یک روزنامه عبری زبان نوشت ۱۱ هزار و ۵۰۰ کودک در غزه کشته شدند و کودکان باقی مانده شاهد مرگ عزیزانشان هستند، در غزه پدران کودکانشان را دفن می‌کنند و پیکرها از زیر آتش و آوارها بیرون کشیده می‌شوند و هزاران کودک دچار نقص عضو شده و ده‌ها هزار تن نیز دچار جراحت دائمی شده‌اند.
به گزارش اعتماد نو به نقل از ایسنا، گدعون لوی در ستونی در روزنامه عبری زبان «هاآرتص» نوشت شبکه الجزیره فهرستی از اسامی نیمی از ۱۱ هزار و ۵۰۰ کودکی را که طبق اعلام وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه شهید شدند، منتشر کرد.
لوی در ادامه با اشاره به اینکه هر ۱۵ دقیقه یکی از کودکان غزه کشته می‌شود، نوشت اسامی هزاران کودکی که ارتش «اسرائیل» ظرف چهار ماه گذشته در غزه به قتل رساند، همانند تیتراژ پایان فلیمی بلند همراه با یک موسیقی غمگین در پس‌زمینه منتشر شدند و این در حالی است که ۲۶۰ تن از این کودکان به یک سالگی خود نرسیدند و هیچ کسی نمی‌داند رویاهای این کودکان چه بودند.
این نویسنده صهیونیست در ادامه مقاله خود با اشاره به اینکه به هیچ توضیح، توجیه و یا عذرخواهی بابت این ترس و وحشت دست نیافته، تاکید کرد که گمان نمی‌کند دستگاه تبلیغات رژیم صهیونیستی به دنبال چنین چیزی باشد و از آنجایی که «جنبش مقاومت اسلامی (حماس) نمی‌تواند مسؤول تمام اینها باشد»، پس این وضعیت توضیح و تفسیری ندارد به جز وجود ارتش و دولتی در «اسرائیل» که به هیچ قانون و اخلاقی پایبند نیست.
او در ادامه مقاله خود آورد کودکانی در آنجا (غزه) وجود دارند که در رخت‌خواب‌هایشان مردند و کودکانی که برای نجات جانشان تلاش کردند فرار کنند، اما بی‌فایده بود، در آنجا ۱۰ هزار جسد کوچک در گورهای دسته‌جمعی و یا در اتاق‌های شلوغ اورژانس وجود دارند، همه اینها در فاصله نه چندان دوری از تل‌آویو انجام می‌شوند بدون اینکه در «اسرائیل» درباره آنها چیزی اعلام شده و یا درباره جنجال خشونت‌آمیزی که «اسرائیل» این بار اجازه آن را به خود داده، گفت‌وگوی عمومی انجام شده و یا کسی به این فکر کند که بعد از این کشتار جمعی چه خواهد شد و «اسرائیل» ممکن است از آن چه نتیجه‌ای بگیرد و یا هزینه‌ای که باید در قبال آن بپردازد، چیست.
به نوشته لوی، توجیه‌ها از جمله اینکه «آنها بودند که شروع کردند»، «انتخابی وجود ندارد»، «از ما می‌خواهید چه کار کنیم» و «ارتش اسرائیل تمام تلاش خود را برای جلوگیری از کشته شدن افراد بی‌گناه انجام می‌دهد» پیش‌پاافتاده و رقت‌انگیز هستند، در واقع این اسرائیل است که اهمیتی نمی‌دهد.
او در ادامه نوشت در این میان «اسرائیل» در حال محو نسل‌هایی در غزه است و سربازان آن به قدری کودک می‌کُشند که با شنیع‌ترین جنگ‌ها رقابت می‌کند، این را نمی‌توان فراموش کرد، کدام ملت فراموش می‌کند که کودکانش به این شکل کشته شوند؟ آنهایی که در جهان وجدان بیداری دارند، می‌توانند در برابر این کشتار جمعی کودکان ساکت بمانند؟
لوی در پایان نیز افزود محال است مردم ساکت بمانند، حتی «اسرائیل» فرو رفته در غم و نگرانی خود بابت سرنوشت بازداشت‌شده‌ها نمی‌تواند آنچه در غزه اتفاق می‌افتد را نادیده بگیرد، چرا که نمایش لیست بلند اسامی هزاران کودک کشته شده در غزه هفت دقیقه زمان میبرد به همان سرعتی که زندگیشان به پایان رسید، این دقایق باعث بروز احساس خفگی، ناامیدی و شرم شدید در انسان می‌شود.
