به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از لایوساینس، مدت‌ها اعتقاد بر این بود که مصریان باستان از مومیایی کردن به عنوان راهی برای حفظ جسد پس از مرگ استفاده می‌کردند. با این حال، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که هرگز چنین نبوده است و در عوض تکنیک دقیق دفن در واقع راهی برای هدایت متوفی به سمت الوهیت بوده است.
محققان موزه منچستر دانشگاه منچستر در انگلیس به عنوان بخشی از آماده‌سازی نمایشگاهی به نام «مومیایی‌های طلایی مصر» که در اوایل سال آینده افتتاح می‌شود، این تصور غلط رایج را مورد بررسی قرار دادند. این درک جدید در مورد هدف مورد نظر مومیایی کردن اساساً بسیاری از آنچه که در مورد مومیایی به دانش آموزان آموزش داده می‌شود را تغییر خواهد داد.
این تصور از آنجا آغاز شد که مصریان از نمک برای مومیایی استفاده کردند این درحالی است که نمکی که آن‌ها استفاده کرده‌اند با نمکی که برای حفظ غذاها استفاده می‌شود، تفاوت دارد. این ماده طبیعی به نام ناترون یک ماده معدنی طبیعی (ترکیبی از کربنات سدیم، بی‌کربنات سدیم، کلرید سدیم و سولفات سدیم) است که در اطراف بستر دریاچه‌ها در نزدیکی رود نیل فراوان بود و به عنوان یک عنصر کلیدی در مومیایی‌سازی عمل می‌کرد. از ناترون در مراسم معابد و برای پاکسازی مجسمه‌های خدایان نیز استفاده می‌شد. ماده دیگری که معمولاً با مومیایی‌ها مرتبط است بخور است که به عنوان هدیه‌ای به خدایان مورد استفاده قرار می‌گرفت.
حتی کلمه بخور در مصر باستان «سنتجر» بود و در لغت به معنای خدایی کردن است بنابراین وقتی از رزین‌های بخور بر روی بدن استفاده می‌شود به منظور الهی کردن بدن است تا بدن به موجودی خداپسند تبدیل شود و این لزوما به معنای حفظ جسد نیست. مصریان بر این باور بودند که متوفی در زندگی پس از مرگ به بدن نیاز خواهد داشت اما از آنجا که تمام اندام‌های داخلی بدن هنگام مومیایی کردن بیرون آورده می‌شد از این رو دانشمندان بر این باور هستند که معنای عمیق‌تری در پس مومیایی کردن اجساد وجود دارد و این می‌تواند نوعی تبدیل بدن به مجسمه‌ای الهی باشد. باستان‌شناسان اغلب مومیایی‌هایی را پیدا می‌کنند که در کنار تابوت‌هایی قرار گرفته‌اند که شباهت فرد متوفی را نشان می‌دهد.
در نمایشگاه «مومیایی‌های طلایی مصر» که از ۱۸ فوریه ۲۰۲۳ در موزه منچستر به نمایش گذاشته می‌شود تعدادی از ماسک‌های دفن، پرتره‌های تابلویی و تابوتخانه‌های مرتبط با تدفین‌های مصر باستان به نمایش گذاشته می‌شود تا شواهد بیشتری از نیات اصلی مومیایی کردن به بازدیدکنندگان ارائه شود.
انتهای پیام/