
زنان آتشنشان در تهران از سد موانع عبور کردند و به رؤیای خود جامه عمل پوشاندند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اعتماد نو، افزایش مشارکت زنان در حوزههای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی از جمله مهمترین دستاوردهای انقلاب اسلامی است. امروزه زنان بیش از ۷۰ درصد جمعیت دانشگاهها و بیش از ۶۰ درصد کادر درمان را تشکیل میدهند. اما حضور آنان تنها به مشاغل کمخطر محدود نشده است، بلکه در سالهای اخیر زنان در مشاغل سخت و پرخطر نیز نقشآفرینی کردهاند که یکی از این عرصهها، آتشنشانی است.
راهی دشوار برای رسیدن به ایستگاه ۱۳۸
حضور زنان در حرفههای مختلف، بهویژه مشاغل سخت، همواره از دغدغههای اصلی آنان بوده است. بر همین اساس، سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهر تهران در سال ۱۳۹۹ اقدام به انتشار فراخوان استخدام زنان آتشنشان کرد. در پی این آگهی، حدود ۶۰۰ زن و دختر تهرانی ثبتنام کردند؛ اما مسیر ورود به این حرفه آسان نبود. آنان باید از آزمونهای علمی، عملی، ورزشی و روانسنجی عبور میکردند. در نهایت، تنها ۱۶ نفر توانستند این مراحل را پشت سر بگذارند و پس از آموزشهای تخصصی، در ایستگاه شماره ۱۳۸ که در خیابان ستارخان تهران واقع شده، مشغول به کار شوند.
اولین زنان آتشنشان پایتخت؛ مسیر تازهای که باز شد
شهرزاد صمیمی، یکی از نخستین آتشنشانان زن تهران، از تجربه خود میگوید: «در دهه ۹۰ زمانی که برای مطالعه کنکور به کتابخانه میرفتم، با طرح “آتشنشان داوطلب” آشنا شدم. ابتدا علاقهای نداشتم، اما حضور در دورهها و مانورهای آتشنشانی باعث شد که به این حرفه علاقهمند شوم. آن زمان در تهران استخدام زنان آتشنشان امکانپذیر نبود، بنابراین مجبور شدم این رؤیا را کنار بگذارم و تحصیلاتم را در رشته مهندسی برق ادامه دهم.»
وی میافزاید: «چند سال بعد، آگهی استخدام زنان در آتشنشانی تهران را در روزنامه دیدم و از آن لحظه تمام تلاشم را برای قبولی در آزمونها به کار گرفتم. خوشبختانه توانستم پس از دو سال آزمونهای مختلف علمی، عملی و روانسنجی را پشت سر بگذارم و به آرزوی خود برسم.»
چالشها و مشکلات اولین ایستگاه زنان آتشنشان
ورود زنان به عرصه آتشنشانی با موانع متعددی همراه بوده است. به گفته صمیمی، نبود لباسهای مناسب برای زنان در ایستگاه یکی از نخستین چالشهایی بود که با آن مواجه شدند. وی توضیح میدهد: «لباسهای درون ایستگاهی مردان با شرایط ما سازگار نبود، اما بعد از چند ماه، لباس مناسب برای زنان طراحی شد. با این حال، هنوز با کمبود فضای ورزشی در ایستگاه مواجهیم.»
یکی دیگر از مشکلات، عدم وجود خودروی حریق ویژه این ایستگاه است. او در اینباره میگوید: «در حال حاضر ما برای انجام مأموریتها از یک خودروی ون استفاده میکنیم که ایمنی لازم را ندارد. همچنین در مأموریتهای حریق، ناچاریم با ایستگاه مردان همکاری کنیم، زیرا هنوز خودروی آتشنشانی مجهز به آب در اختیار نداریم.»
در انتظار گسترش حضور زنان در آتشنشانی
این زنان آتشنشان امیدوارند که حضورشان در این حرفه راه را برای دیگر زنان علاقهمند باز کند. صمیمی تصریح میکند: «ما اولین آتشنشانان زن تهران هستیم و تمام تلاشمان را به کار گرفتهایم تا عملکردی شایسته ارائه دهیم. امیدواریم که مسئولان فرصت جذب نیروهای جدید را فراهم کنند تا این مسیر برای نسلهای آینده هموارتر شود.»