به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدرضا زیبایی‌نژاد در نشست تخصصی “بررسی موانع و راهبردهای اجرایی‌شدن سیاستهای کلان خانواده” بیان کرد: در تمام دنیا از زمانی که سیاستگذاریهای حاکمیتی آغاز شده و اعتماد نو به نقل از برنامه های رشد و توسعه روی میز آمده است، این اعتماد نو به نقل از برنامه ها نسبتی را با خانواده برقرار کرده است. در دهه ۱۳۲۰ در کشور ما اعتماد نو به نقل از برنامه های رشد اقتصادی از سال ۱۳۲۷ شروع شد و به دنبال آن اعتماد نو به نقل از برنامه های رشد اقتصادی داشتیم و سپس به رشد توسعه همه جانبه تبدیل شده است. پس از انقلاب در دهه اول که درگیر مسایل فوریتی بودیم اعتماد نو به نقل از برنامه های توسعه نداشتیم، از سال ۶۸ به دنبال تدوین اعتماد نو به نقل از برنامه های توسعه حرکت کردیم.
وی ادامه داد: چه بخواهیم و چه نخواهیم خانواده از اعتماد نو به نقل از برنامه‌های توسعه متاثر می‌شود و اگر مداخلات حاکمیت را در امورات مرتبط با خانواده قاعده مند نکنیم و نسبت نهادهای عمومی و در چند دهه اخیر نهادهای واسطه را نیز قاعده مند نکنیم در مقیاس کلان برای خانواده مشکلاتی به وجود می آید.
وی در بخش دیگری افزود: اگر میخواهیم برای خانواده سخن داشته باشیم، باید در ابتدا میز میان رشته ای راه اندازی کنیم و کارشناسان حوزه مرتبط با امر خانواده جمع شوند. از جامعه شناسان میخواهیم از زاویه جامعه شناسی مسائل مهم خانواده و از سیاستگذار فرهنگ و اجتماعی میخواهیم از زاویه تخصصی خود مسایل حوزه خانواده را بیان کند.
زیبایی نژاد ادامه داد: زمانی که در میز میان رشته ای مسایل را تنقیح کردیم، فاز صفر عملیات در تدوین سند تحکیم خانواده این است که مسایل را شناسایی کنیم و در این مسئلهشناسی ها مشخص می‌شود که کدامیک از بازیگران علمی این عرصه اصلی ترند و همچنین مشخص می‌شود که میزگردان‌ها چه کسانی هستند و از کدام قاعده باید پیروی کنند، اما به دلیل اینکه این اتفاق رخ نداده با این مسئله مواجه هستیم که کنش گر به جای نظریه پرداز نشسته است.
وی ادامه داد: به تعبیر کاستلز برای اولین بار طی تاریخ بشریت اتفاقی افتاده و آن این است که اقتصاد، خود را بر عرصه های دیگر تحمیل کرده است. همچنین در دهه اخیر بحث ارتباطی و شبکه ای شدن، منطق خود را بر حوزه مناسبات خانواده تحمیل می‌کند که البته این موضوع بحث بسیار مهمی است، اما به نظر میرسد هنوز به آن انتقاد نکردیم.
وی در بخش دیگری از این نشست بیان کرد: سیاست ها بر دو گونه است. سیاستهای خاص ناظر بر خانواده که بخش کمی از تلاطمات مربوط به خانواده را ایجاد و کنترل می کند و بخش اصلی تحولات خانواده است که مربوط به سیاستهای عام غیر خانوادگی است که خانواده را نیز متأثر می‌کند و معمولا نسبت به این مسئله مهم توجه نمی‌کنیم.
رئیس مرکز مطالعات و تحقیقات زن و خانواده در بخش دیگری اظهار کرد: امروزه در بحث خانواده مشکل آن نیست که مردم جهیزیه ندارند بلکه مسئله جوان آن است که منطق تحلیل او تغییر یافته است. عقلانیت جدیدی برای نسل جدید آمده است که در آن طلاق به سهولت مورد تایید قرار می‌گیرد، فرزندآوری زحمت زیاد تلقی می‌شود و…، با این منطق نمی‌توان با سیاستگذاری خاص خانواده مواجه شد پس لازم است در لایه های زیرین، این مسئله را تحلیل کنیم.
انتهای پیام