امیر سعید ایروانی، نماینده ایران در سازمان ملل، نشست غیرعلنی شورای امنیت را مداخله‌ای غیرموجه در روند تعامل سازنده ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دانست و تأکید کرد که این اقدام تنها به هدف تداوم سیاست شکست‌خورده فشار حداکثری علیه ایران انجام شده است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اعتماد نو، امیر سعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد، در نشست غیرعلنی شورای امنیت با موضوع «عدم اشاعه»، به شدت از این نشست انتقاد کرد و آن را اقدامی سیاسی و سوءاستفاده از شورای امنیت برای پیشبرد دستورکارهای خاص دانست.
ایروانی در این نشست گفت: این نشست یک گفتگوی مشروع در خصوص عدم اشاعه نیست، بلکه اقدامی آشکارا سیاسی است که اعتبار شورای امنیت را تضعیف می‌کند. مسائل مطرح‌شده در این نشست کاملاً فنی بوده و در حوزه صلاحیت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد. بنابراین، هیچ مبنای مشروعی برای ورود شورای امنیت به این موضوع وجود ندارد.
وی افزود: این نشست را به‌منزله مداخله‌ای غیرموجه در روند تعامل سازنده و جاری میان ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تلقی می‌کنیم. این اقدام تنها یک هدف دارد؛ تداوم سیاست شکست‌خورده و غیرقانونی فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی ایران.
نماینده ایران در سازمان ملل با رد ادعاهای بی‌اساس ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه، تأکید کرد: این کشورها مسئول وضعیت کنونی هستند. ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ به‌طور یکجانبه از برجام خارج شد و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت را نقض کرد. بریتانیا، فرانسه و آلمان نیز به جای پایبندی به تعهدات خود، واشنگتن را راضی نگاه داشتند.
ایروانی خاطرنشان کرد: ایران هرگز برجام را نقض نکرده است. کسانی که از انجام تعهدات خود چشم‌پوشی کرده‌اند، مسئولیت کامل وضعیت کنونی را بر عهده دارند. فعالیت‌های هسته‌ای ایران کاملاً صلح‌آمیز است و تحت نظارت مداوم آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد.
وی همچنین به تلاش‌های دیپلماتیک ایران اشاره کرد و گفت: ایران همواره مذاکره و دیپلماسی را تنها مسیر معتبر برای حل‌وفصل مسائل مربوط به تحریم‌ها و موضوعات هسته‌ای دانسته است. دور چهارم مذاکرات با سه کشور اروپایی در ژنو برگزار شد و توافق شد که این گفت‌وگوها ادامه یابد.
ایروانی در پایان تأکید کرد: ایران تحت فشار مذاکره نخواهد کرد و در برابر تهدیدات تسلیم نخواهد شد. هر تلاشی برای وادار کردن ایران به پذیرش توافقی ناعادلانه، محکوم به شکست است.
