با سازمان حفاظت محیط زیست هماهنگ می‌کنیم
وی با تاکید بر اینکه سازمان جنگل‌ها پیش از شروع عملیات مالچ‌پاشی با سازمان حفاظت محیط زیست هماهنگی‌های لازم را انجام می‌دهد، تصریح کرد: به‌تازگی به ما اعلام کرده‌اند که باید در ۷۶ هزار هکتار از اراضی بیابانی کشور عملیات مالچ‌پاشی انجام دهیم. از این رو هفته گذشته با سازمان حفاظت محیط زیست مکاتبه و به آن‌ها اعلام کردیم که می‌خواهیم در این مناطق مالچ‌پاشی کنیم. چنانچه این سازمان با مناطق اعلام شده مخالف کند ما به هیچ عنوان در آن مناطق عملیات مالچ‌پاشی انجام نمی‌دهیم.
شهبازی با اشاره به اینکه در سال‌های گذشته نیز در مناطق ممنوعه محیط زیستی مالچ‌پاشی صورت نگرفته است، اظهارکرد: در تمام تحقیقات و منابع علمی بیابان توصیه شده است که اگر سایر راهکارها برای تثبیت شن‌های روان جوابگو نیست از مالچ‌پاشی استفاده شود همچنین این عملیات فقط در مناطقی انجام می‌شود که در آن منطقه شن روان وجود دارد و امکان استقرار پوشش گیاهی نیست بنابراین ما ابتدا با مالچ‌پاشی شن روان را تثبیت و پس از آن اقدام به بذرکاری و نهال‌کاری می‌کنیم.
معاون آبخیزداری، امور مراتع و بیابان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری ادامه داد: من به شخصه در چندین نوبت از مناطق مالچ‌پاشی شده بازدید کردم. شاید در ابتدا به نظر برسد که مالچ پوشش گیاهی را نابود می‌کند اما در واقع پس از مدتی دیده شده است که گیاهی که روی آن مالچ‌پاشی شده مجدد رشد کرده است.
وی با تاکید بر اینکه ممکن است مالچ‌پاشی عوارض جزیی در پی داشته باشد، تصریح کرد: قطعا فواید آن بیشتر است علاوه بر این مالچ‌هایی که سازمان جنگل‌ها از آن استفاده می‌کند توسط سازمان استاندارد تایید شده است. پس از عملیات مالچ‌پاشی نیز اقدام به کاشت بذر و نهال می‌شود و پس از چندین سال یک منطقه بیابانی و کانون تولید گرد و غبار خود تبدیل به محلی برای رشد گیاهان و زندگی جانوران می‌شود.
برای مالچ نفتی جایگزینی پیدا نشده است
شهبازی با بیان اینکه در حال حاضر راهی به جز مالچ‌پاشی در نقاط بحرانی بیابانی نداریم، گفت: چندین طرح تحقیقاتی روی سایر پلیمرها برای جایگزین با مالچ نفتی انجام شد اما هیچ کدام تاثیر مالچ نفتی را نداشت. ضمن اینکه تخریب بیشتری برای محیط زیست نسبت به مالچ نفتی در پی داشتند.
معاون آبخیزداری، امور مراتع و بیابان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری در پایان با اشاره به اینکه ضرر و زیان ناشی از گرد و غبار مناطق بیابانی برای محیط زیست بیشتر از عملیات مالچ‌پاشی است، تصریح کرد: سازمان حفاظت محیط زیست اگر اعتراضی نسبت به مالچ‌پاشی دارد ،اعلام کند که چه نقاط ممنوعه‌ای را برای مالچ‌پاشی مشخص کرده است که ما در آن نقاط اقدام به مالچ‌پاشی کرده‌ایم.
به گزارش ایسنا، فرهاد سرداری -مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری- پیش از این در گفت و گو با ایسنا اظهار کرده بود: مساحت مناطقی که عملیات مالچ‌پاشی در آن صورت گرفته حدود ۲۵۰ هزار هکتار است که تنها ۳ درصد از مساحت کانون‌های بحرانی فرسایش بادی کشور و ۴.۵ درصد از مساحت ماسه زارها را به خود اختصاص داده است. بیشتر این مساحت از تنوع زیستی خوبی برخوردار است.
انتهای پیام