تنشهای دیپلماتیک میان واشنگتن و تهران برآمده از یک نکته نسبتا جزئی و فنی است؛ غنیسازی اورانیوم ایران.
به گزارش اعتماد نو به نقل از ایلنا به نقل از پایگاه اینترنتی روزنامه واشنگتن پست، تنشهای دیپلماتیک میان واشنگتن و تهران برآمده از یک نکته نسبتا جزئی و فنی است: غنیسازی اورانیوم ایران.
امروز -چهارشنبه- «حسن روحانی»، رئیسجمهوری ایران، اظهار داشت که این کشور هر زمان که بخواهد میزان غنیسازی خود را از سه و ۶۷ صدم درصد بالاتر خواهد برد.
این در حالی است که این کشور دو روز پیش اعلام کرده بود که میزان ذخیره اورانیوم غنیشده خود را از سطح تعیینشده در برجام بالاتر برده است. آژانس بینالمللی انرژی هستهای هم تایید کرد که دخایر اورانیوم غنیشده ایران از سطح ۳۰۰ کیلوگرم گذشته است.
اما این قضیه چرا تا این اندازه اهمیت دارد؟
اورانیوم عنصری است که میتوان از آن در تسلیحات هستهای و همچنین نیروگاههای اتمی بهره برد. اما برای بهرهبرداری از آن در هر دو مورد، این عنصر را باید غنیسازی کرد. این بدان معناست که درصد اورانیوم ۲۳۵ باید افزایش یابد.
براساس برجام، ایران متعهد شده بود که میزان اورانیوم غنیشده خود را پایینتر از ۳۰۰ کیلوگرم و درصد آن را پایینتر از سه و ۶۷ صدم درصد نگاه دارد. این همچنین بدان معناست که این کشور میتواند اورانیوم با درصد غنای پایینتر از این مقدار داشته باشد و از آن برای مصارف پزشکی و انرژی بهره ببرد.
اما آیا بالا رفتن درصد اورانیوم ایران بدان معناست که این کشور میتواند به سلاح هستهای دست یابد؟ در حال حاضر نه.
ایران بارها عنوان کرده بنا ندارد سلاح هستهای تولید کند. حتی اگر تهران بنا داشت به سلاح هستهای دست یابد، به میزان بسیار بیشتری از اورانیوم نیاز دارد.
«دیل جی. کیمبل»، مدیر اجرایی سازمان کنترل سلاح آمریکا، گفت: «برای ساخت یک بمب هستهای به حدود هزار و ۲۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنیشده با درصد پایین نیاز است.»